به گزارش ایران سپید موسسه ای که در گذشته برای خوش برو بیایی داشت و اکنون از آن همه خدمات آموزشی به نابینایان و کم بینایان فقط یک  NGOباقی مانده است.

موسسه آموزشی نابینایان ابابصیر سالها مرکز تعلیم و آموزش نابینایان در استان اصفهان و حتی شهرهای اطراف بوده است اما چه چیزی سبب شد تا شاهد غروب خدمات آموزشی این موسسه باشیم.

در ادامه این گزارش صحبت های سید محمد نیکزاد مدیرعامل جامعه نابینایان استان اصفهان و محمد حسین بصیری مدیرعامل موسسه آموزشی ابابصیر را در مورد این مرکز آموزشی می خوانید.

محمد نیکزارد در خصوص موسسه آموزشی ابابصیر می گوید: «حدود سال 1385 و 1386 اختلافی میان هیئت مدیره ابابصیر و اداره آموزش و پرورش استثنایی بر سر مدیریت این مجموعه ایجاد شد. در آن زمان آموزش و پرورش استثنایی می گفت ما معلم به این مجموعه اعزام می کنیم پس باید مدیرت آن در دست ما باشد اما هیئت مدیره ابابصیر می گفت ما تمام هزینه ها و خرج و مخارج را تامین می کنیم پس مدیریت این موسسه را ما باید تایید کنیم. همین امر اختلافی میان این دو گروه راه انداخت و سبب تعطیلی بخش های آموزشی این موسسه شد.»

وی ادامه می دهد: «ساختمان بزرگ ابابصیر با آن قدمت طولانی و خدماتی که به جامعه نابینایان و کم بینایان در اصفهان و شهرهای اطراف می داد بسته شد و مکانش را به یک دانشگاه اجاره دادند. مدیران ابابصیر هم در مکانی دیگر موسسه را برپا کردند اما دیگر از خدمات آموزشی همچون گذشته  خبری نبود، ابابصیر به یک انجمن مردم نهاد ساده که نمونه آن در اصفهان زیاد یافت می شود، تبدیل شد.»

نیکزاد با اشاره به خدماتی که اکنون موسسه آموزشی ابابصیر به نابینایان و کم بینایان می دهد، بیان می کند: «ایجاد کتابخانه، برگزاری کلاس های آموزش بافتی، کلاس های روانشناسی و مشاروه، دایره مددکاری و تهیه بسته های معیشتی برای زیرمجموعه شان از جمله کارهایی است که در این موسسه انجام می شود که البته این خدمات موازی کارهایی است که در دیگر انجمن های نیز صورت می گیرد.»

وی با اشاره به مشکلاتی که با تعطیلی بخش آموزشی ابابصیر گریبان جامعه نابینایان را گرفته است، می گوید: «دانش آموزان نابینایی که در روستاها و شهرستان های اطراف اصفهان هستند از بسیاری از خدمات آموزشی محروم شدند و این امر ضربه سختی را به جامعه نابینایان وارد کرده است. ما به عنوان تشکل های فعال این استان مکاتبات بسیاری با آموزش و پرورش انجام دادیم تا بخش های آموزشی را از سر بگیرند اما تمام مکاتبات ما در اداره آموزش و پرورش استثنایی بایگانی شد و هیچ وقت جوابی را دریافت نکردیم.»

نیکزاد ادامه می دهد: «در اوایل انقلاب اسلامی سه مرکز آموزشی ویژه نابینایان و کم بینابان در اصفهان فعالیت می کردند. مرکز فاطمه زهرا و هفتم تیر برای بزرگسال نابینا و موسسه ابابصیر هم ویژه دانش آموزان نابینا بود. متاسفانه حدود 10 الی 15 سال است که دیگر هیچ خدمتی از این سه مرکز به نابینایان و کم بینایان ارائه نمی شود.»

این کارشناس بازنشسته بهزیستی در خصوص از سرگیری برخی از خدمات این مراکز می گوید: «مدیریت جدید بهزیستی تصمیم گرفته است برخی از بخش های آموزشی که در مرکز "هفتم تیر" به نابینایان ارائه می شد را مجدداً راه اندازی کنند. البته ناگفته نماند از این خدمات فقط افرادی می توانند بهره مند شوند که در شهر اصفهان زندگی می کنند و مثل همیشه نابینایان در شهرستان ها و روستاها از این خدمات آموزشی بی بهره خواهند ماند و هیچ صحبتی هم از سرویس و ایاب و ذهاب و... در کار نیست.»

بعد از صحبت های مدیرعامل جامعه نابینایان اصفهان به سراغ مدیر عامل موسسه ابابصیر رفتیم تا چرایی تعطیلی ابابصیر را از دیدگاه او نیز مورد بررسی قرار دهیم.

محمد حسین بصیری که از سال 1390 مدیریت این موسسه را بر عهده دارد در گفتگو با ایران سپید می گوید: «موسسه ابابصیر در سال 1348 بنا به نیاز آن زمان تاسیس شد چرا که مدرسه مناسبی که تحت پوشش آموزش وپرورش استثنایی باشد نبود یا هنوز واحد استثنایی به آن صورت شکل نگرفته بود تا اینکه موسسه آموزشی ابابصیر با همت جمعی از خیرین، علما و روحانیون اصفهان تاسیس شد تا آسیبی به اعتقادات دینی و مذهبی نابینایان و کم بینایان وارد نشود چرا که دیگر مراکز آموزشی نابینایان در اصفهان زیر نظر آلمانی ها و انگلیس ها اداره می شدند.»

وی با اشاره به نحوی شکل گیری ابابصیر می افزاید: «مقرر شد که کادر آموزشی و نوشت ابزارهای مخصوص آموزش نابینایان توسط آموزش و پرورش استثنایی تامین شود و جا و مکان و ایاب و ذهاب و خوراک و پوشاک نابینایان با موسسه خیریه ابابصیر باشد.»

بصیری با اشاره به دو موضوعی که سبب تعطیلی موسسه آموزشی ابابصیر شد، می گوید: «اول آنکه در جامعه آموزشی معلولان، تحولی ایجاد شد و گفتند نباید معلولان و نابینایان از دیگر دانش آموزان جدا تعلیم ببیند بحث به سمت آموزش تلفیقی سوق پیدا کرد. موضوع دوم اختلاف بین آموزش و پرورش استثنایی و هیئت مدیره آن زمان ابابصیر بود که با حل نشدن این اختلاف نظر زمینه تعطیلی بخش آموزشی این مرکز ایجاد شد و دانش آموزان این موسسه هم میان مدارس شهید عابدی و شهید سامانی تقسیم شدند از سرنوشت دانش آموزانی هم که از روستا در این مرکز آموزشی تحصیل می کردند هم خبری نداریم.»

 وی می افزاید: «با برداشتند بخش آموزشی از دوش ابابصیر هیئت مدیره تصمیم گرفت که بخشهای جانبی موسسه را کماکان نگه دارد و پوشش دهد. نگهداری مکان آموزشی ابابصیر هم کار دشوار و هزینه بری بود به همین خاطر مکان را به دانشگاه راغب اصفهانی اجاره دادیم تا از اصالت آموزشی این مرکز هم دور نباشیم و از منبع درآمدی که برای ابابصیر ایجاد شده بود به حمایت از دانش آموزان نابینا و کم بینای موسسه پرداختیم تا بتوانیم کمی مشکلاتشان را مرتفع سازیم. افرادی که در ابابصیر تحت پوشش هستند در مقطع ابتدایی112 نفر، راهنمایی 93، دبیرستان 39، پیش دانشگاهی 9 دیپلم 191 نفر، فوق دیپلم 14، دانشجو 46 نفر، کارشناسی104 ، ارشد 23 و دکتری 3  نفر اند که از این تعداد 404  نفر نیمه بینای شدید و 286 نفر نابینای مطلق هستند.»

بصیری در پاسخ به این سوال که با تعطیل شدن بخش آموزشی ابابصیر نابینایانی که در اطراف اصفهان و روستاها زندگی می کنند از آموزش های لازم محروم شدند، چرا دوباره این موسسه به روال گذشته باز نمی گردد و آموزش هایش را از سر نمی گیرد؟ می گوید: «تعطیلی موسسه آموزشی به خواست ما نبوده و بنا به دلایلی بود که در آن سالها رخ داد و آب ریخته شده را دیگر نمی شود جمع کرد. تمام اتفاقاتی که برای ابابصیر روی داده است از گذشته تاکنون در یک عنوان کتاب  نوشته شده است. ابابصیر را ما تعطیل نکردیم که بخواهیم دوباره راه اندازی کنیم. ابابصیر با زحمت فراوان به اوج رسید اما اکنون اتفاقی است که روی داده و  دیگر نمی توانیم به گذشته برگردیم و همه چیز را از نو شروع کنیم.

 این واقعیتی است که اتفاق افتاده و ما مسئول آموزش کل جامعه نیستم. ابابصیر مثل تحت جمشیدی است که به آتش کشیده شده چطور میتوانیم دوباره درستش کنیم.»