به گزارش ایران سپید حالا نشریه تلگراف بعد از بررسی فاز دوم این طرح گزارش داده که تکنولوژی توسعه یافته توسط این شرکت می تواند با بهره گیری از صوت مکانی، علاوه بر اینکه کاربران را به مقصد برساند، به آنها کمک کند که موقعیت خود را نسبت به مناطق دیدنی و مشهور بیابند.

شرکت مورد بحث در فاز جدید تحقیقات خود یک جفت هدفون روی گوشی را بهینه سازی کرده که توسط سازنده سمعک یعنی GN Store Nord طراحی و ساخته شده است.

این دستگاه حاوی یک شتاب سنج، ژیروسکوپ، قطب نما و اسپیکر در بخش های مختلف است که صداهای ورودی از جهات متفاوت را به فرد انتقال می دهد.

کاربران این هدفون با فشردن دکمه orientate یا جهت یابی که روی ریموت کنترل بلوتوثی آن تعبیه شده می توانند موقعیت دقیق خود را مشخص نمایند. جیمز تیتکام خبرنگار تلگرام این دستگاه را اینچنین توصیف کرده است:هدفون هایی که من روی گوشم داشتند می گفتند: تا WHSmith سی و پنج متر مانده. صدا از یک اسپیکر به هدفون سمت راست صورت من وارد می شد که در واقع هم جهت با موقعیت قرارگیری ساختمان بود. در ادامه دستگاه اعلام کرد که تا ورودی خیابان جان لوئیس ۲۵ متر مانده. این صدا از پشت سرم سمت چپ می آمد.من بلافاصله متوجه می شدن که به سمت کدام ساختمان یا نقطه قرار دارم و تصویری از نقطه ای که در آن قرار داشتم مقابل رویم قرار می گرفت. همینکه جلوتر می رفتم، دستگاه در مورد تقاطع ها به من هشدار می داد و به محض اینکه از مقابل ایستگاه اتوبوس عبور می کردم به من هشدارهای لازم را می داد و اعلام می کرد که ظرف دقایق آتی به کدام خیابان ها می رسم. اگر هم پله یا یک سکو مقابلم قرار داشت به من هشدار می داد که با آن برخورد نکنم.

برای افراد نابینا اینکه بدانند در اماکن عمومی دقیقا کجا هستند هم به آنها قدرت می دهد و هم اطمینان خاطر نسبت به راهی که در آن قدم می گذارند را در آنها ایجاد خواهد کرد. اپلیکیشن Soundscape مایکروسافت به عنوان بخشی از سیستم هدایت خود از GPS بهره می گیرد تا زمانی که نابینایان در خارج از منزل حضور دارند بدانند که دقیقا کجا هستند.

در فضاهای بسته نیز دستگاه از فرستنده های بلوتوثی استفاده می کند تا به کاربر اعلام کند که برای نمونه در کدام نقطه از یک فروشگاه یا ساختمان حضور دارد. اما بخش دشوار ماجرا اینجاست: این سیگنال ها معمولا برای اندازه گیری صدای قدم های مشتریان در فروشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرند و هنوز نمی شود در هر نقطه ای آنها را پیدا کرد. به همین دلیل برای آنکه بازخورد لازم را در مورد موقعیت مکانی به افراد نابینا بدهند باید از نو برنامه ریزی شوند.