نتایج تحقیق محققان دانشگاه ˈاموریˈ در آتلانتای آمریکا حاکی است کودکانی که در سنین خردسالی به اضافه وزن یا چاقی مبتلا هستند، در سال های بعدی زندگی احتمالا چهار برابر بیش از هم سن و سالان عادی وزن خود به چاقی مبتلا می شوند.

نتیجه این تحقیق که در نشریه پزشکی ˈنیو انگلندˈ منتشر شد، حاکی است، شاخص توده عضلانی در کودکان 6 تا 11 ساله

از 2/4 (چهار ممیز دو ) درصد در دهه 60 میلادی به 3/15 (پانزده ممیز سه) درصد در سال های 1999 تا 2000 افزایش یافته است.

محققان در این تحقیق دریافتند، 4/12 (دوازده ممیز چهار) درصد از کودکانی که در سن 5 سالگی وارد مهد کودک شدند، چاق بودند و 9/14 (چهارده ممیز نه) درصد اضافه وزن داشتند. در همین حال، 8/29 (بیست و نه ممیز هشت) درصد از همین کودکان زمانی که در سن 14 سالگی به کلاس هشتم رفتند، چاق بودند و 17 درصد اضافه وزن داشتند.

بدین ترتیب کودکانی که در خردسالی اضافه وزن داشتند، چهار برابر بیش از هم سن و سالان عادی وزن خود، با خطر چاقی در سنین بعدی زندگی مواجه بودند.

بعلاوه، کودکانی که در زمان تولد جثه بزرگی داشتند و در سن حدودا 5 سالگی از اضافه وزن رنج می بردند، در معرض بیشترین خطر ابتلا به چاقی قبل از سن 14 سالگی قرار داشتند.

محققان در پژوهش خود همچنین خطرات ابتلا به چاقی در میان افرادی با وضعیت نژادی و اجتماعی – اقتصادی متفاوت را ارزیابی کردند.

محققان دریافتند، کودکانی با بالاترین موقعیت اجتماعی – اقتصادی که از اضافه وزن رنج می بردند، پنج برابر بیش از کودکانی با وزن عادی و برخوردار از همان موقعیت اجتماعی – اقتصادی با خطر چاقی مواجه بودند.

اما کودکان چاق از پایین ترین رده اجتماعی – اقتصادی حدود سه برابر بیش از کودکانی با وزن عادی از همین رده با خطر چاقی مواجه بودند.