آواز مرد نابینا این روزها همه سالنهای کنسرت را به تسخیر خود در آورده است. وقتی آواز را سر می دهد، حس میکنی حتی صندلی های سالن ها هم بدل به گوش شده اند و نت به نت صدای آوازخوان نابینا را می بلعند.

آهنگساز و عضو هیات علمی دانشکده موسیقی دانشگاه هنر از تلاش مجموعه «فوژان» برای برگزاری چند کارگاه آموزشی موسیقی ویژه نابینایان خبر داد.

امروز مصادف شده با زادروز یکی از شناخته شده ترین آوازخوانان موسیقی کلاسیک ایرانی. موسیقیدان و خواننده ای که مشکل میشود یک فارسی زبان را پیدا کرد که نام یا اثری از او نشنیده باشد. همو که فریدون مشیری در باره اش اینگونه می سراید.

برخلاف برخی دیگر از دستگاهها (نظیر نوا، سهگاه و چهارگاه) که همنام مقامهای موسیقی قدیم ایران هستند و از آنها نشئت گرفته اند، شور جزو مقامهای اصلی موسیقی قدیم ایران نبوده است.

محمد صدقی گفتار معروف به استاد احمدزاده، استاد با سابقه موسیقی درگذشت.

دستگاه شور مهمترین دستگاه موسیقی ایرانی دانسته میشود و به آن «مادر همه دستگاهها» گفته میشود، زیرا ۵ آواز از شور منشعب شده اند و حتی در دستگاههای دیگر نظیر نوا و سهگاه نیز تأثیر شور مشهود است.

مجید سرایی در شرق نوشت: سایت خبری موسیقی ما، امسال هم جشن سالانه خود را برگزار کرد؛ جشنی که بدون حواشی نبود. در باب کم‌وکیف برگزاری این جشن مطالب مختلفی هم در روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها و هم در شبکه‌های مجازی از سوی منتقدان نوشته شد.

محمدعلی امیرجاهد زاده ۱۲۷۵ در تهران شاعر و تصنیفساز بود. اشعارش بیشتر مضامین میهنی، اجتماعی، عشقی، سیاسی و فلسفی داشت. وی بیش از یکصد سرود و تصنیف ساخته است و دو جلد کتاب دارد که جلد اول آن دیوان امیرجاهد در سال ۱۳۳۳ با نت آهنگهایش به چاپ رسیده است و جلد دوم آن نیز در مرداد ۱۳۴۹ چاپ و انتشار یافت.

در دو شماره پیشین، احوال و آثار عارف قزوینی، شاعر و تصنیفساز نام آشنای ایرانی را مورد بررسی قرار دادیم.

آنچه که این روزها نبودش به شکل قابل توجهی در موسیقی با کلام ایرانی درک میشود، نبود تصانیفی است که از زبان مردم و برای مردم سروده شده باشد.