به گزارش ایران سپیدپیوندی که مدیر عامل مؤسسه حمایت از بیماران چشمی rp نیز هست در زمینه این فعالیت می گوید: این پروژه برای کسانی است که از لحاظ دید دچار مشکل هستند ولی 10 تا 25 درصد از بیناییشان باقی مانده است. بنابر این این دوربین به کسانی که مبتلا به rcd،crd، rd، amd و rp هستند، کمک می کند. یعنی کسانی که بیماری ژنتیکی چشم دارند که باعث نقص شبکیه چشم شده و شبکیه قادر به بازسازی تصویر نیست. جلوی چشم افراد سالم 500 مگا پیکسل تصویر وجود دارد که به مغز فرستاده شده و تعبیر می شود. مانند آنچه بر روی میز یا صفحه کامپیوتر یا در اطرافشان می بینند. اما  بیماران rp که در موسسه ما، به عنوان تنها مرکز حامی این افراد در کشور ، حضور دارند، همه از زمانی در طول زندگی دیدشان کم کم محدود می شود. که با شب کوری شروع می شود. البته هر شب کوری rp نیست. اختلال بینایی در این افراد ممکن است در یک بازه 20-25 ساله پیشرفت کند و بینایی کمتر و کمتر شود . این افراد بدون اینکه ظاهر چشمشان تغییر کند دچار دیستروفی"فساد" در سلولهای شبکیه یا ته چشم شده اند که عمدتا از اطراف میدان بینایی شروع و پیشرفت می کند. یعنی تصویر از اطراف کم کم خراب می شود. بنا بر این این افراد به تدریج دید محدودتری پیدا می کنند که به آن اصطلاحا دید تونلی گفته می شود. مانند اینکه از داخل یک لوله به اطراف نگاه می کنند. اگر با این افراد برخورد داشته باشید چشمانشان فیکسیشن "خیرگی" زیادی دارد. فرد سالم وقتی متنی را می خواند چشمش را حرکت می دهد چون قسمت مرکزی چشم یعنی "فووآ”  بیشترین تمرکز را دارد و می خواهیم متن را آنجا بخوانیم ولی در عین حال اطراف را هم  می بینیم اما این عزیزان دید اطراف را از دست داده اند بنابر این چشمشان به سرعت جلو را جارو می کند که بتوانند تمام تصویری را که در جلویشان قرار گرفته ببینند. این دوربین در دانشگاه صنعتی شریف ثبت اختراع شده است من این طرح را بعد از آمدنم به ایران ارائه کردم و الان در حال شکل گرفتن است. این دوربینها برای آزمایش آماده شده و از امروز تستها را آغاز می کنیم در ایران چند صد هزار نفر این مشکلات بینایی را دارند و خواهش می کنیم یکباره با موسسه تماس نگیرند ما خودمان به تدریج از طریق  راههایی که اطلاعرسانی می کنیم با آنها تماس می گیریم. این دوربین بر روی عینک قرار می گیرد و المانهای تصویری را تقویت می کند.  بنابر این اگر قادر نیستند اطراف صحنه روبرویشان را ببینند دوربین تصویر اطراف را تقویت می کند و روی قسمت سالم شبکیه می اندازد. به این ترتیب تقریبا تصویر کامل محیط را درک می کنند در واقع درک تصویری که قبلا داشته اند را به دست می آورند. کورتکس بینایی انسان بر روی مغز در دو سال اول زندگی شکل می گیرد و ما  می فهمیم چطور باید به کمک چشم ببینیم. از آنجا که این افراد اغلب بینایشان را بعد از دو سالگی از دست داده اند کورتکس یا قشر مغز این افراد سالم است. . حال این سوال مطرح می شود آیا این افراد با کمک این دوربین به زندگی قبلی خود بر می گردند ؟ اگر منظور از برگشت به زندگی قبلی این باشد که مثلا بتوانند رانندگی کنند جواب منفی است. چون دوربین به باطری وابسته است و اگر باطری در حین رانندگی قطع شود شاید مشکل جدی پیش آید. یا گذشتن از عرض خیابان با اتکا به این دوربین هنوز خطرناک است. ولی می توانند بیش از 90 درصد فعالیتهای داخل منزل را به خوبی انجام دهند. و حداقل در داخل منزل و محیط بسته از وابستگیشان به دیگران کاسته می شود. که البته این خبر خوبی برای این افراد است. ما به دنبال این هستیم که هزینه های این دوربین را بسیار پایین بیاوریم و دنبال راهکارهایی هستیم که از طریق مجموعه های بزرگ خیریه این پروژه پشتیبانی شود تا سخت افزار این پروژه تأمین  شود و کسانی که سزاوار این هستند که به آنها کمک شود دوربین را به صورت رایگان دریافت کنند.

س: پس دوستان کم بینا که این گفتگو را می خوانند حضوری مراجعه نداشته باشند؟

ج: مراجعه بلافاصله نداشته باشند. اول تماس داشته باشند چون تعداد بسیار زیاد است چون نیروهای ما محدود هستند و وسایل ما برای آزمایش کم است. به همین دلیل بهتر است در کانال تلگرام مؤسسه عضو شوند و اخبار را لحظه به لحظه پیگیری کنند و با شماره هایی که اعلام کرده ایم تماس بگیرند و مشخصات خود را بدهند و اگر به این طریق با ما ارتباط بگیرند آنها را از دست نمی دهیم ولی اگر حضورا بیایند ممکن است مشکلاتی پیش بیاید و سرخورده شوند و ما هم نتوانیم به آنها جواب بدهیم.