به گزارش ایران سپید بعضی روزهای سال اهمیت ویژه ای در تقویم زندگیمان دارند. روزهایی که برای گرامی داشت گروه یا افراد خاصی در نظر گرفته شدند روزی مثل روزجهانی معلولان. پنجشنبه 13 آذرماه روزیست که جهان به پاس افرادی نام گذاری کرد که با تمام محدویت ها و محرومیت هایشان تلاش کردند، ثابت کنند چیزی از دیگر افراد جامعه کم ندارند بلکه اگر فضا و موقعیت به آنها ارائه شود میتوانند با استعداد و توانمندی هایشان دنیا را حیرت زده کنند.

13 آذر 99 با همه مشکلاتی که دنیا با آن دست و پنجه نرم می کند از راه رسید تا بار دیگر افراد دارای معلولیت در قاب رسانه ها قرار گیرند و دنیا از آنها سخن بگوید از توانمند، استعداد، خلاقیت، از هوش و ذکاوتشان مثالی بسازد برای افردی که با قرار گرفتن سنگی جلوپایشان کوس نا امیدی می کوبند.

ما نیز به مناسبت این روز به سراغ دخترانی رفتیم که علی رغم معلولیت هنر را آموختند تا مشکلات را به زانو در آورند. سختی کشیدند اما نا امید نشدند، حمایت نشدند اما از پا نه ایستادند، امید به یاری خدا و توانمندی خویش بستند. سمیرا خدارحمی و دوستانش گرد هم آمدند تا با لمس چوب آثاری بسازند و کسب روزی نمایند.

این هنرمند اصفهانی در گفتگو با ایران سپید می گوید: «من فراغ التحصیل رشته زبان و ادبیات عربی از دانشگاه کاشان هستم  بعد از اتمام تحصیل تصمیم گرفتم در مدارس غیر دولتی به عنوان دبیر مشغول کار شوم، به مدارس غیر دولتی بسیاری سر زدم مطمئن بودم نیاز به دبیر عربی دارند اما هنگامی که متوجه معلولیتم می شدند، می گفتند: «برو اگر نیاز شد با تو تماس می گیرم.» این برخوردها دلسرم کرد و تصمیم گرفتم همراه با دوستانم با کمک هنری که آموختیم شغلی را برای خودمان دست و پا کنیم.

بعد از فراغ التحصیلی به پیشنهاد یکی از دوستان که دستی در هنر داشت به سمت فراگیری هنر کشیده شدم و دوره های مختلفی همچون کامپیوتر، قلاب بافی، ماشین بافی, گلیم و گبه شطرنج و هنر معرق چرم را فرا گرفتم. از میان این هنر ها کار معرق چرم را به صورت حرفه ای و زیر نظر مبینا بیدقی آموختم و در همین حرفه مشغول کار شدم.»

وی با اشاره به نوع آموزش مربی اش کم بیناست هم  است  می گوید: « آموزش های خانم بیدقی به صورتی است که افراد نابینا با لمس می توانند به راحتی کار با چوب و معرق را یاد بگیرند. هر کسی نمیتواند این هنر را به افراد دارای مشکل بینایی آموزش دهد و این کار شیوه و روش خاص خودش را دارد.»

این دختر کم بینای اصفهانی در مورد نحوی کار و ساخت هنر معرق چرم بیان می کند: « با توجه به نوع سفارس که جای قاشق و چنگال باشد، جای قرآن یا شکلات خوری و... طرحی را آماده می کنیم که این کار با مدریت کارگاه مان است چرا که تحصیلاتی دراین زمینه داشتند و میتوانند ایده های زیبا را برای هرکاری طراحی کنند. بعد از آن نوبت به کار با چوب است که اول زیر رنگ اولیه را بر روی آن می زنیم حال نوبت به کار با تریشه و موتیف چرم شتر یا بز است. طبق طرح موتیف و چرم را روی کار می زنیم. بعد  با تریشه های یک میل بافتهایی را به صورت منظم و نامنظم روی چوب کار می کنیم بعد نوبت به چسب چوب روی کار است و بعد از آن به مرحله مشته میرسیم و در آخر رنگ اصلی را روی کار میزنیم و آسترکشی های لازم را در داخل کار انجام می دهیم.»

این هنرمند 32 ساله با اشاره به برگزاری نمایشگاه های مختلفی که داشتند می گوید: « با برگذاری نمایشگاه آثارمان را در دید عموم مردم قرار می دهیم تا هم با هنر و استعداد معلولان آشنا شوند و هم سفارش هایی را برای فروش دریافت کنیم. با همکاری آقای صلواتی نمایشگاه سه روزه را در عمارت هنرمندان اصفهان با رعایت تمام پروتکل های بهداشتی در فضای باز برگزار کردیم  که نتیجه عالی در پی  داشت و آقای جعفر جعفرصالحی، معاون صنایع دستی اداره‌کل میراث فرهنگی استان اصفهان از غرقه ما بازدید کردند اما پس از تشدید بیماری کرونا و سردی هوا دیگر نتوانستیم نمایشگاهی برگزار کنیم. البته در گذشته نمایشگاهی هم در تهران داشتیم که علی‌اصغر مونسان وزیرمیراث فرهنگی،‌ گردشگری و صنایع دستی از غرفه  و کارهایمان بازدید کردند که خیلی موثر واقع شد.  بعد از شیوع گسترده این بیماری ما نیز به سمت شبکه های مجازی کشیده شدیم و فعالیت هایمان در خصوص معرفی آثار هنری و دریافت سفارش را به صورت غیر حضوری و با کمک شبکه های اجتماعی انجام میدهیم. »

خدارحمی در مورد قیمت کارهای تولیدی مجموعه هنری نگاه هم می گوید: «عوامل بسیاری در قیمت یک محصول تاثیر گذار است قیمتها با توجه به طرح، بافت و کاربردی بودن کالا در منزل و همچنین قیمت چرم، چسب و چوب متفاوت است. در این کارگاه جاکلیدی و جا سوئیچی از 80 هزار تومان داریم تا جای قرآنی دو منظوره که 600 هزار تومان قیمت خورده است. البته قیمت ها با توجه به کاری که روی جعبه ها انجام میگیرد مختلف است.»

وی در پاسخ به استقبال مردم از طریق شبکه های مجازی نسبت به آثارشان می گوید: «ما دوست داریم مردم به مجموعه هنری نگاه آمده و از نزدیک ببیند که یک نابینا چطور کارهای به این ظریفی و زیبایی را خلق می کند چرا که در ذهن بسیاری از افراد نمی گنجد که این جعبه های تزئینی زیبا را یک نابینا یا کم بینا تولید می کنند. اما اکنون به خاطر شرایط کشور دیدارهای حضوری امکان پذیر نیست و باید سفارش های اینترنتی را جایگزین کنیم. سفارس ها به این صورت است که مثلا چهار سفارش همزمان داریم یک نفر طرح کارها را آماده می کند  دو نفر بافت و دو نفر رنگ کار را انجام میدهند و با همکاری هم کار را تولید و به سفارش دهند تحویل میدهیم اما اگر سفارس ها در بازه زمانی بلند مدت داده شدند هر کسی مسئولیت یک سفارش را به تشخیص مدیریت بر عهده میگیرد.»

این هنرمند اصفهانی در خصوص حمایت های ارگان های مختلف هم بیان می کند: «این گروه شش نفره به صورت خودجوش حدود 6 ماه پیش کارگاه تولید معرق چرم را راه اندازی کرد. ناگفته نماند این کار را با مشکلات بسیاری که بر سر راهمان بود انجام دادیم و هیچ ارگان و سازمانی از ما حمایت نکرد. در نمایشگاه تهران مسئول میراث فرهنگی گفت ما با اصفهان مکاتبه می کنیم تا آنها مکانی را برای ایجاد کارگاه به شما تحویل دهند اما هنوز این وعده محقق نشده است پیگیری های بسیاری هم انجام دادیم اما هنوز نتیجه ای به دست نیامده است و خودمان دست به کار شدیم و کارگاه را راه اندازی کردیم.»

مجموعه هنری نگاه با حضور شش بانو اداره می شود که خالق آثاری بسیارزیبا و دیدنی هستند، خانم مبینا بیدقی کم بینا مدیریت کاگاه را بر عهده دارند و دوستانشان مرضیه بیدقی نابینا، نرگس غلامی کم بینا، نفیسه گردان شکن نابینا، سمیرا خدارحمی کم بینا و خانم یاسمین مهاجری که شخص بینای گروه است گرد هم آمدند تا در فضایی دوستانه و صمیمی فعل خواستن را صرف کنند.