کودک که بودیم آرزوی سواری روی دوچرخه را داشتیم و زورمان را می زدیم که معدل بیست بگیریم تا دوچرخه رویاهایمان را همراه داشته باشیم و اینگونه خوشبخت ترین افراد قلمداد می شدیم.