در گزارش آگوست 2020 ما تحت عنوان: انعکاس صداها:  زندگی ما، شعار ما، از کووید-19 یاد بگیریم. با توجه به  تجارب نابینایان و کم بینایانی از جای جای دنیا، یکی از چالش هایی که بوسیله  مخاطبان، برجسته شد، تنظیم آیین نامه ها و مقررات جدیددی در خصوص خطوط راهنما و نشانگرهای فاصله گذاری بود که فاکتورهای دسترسی پذیری برای افراد نابینا و کم بینا را در نظر نگرفته بودند. یکی از پاسخ دهندگان نوشته بود: این نشانگرها  قابل لمس نیستند و من نمی توانم آنها را با عصای سفیدم تشخیص دهم  و سگم هم بلد نیست که این نشانگرها را دنبال کند.

در تلاش برای مقابله با کووید-19 و کنترل آثار آن، اعضای کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت سازمان ملل متحد نباید وظایفشان را در حمایت از حقوق افراد دارای  معلولیت فراموش کنند. به ویژه بند 9 که از کشورها می خواهد موانع را شناسایی و حذف نمایند تا تضمن شود که افراد دارای معلولت می توانند به راحتی به محیط پیرامون، حمل و نقل و امکانات رفاهی عمومی، دسترسی داشته باشند و بند 19 که توضیح می دهد شرط حضور افراد معلول در جامعه، تامین استقلال فردی آنهاست.. علاوه بر این، هدف 11 از سند اهداف توسعه پایدار، که بر تامین زندگی و امنیت  شهری  برای همه تاکید دارد، متذکر می شود که حذف موانعی که استفاده کنندگان عصای سفید با آن روبرو هستند به عنوان هدفی جهانی باید مد نظر قرار گیرد.

در بزرگداشت روز جهانی ایمنی عصای سفید، امیدواریم  قانون گزاران، اهمیت حق افراد نابینا و کم بینا را برای سفر و تردد مستقل و ایمن در جهانی دسترس پذیر برای نابینایان و استفاده از عصای سفید را به رسمیت بشناسند و افراد نابینا و کم بینا نیز اهمیت داشتن و استفاده از عصای سفید را بدانند و برای حفظ امنیتشان، مطابق اصول از آن استفاده کنند.