معلولان به عنوان بخشی انکارناپذیر از جمعیت افرادی دارای حقوق مساوی با افراد عادی در زمینه دسترسی و برخورداری از امکانات و خدمات موجود در جامعه هستند چراکه هیچ گونه معلولیت و ناتوانی نافی حقوق شهروندی و انسانی افراد نیست.

به تناسب رشد جمعیت شهرنشین در جهان، یکی از مهم‌ترین چالش‌های فراروی دولت در ایجاد عدالت اجتماعی و اعتلای حقوق شهروندان، مسئلۀ بهره‌مندی آنان از حقوق شهری است. در این میان، توجه به حقوق شهروندی آن دسته از افراد که دچار نقص‌ها، محرومیت‌ها یا مشکلات خاص‌اند و به دلایل گوناگون به حمایت‌های مضاعف نیاز دارند، در فرایندی نتیجه‌محور بر کیفیت ارائۀ خدمات عمومی در جامعه از سوی دولت و سنجش سطح حکمرانی خوب در سیستم حکومتی تأثیر مستقیم دارد.

امام خمینی(ره) با توجه به جایگاه و اهمیت عدالت اجتماعی از همان ابتدای خیزش و حرکت انقلابی خود، یکی از اهداف انقلاب اسلامی را استیفای حقوق مظلومان و محرومان جامعه معرفی می کرد و تا آخر حیات با برکتشان به فکر آنان بودند.

رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت: برخورداری همه معلولان به ویژه معلولان در مناطق روستایی از خدمات بهزیستی در اولویت سازمان است.

تقویم را که ورق می‌زنیم، مسئولیت اجتماعی از هر برگ آن زبانه می‌کشد؛ روزی به نام کودکان، روزی به نام کوتاه‌قامتان و روزی هم بنام معلولین. در حالی که از منظر تحقق حقوق اقشار خاص و آسیب‌پذیر در نقطه مقابل مسئولیت‌پذیری ایستاده‌ایم.