به گزارش ایران سپید سیما رییسی بانوی نابینای چابهاری و رئیس هیئت مدیر موسسه آوای روشنایی چابهار«خانه امید» در گفتگو با ایران سپید می گوید: « فعالیت های موسسه ما در راستای حمایت و آموزش به افراد نابینا و کم بینا در چابهار است. در گذشته با همکاری موسسه توانگران نابینایان شیراز کارگاه های آموزش خط بریل و کامیپوتر را برای اعضای انجمن برگزار کردیم که بسیار مفید و ارزنده بود همچنین با همکاری نهضت سواد آموزی به حدود 30 نفر از نابینایان خط بریل را آموزش دادیم و برای اولین بار مراسمی را به مناسبت روزجهانی نابینایان در چابهار برگذار کردیم.»

وی ادامه می دهد: «بعد از سال 97 برنامه هایمان را به صورت مستمر ادامه دادیم و کلاس های خط بریل، جهتیابی، اردوهای گروهی و آموزش مستقیم و غیر مستقیم به نابینایان و کم بینایان را ادامه دادیم حتی در شهرهای اطراف چابهار مثل سرباز و قصرقند هم نابینایان از خدمات موسسه خانه امید بهره مند میشوند.»

این بانوی نابینا از برگذاری مراسم روزجهانی نابینایان با رعایت تمام پروتکل های بهداشتی در این شرایط کرونایی می گوید: «امسال در چابهار برای دومین بار مراسم روزجهانی عصای سفید را برگذار کردیم که در مراسم این روز، نابینایانی که پیش تر بیسواد بوده و هیچگونه آموزشی را ندیده بودند برنامه هایی را در این مراسم اجرا کردند.»

رییسی می افزاید: « برای حمایت از نابینایان در چابهار رایزنی هایی را با برخی پزشکان انجام دادیم تا افراد را بدون دریافت هزینه ویزیت کرده و تحت درمان قرار دهند.»

رییس هیئت مدیر موسسه آوای روشنایی چابهار با اشاره به تعداد نابینایان در این شهرستان می گوید: « در شهر چابهار 133 کم بینا و نیمه بینا و 68 نابینا زندگی می کنند که در اکثر موارد وضعیت اقتصادی خوبی ندارند و هزینه های جاری زندگی را با دریافت کمک از بهزیستی و یارانه می گذرانند. به خاطر وضعیت معیشت بد و بیسوادی، برخی نابینایان به سمت تکدی گری هم کشیده شده اند. و بهترین شغلی که نابینایان در این شهر و یا شهرهای اطراف دارند حافظ قرآن بودن آنهاست که میتوانستند از این طریق اندکی درآمدی را کسب نمایند.»

این فعال حوزه معلولان با اشاره به اشتغال نابینایان در این شهر می گوید: «نابینایان اندکی هستند که تحصیلات دانشگاهی دارند اما همان افراد هم نتوانستند در سیستم اداری مشغول به کار شوند نمونه واضح تر آن خودم هستم که با مدرک دکتری علوم سیاسی در سیستم اداری چابهار جایی ندارم همچنین دو برادر نابینا هم در شهرستان داریم که دارای مدرک کارشناسی اند و چندین بار هم آزمون های استخدامی را شرکت کردند اما هنوز موفق به کسب شغل نشدند.»

سیما رئیسی با اشاره به برخورد خانواده ها با افراد نابینا و معلول میگوید: «اکثریت خانواده ها نگاه مثبتی به نابینایان و توانمندی آنها ندارند. بیشتر محدودیت های این بچه ها به چشم شان می آید و فکر می کنند که فرزند نابینایشان مشکل ذهنی هم دارد. مراقبت های بیش از اندازه از فرزند معلولشان سبب شده است آنها نتوانند روی پای خود ایستاده و مستقل باشند حتی در انجام کارهای شخصی. خانواده ها باور ندارد که فرزند معلول یا نابینایشان توانایی هایی دارد و میتواند با آموزش از پس زندگی خویش برآید وقتی خانواده به توانمندی فرزند نابینایش ایمان ندارد از سیستم هم نمیتوانیم انتظار زیادی داشته باشیم.»

وی در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه آیا در موسسه شما برای خانواده های نابینایان هم کلاسهای آموزشی برگزار می شود، بیان می کند: «بله. اگر خانواده راضی نباشد ما نمیتوانیم فرزند نابینایشان را از خانه بیرون بکشیم و تحت آموزش قرار دهیم پس اول باید آگاهی های لازم را به والدین این افراد دهیم تا بتوانیم پای فرد نابینایشان را به موسسه باز کنیم.»

رئیسی در پایان صحبت هایش از کمک های ارگان های دولتی به موسسه خانه امید می گوید: «کمک ها مداوم و مستمر نیستند بلکه به صورت مقطعی کمک هایی از سوی بهزیستی، شهرداری و ... صورت می گیرد. ما نیز با آن کمک ها خدماتی را آماده کرده و در قالب های مختلف به اعضای انجمن ارائه می دهیم. اما متاسفانه بعد از کرونا، همین کمک های مقطعی هم قطع شده است.»