به گزارش ایران سپید به قسمت اول این پنل که شامل صحبتهای منصوره پناهی، مدیر مرکز توانبخشی حرفه ای (میسا) در استکهلم سوئد و ناصر عبادتی، مشاور شورای شهر تهران میپردازیم. در ابتدای این پنل، محمد کمالی، رئیس مرکز تحقیقات توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران که مدیریت میز گفتگو را بر عهده داشت با طرح سؤالی مبنی بر اشتغال و جایگاه افراد معلول در کارآفرینی گفتگو را آغاز و نوبت اول را به ناصر عبادتی برای پاسخگویی به این سؤال داد. عبادتی گفت: در حوزه کارآفرینی دو دیدگاه مطرح است؛ یکی بحث مسئولیتپذیری اجتماعی که  وضعیت تشکلها و بنگاههای خیریه را شامل میشود و دیگری بحث وظایف قانونیست و اگر به این دو مقوله به درستی پرداخته شود برخی از مشکلات در حوزه اشتغال به خصوص معلولان حل خواهد شد. وی ادامه داد: در سالهای گذشته تلاش شده در حوزه های مختلف معلولان اسنادی تدوین شود، اما تأخیر در اجرای این اسناد یکی از مشکلات مجموع دستگاههای اجرایی است و در مسئولیت اجتماعی میتوان به حضور کم معلولان در عرصه کارآفرینی اشاره کرد. عبادتی افزود:  تقویت حوزه مدیریت شهری و ارجاع 23 وظیفه به این سازمان در برنامه چهارم توسعه کشور تعیین شده است، اما متأسفانه بعد از گذشت چند سال هنوز به درستی این موضوعات اجرایی نمیشود. اگر هر کدام از دستگاهها وظایف خود را به درستی اجرا کنند، مشکلات بسیاری را حل خواهند کرد. مشاور شورای اسلامی شهر تهران در خصوص برنامه هایی که تا کنون برای معلولان داشته عنوان کرد: در سال 88 شورای شهر طرحی با نام طرح جامع توسعه کارآفرینی تصویب کرد که در بخشی از این طرح به کارآفرینی در حوزه معلولیت پرداخته شده است؛ همچنین در شورا بحث تدوین برنامه جامع در حوزه مسئولیتپذیری اجتماعی را داشتیم که فرازهای از آن به حوزه معلولان بر میگردد. در ادامه اینکه قانون چقدر در حل مشکل کارآفرینی معلولان نقش دارد سؤالی بود که دکتر کمالی پاسخگویی به آن را بر عهده منصوره پناهی گذاشت.  خانم پناهی با بیان تجربیات خویش در خصوص حمایتهای قانونی در مورد معلولان در سوئد گفت: در سوئد ما به دنبال قوانین برای حمایت از معلولان نیستیم، زیرا برای کاریابی معلولان از وظایف اجتماعی افراد بهره میبریم و قوانین در انتها به کمک معلولان میآیند. وی ادامه داد: من هنوز متوجه نشدم که چرا ما این قدر به دنبال یک مسئول یا سازمان برای انداختن مشکلات بر دوششان هستیم؛ چرا فلان قانون اجرایی نمیشود، چرا قانون حمایتی تصویب نشد. در حالی که  مسئولیت بیشتر بر عهده خود ما است. وی یادآور شد: حدود 23 سال پیش در سوئد مسئولیتها در حوزه معلولان میان دولت و شهرداری تقسیم شد؛ وظایفی همچون بهداشت، توانبخشی، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی بر عهده دولت است و مسئولیت پیدا کردن کار و ایجاد مراکز آموزشی به شهرداری واگذار شده، اما در ایران همه مسئولیتها را بهزیستی بر عهده دارد. (محدثه جعفری)