وی با اشاره به اینکه از سال ۹۴ بهزیستی به موضوع هنردرمانی برای معلولان توجه کرده است، گفت: در زمینه هنردرمانی هنوز نوپا هستیم. در گذشته فعالیتهای پراکندهای انجام شده بود اما طی چهار سال اخیر اقدامات به صورت ستادی در حال برنامهریزی و اجرا بوده و برای برنامههای هنری معلولان بودجه در نظر گرفته شده است.
هنر، معلولان را از خانهها بیرون میآورد
نفریه با تأکید بر اینکه بیرون آوردن معلولان از خانهها و خاتمه دادن به خانهنشینی آنها اقدام مهم و بزرگی است که با توجه به استعداد و فعالیتهای هنری معلولان امکانپذیر است، گفت: در حال حاضر در بسیاری از مراکز روزانه بهزیستی، اتاق هنر نقاشی، موسیقی و مجسمهسازی برپا شده است و سالمندان، بیماران جسمی ـ حرکتی، مبتلایان به اوتیسم و ... در این اتاقها در حال یادگیری رشتههای هنری هستند.
وی با اشاره به تأثیر هنرآموزی معلولان بر ارتقای روحیه خانوادههای آنها، گفت: خانوادهها با دیدن پیشرفت فرزندانشان مشوق ادامه فعالیتهای هنری آنها میشوند، به طوری که در حال حاضر معلولانی داریم که با فروش آثارشان درآمد بیشتری از خانوادههای خود به دست میآورند و به توانمندی اقتصادی رسیدهاند.
معاون توانبخشی سازمان بهزیستی از استقبال مردم از ارکستر ملی معلولان ذهنی سخن گفت و افزود: این بچهها در شهرهای مختلف برنامه اجرا و برای خودشان کسب درآمد میکنند. میتوان تمام استعدادهای هنری را در بچههای معلول به منصه ظهور رساند و از این هنرها برای بهبود شرایط آنها استفاده کرد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا نبود مناسبسازی باعث نشده معلولان در خانههای خود بمانند و نتوانند فعالیت اجتماعی داشته باشند؟ گفت: براساس بند سه و چهار قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت، همه اماکن دولتی باید مناسبسازی شوند. مناسبسازی گالریهای هنری، نمایشگاهها و ... نیز جزو همین قانون به حساب میآیند. اگر هنگام ساخت اماکن دولتی و غیر دولتی مناسبسازی انجام شود، هزینه آن ۱۰ درصد خواهد بود اما مناسبسازی پس از ساخت ۳۰ درصد هزینه در پی خواهد داشت. البته به نظر نمیآید کسی با مناسبسازی مخالف باشد بلکه بیشتر به این موضوع بیتوجهی میشود وگرنه چرا معلولان کشورمان نباید بتوانند از گالریهای هنری بازدید کنند!
نفریه با اشاره به بهبود شرایط مناسبسازی در کشور نسبت به سالهای گذشته، گفت: اکنون ۳۵ درصد مناسبسازی در کشور وجود دارد و این یعنی تا رسیدن به مناسبسازی کامل فاصله زیاد است و باید همچنان ضرورت مناسبسازی در جامعه مطرح و برجسته شود.
وی در پاسخ به این سؤال که چند درصد معلولان ایران خانهنشین هستند؟ گفت: عموماً گفته میشود سه درصد معلولان هر جامعهای به دلیل معلولیت شدید بسترگرا هستند، اما معلولانی داریم که به دلیل مشکلات تردد نمیتوانند از خانه خارج شوند. شاهبیت توانمندسازی معلولان، حضورشان در جامعه است و اگر توانستیم معلولان را به سطح جامعه بیاوریم میتوانیم در توانمندسازی آنها نیز موفق شویم.
معاون توانبخشی سازمان بهزیستی با اشاره به اینکه عدد دقیقی از معلولانی که به دلیل نبود امکانات، مسائل فرهنگی و نبود مناسبسازی خانهنشین شدهاند نداریم، گفت: هر قدر مناسبسازی بیشتر باشد، امکان حضور معلولان در جامعه بیشتر است، اما علیرغم اینکه وضعیت مناسبسازی در جامعه ما خوب نیست تعداد معلولان حاضر در جامعه زیاد است و این نشان دهنده اراده معلولان ایرانی و تلاششان برای حضور در جامعه است؛ روحیه معلولان ما خوب و حضورشان در جامعه قوی است.
بچههای معلول باید در مدارس عادی تحصیل کنند
نفریه با تأکید بر اینکه مدارس استثنایی در بسیاری از کشورها برچیده شده و معلولان باید در مدارس عادی و در کنار سایر دانشآموزان آموزش ببینند، گفت: گسترش مدارس استثنایی در ایران هم متوقف شده است و در تلاش برای فرهنگسازی حضور بچههای معلول در مهدهای کودک و مدارس عادی هستیم. بهزیستی برای حضور بچههای معلول در مهدهای کودک عادی به این مراکز یارانه میدهد.
وی در پایان سخنان خود وضعیت سالنها، گالریها و اماکن هنری برای تردد معلولان را اسفبار توصیف کرد و گفت: مناسبسازی وظیفه ملی است و همه باید این مسئله را در نظر بگیرند. گفته میشود معلولان بزرگترین اقلیت هر جامعهای هستند، آنها چیزی بیشتر از حقشان نمیخواهند، فقط توقع دارند امکان تردد و حضور در جامعه داشته باشند و بتوانند به سینما، پارک، گالریهای هنری و .. بروند.