دیگر در ایران خیلی‌ها باور دارند که کارکرد دولت‌ها در دو سال پایانی عمرشان فرق دارد. شاید هم بتوان اسمش را گذاشت «سندروم دو سال پایانی» سال‌هایی که دولت‌ها زیر بار بیشترین فشارها هم از سوی حامیان و هم از سوی منتقدان و رقبا قرار می‌گیرند و به‌نظر می‌رسد دغدغه اول شان هم استمرار حیات شان توسط رئیس‌جمهوری از جنس خودشان باشد. دولت دوازدهم حالا در آستانه همین بازه زمانی قرار دارد و سؤال این است که آیا این دولت هم به همین راه خواهد رفت؟