کمی فکر کن! آیا تا به حال اتفاق افتاده است که مقابل نوجوانی ایستاده باشی و غبطه بخوری به بزرگی روح و تفاوت روحیه‌اش با خیل آدم ها؟ شده، رفتارش تو را برای لحظاتی به کند وکاو در اعماق وجودت وادارد و رو راست به خودت بگویی «الحق اگر جای او بودم نمی‌توانستم با چنین وضعیتی لبخند به لب بیاورم! چه برسد به اینکه به ریش دنیا بخندم»!