علی اصغر اکبرزاده در سومین کارگاه آموزشی بهسازی محیط شهری در تبریز اظهار کرد: اگر بپذیریم که شهر تبلور کالبد جسمی است که در آن زیست می کند پس شهر جسم است و وقتی جسم شهر دچار معلولیت باشد، جان آن به سردرگمی گرفتار می شود.

وی ادامه داد: وجود نقایص کالبدی فراوان در شهر کنونی عملاً استفاده مفید از فضاهای شهری را برای معلولان به حداقل رسانده و در بسیاری از موارد غیر ممکن ساخته است.

وی خاطرنشان کرد: بر اساس اعلام سازمان انجمن بهداشت جهانی 80 درصد افراد دارای معلولیت در جهان در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند به طوری که بیش از 11 میلیون نفر از جمعیت 75 میلیونی ایرانی از نوعی معلولیت رنج می برند.

اکبرزاده با اشاره به آمار بالای سالمندان از کارافتاده افزود: اگر جمعیت ایران در سال 1395 به 90 میلیون نفر افزایش یابد حدود 12 میلیون سالمند بیش از 60 سال سن خواهیم داشت و این موضوع هشداری برای توجه به نیازهای جامعه سالندان کشور به شمار می رود.

وی گفت: رفع موانع شهری از اقدامات مهمی است که مشارکت هرچه بیشتر افراد دارای معلولیت و سالمندان در فعالیت‌های اجتماعی و حضور در فضاهای شهری را تضمین می کند.

وی با تاکید بر لزوم مناسب سازی معابر شهری، خاطرنشان کرد: چرا نباید در کشور ما بعد از 25 سال از اتمام جنگ و وجود این تعداد از جانباز و خیل عظیم افراد دارای معلولیت، وسط بلوارهای ما به اندازه عبور یک ویلچر راه نباشد.