خواجه جمال الدین سلمان بن علاءالدین محمد ساوجی معروف به سلمان ساوجی از بزرگ‏ترین شاعران قصیده‏ سرا و از غزل گویان نیکو سخن قرن هشتم هجری می‏باشد. زندگی سلمان بیشتر در دربار امرای آل جلایر (ایلکانیان) و در بغداد که پایتخت آنان بود، سپری شده است.