معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور مطرح کرد
انتقاد بهزیستی از نگهداری زنان معتاد در کمپ شفقاوایل آذر ماه سال جاری عملیات جذب و انتقال زنان معتادان متجاهر شهر تهران به مرکز شفق بنابر دستور استاندار، موافقت دادستان تهران و توسط نیروی انتظامی در منطقه هرندی آغاز شد؛ حال آنکه معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور معتقد است این اقدام نمیتواند به حل ریشهای این معضل کمک کند. |
به گزارش ایران سپید حبیب الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی در گفتوگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در این باره گفت: انتقال زنان معتاد پایتخت به کمپ شفق شاید شکل ظاهری منطقه هرندی را سامان دهد اما این معضل به طور ریشهای در منطقه حل نخواهد شد.
وی در ادامه تصریح کرد: جمع آوری این زنان و انتقال موقت آنها به یک مرکز ممکن است در یک مدل شکلی موثر بوده و فضای شهری را سامان دهد که البته این مساله برای زیباسازی شهری اهمیتی بسیار زیاد دارد؛ اما این اقدام روش صحیحی برای ریشهکنی و مدیریت مساله نیست.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در ادامه ضمن تاکید برآنکه برای حل معضلات و مشکلاتی چون اعتیاد باید برنامهریزیهای بلند مدت داشته باشیم ادامه داد: اقدامات ضربتی در حوزه آسیبها مشکلی را حل نخواهد کرد.
فرید در ادامه به انتقال این افراد به سایر استان های کشور تاکید و اظهار کرد: تنها تعدادی از این افراد اصالتا تهرانی هستند این در حالی است که اکثر آنها از سایر شهرهای کشور به تهران مهاجرت کردهاند؛ پس قاعدتا باید سازوکارهایی در استانهای مبدأ آنها در نظر گرفته شود تا این افراد به آن استانها منتقل شده و در آنجا خدمات مختلف رفاهی و درمانی و... را دریافت کنند.
وی ادامه داد: اگر استانهای مبدا هریک از این افراد مشخص و آنها را به همان استان ها منتقل کنند قطعا فشار کمتری به سیستم خواهد آمد زیرا این بدیهی است که ساماندهی 10 الی 30 زن در یک استان بسیار راحتتر از نگهداری 500 زن در یک مرکز است.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: در میان 450 تا 500 نفر زن معتاد شناسایی و منتقل شده به کمپ شفق حتی اگر 200 نفر هم تهرانی باشند، اجتماع آنها در یک مرکز به هیچ وجه توصیه نمیشود بلکه باید آنها را در گروههای حداکثر 30الی 40 نفره دسته بندی و با افتتاح 6 الی 7 مرکز در تهران، آنها را در آن مراکز نگهداری و ساماندهی کرد.
فرید افزود: معتقدم مرکزی چون کمپ شفق باید محل ساماندهی، غربالگری و مداخلات اولیه باشد به طوریکه این زنان به مدت دو هفته تا یک ماه در آنجا غربالگری و دسته بندی شده و سپس به سایر استانهای مبدأ منتقل شوند.
وی در ادامه تاکید کرد: نیاز است در این مراکز نیروهای متخصص مددکاران اجتماعی و مددکاران حرفهای حضور داشته باشند تا بر جنبههای مختلف فکری، روانی، اجتماعی و اقتصادی آنان مداخله کنند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: معتقدم جنبه اقتصادی نیز بعد از جنبههای روانی و اجتماعی مورد اهمیت قرار گیرد زیرا نمیتوان از زنی که سالها مورد آسیب بوده و مبتلا به اعتیاد است انتظار داشت که صاحب شغل و یا حرفه مشخصی شود، به همین دلیل نیاز است با انجام مداخلاتی ابتدا فرد را به ثبات روانی رسانده، اعتیاد وی را کنترل کرده تا در مسیر بهبودی قرار گیرد و سپس بر جنبههای اجتماعی و اقتصادی آنها تمرکز کرد.
آمادگی بهزیستی در پذیرش زنان معتاد صاحب فرزند
فرید در ادامه ضمن بیان آنکه در میان 500 زن معتاد شناسایی شده در پایتخت حدود 4 زن همراه با فرزندانشان در پاتوقها حضور داشتند اظهار کرد: سازمان بهزیستی کشور این آمادگی را دارد که تمامی زنان معتاد صاحب فرزند را تحت حمایت خود قرار دهد.
وی در ادامه ضمن بیان آنکه در چندماه گذشته با همکاری انجمن طلوع بینشانها "مرکز مهر" ویژه زنان آسیب دیده و فرزندانشان را راه اندازی کردهایم گفت: در صورت شناسایی زنان معتاد صاحب فرزند این توانایی را داریم که آنها را در این مرکز پذیرش کنیم.
معاو ن امور اجتماعی بهزیستی همچنین اظهار کرد: کودکانی که در سن شیرخوارگی قرار دارند میتوانند در کنار مادر خود در این مرکز حضور یافته و به طور همزمان خدمات گوناگون را دریافت کنند اما در صورتی که کودک در سنین پس از شیرخوارگی باشد وی را به مرکز کودکان خیابانی انتقال داده اما شرایط دیدار مادر و کودک را به راحتی فراهم خواهیم کرد.
فرید همچنین ضمن تاکید بر آنکه اعتیاد عامل مهمی در بیخانمان شدن زنان است اظهار کرد: طی چند سال اخیر روند اعتیاد زنان افزایش یافته و در نتیجه تعداد زنان کارتن خواب و بیخانمان افزایش یافته است.
وی در پایان اظهار کرد: در مساله آسیبهای اجتماعی نباید تنها بر یک منطقه خاص تمرکز کرد بلکه باید به طور ریشهای با توسعه سازمانهای مردم نهاد و گسترش علمی مددکاری اجتماعی و ایجاد راهکارهای اساسی در جهت حل معضل گام برداشت، زیرا در غیر این صورت حتی با وجود داشتن اعتبارات کافی نمیتوان معضلات را ساماندهی کرد.