مهمترین ویژگی صهیونیسمْ، برتریطلبی نژادی است و بنیاد و ریشه تمامی رفتار و کردار صهیونیستها، اعتقاد عمیق به برگزیدگی قومی میباشد. آنان معتقدند که از دیگران بالاتر، برتر و ارزشمندتر هستند و همه ثروتها، قدرتها و رهبری جهان باید در اختیار آنان باشد. بر اساس این اصول بود که دولت مجهول و غاصب اسرائیل در قلب جهان اسلام شکل گرفت و خود را بر جغرافیای سیاسی کشورهای اسلامی تحمیل کرد. مرام نژادپرستانه صهیونیستی در اجتماع رژیم اسرائیل مشهود است به طوری که بخشی از رژیم حقوقی این رژیم، برمبنای قوانین نژادپرستانه شکل گرفته است. در نتیجه، مجمع عمومی سازمان ملل متحد تحت فشار افکار عمومی در تاریخ دهم نوامبر 1975م با صدور قطعنامه 3379 خود اعلام کرد که صهیونیسم یکی از گونههای نژادپرستی و تبعیض نژادی است. صدور این قطعنامه و قطعنامههای مشابه، گرچه موجودیت رژیم صهیونیستی را زیر سؤال میبرد اما در مقام عملْ در رفتار این رژیم اشغالگر تاثیری نداشت. رژیم صهیونیستی پس از این قطعنامه نیز از ادامه روش نژادپرستانه خود دست برنداشت و آن را ادامه داد. در نهایت، این قطعنامه 16 سال بعد در جریان کنفرانس صلح مادرید میان اعراب و اسرائیل در اوایل نوامبر 1991م لغو شد.
