به گزارش ایران سپید به نقل از ایرنا همه ما تلاش می‌کنیم دنیای بهتری را برای آیندگانمان فراهم کنیم. یک راه ساده و قابل اجرا برای همه ما، تفکیک زباله است. ما افرادی که به اصطلاح «زباله‌گرد» هستند را به خوبی می‌شناسیم. کسانی که پلاستیک و برخی اقلام زباله‌ها را جدا می‌کنند و آن را می‌فروشند و از این راه کسب درآمد می‌کنند. فارغ از مسائلی که بر سر حضور این افراد در شهر از سوی شهرداری مطرح است آیا برای مدیریت پسماند کلان‌شهرها روندهای موجود (از شهرداری گرفته تا زباله‌گردان) کافی هستند؟ قطعا پاسخ منفی است. اگر هر یک از ما اصول ساده‌ای را در جداسازی زباله‌ها انجام دهیم، بدون شک آینده بهتری برای خود و فرزندانمان فراهم خواهیم کرد.

زباله کم‌تری تولید کنیم

در گام اول باید تلاش کنیم پسماند کم‌تری تولید کنیم. برخی افراد در این زمینه الهام‌بخش هستند. مرحوم «غلامعلی بسکی» معروف به «بابا بسکی»  فردی بود که شیوه زندگی‌اش نشان می‌دهد که به سبک زندگی «پسماند صفر» نزدیک بوده است. افرادی هستند که نمونه‌های خوبی برای نشان دادن این واقعیت هستند که که می‌توان از تولید زباله سرسام آور جلوگیری کرد. کیسه‌ها را چندین بار استفاده کرد، از کیسه‌های پارچه‌ای استفاده کرد و کارهایی از این دست که در نتیجه، زباله کم‌تری را به محیط زیست اضافه کرد.

زباله‌های خود را به «تر» و «خشک» تقسیم‌بندی کنیم

علاوه بر مدیریت تولید پسماند، تفکیک زباله از مبداء یکی دیگر از کارهایی است که به محیط زیست کمک می‌کند. دفن زباله‌ها بدون تفکیک آن‌ها یکی از عوامل تولید گارهای گلخانه‌ای هستند.

زباله‌های تولید شده به طور کلی در دو دسته خشک و تر می‌گنجند. در بسیاری از کشورهای صنعتی جهان چهار سطل زباله و یا پنج و شش عدد وجود دارد که شهروندان انواع زباله‌ها را جدا می‌کنند و داخل سطل مربوطه می‌اندازند. در قسمتی از کانادا اگر شما به اشتباه زباله‌ای را داخل سطلی که نامرتبط با آن است بیندازید، جریمه خواهید شد. قوانینی که در دنیا رو به سختگیری بیشتر می‌رود، در کشور ما هنوز جای خود را پیدا نکرده است. بنابراین بهتر است تا شروع قوانین سفت و سخت، خودمان پیشگام باشیم و اصول ساده‌ای را رعایت کنیم.

زباله‌های «تر» خود را تا حد ممکن خشک کنیم

یکی از مسائلی که در مدیریت شهری با آن روبرو هستیم، بحث شیرابه‌های حاصل از زباله‌های تر است. زباله هایی مانند تفاله چای، پوست میوه، سبزیجات و تمامی مواردی که موجب تولید شیرابه می‌شوند. راه ساده‌ای که ما بتوانیم به کاهش تولید شیرابه کمک کنیم، خشک‌تر کردن زباله‌های تر است. به عنوان مثال پوست میوه‌ها را نازک‌تر بگیریم، تفاله‌های چای را بلافاصله پس از تعویض لیوان یا قوری داخل زباله نریزیم. سعی کنیم میزان آب موجود در زباله‌های تر تا حد ممکن کم باشد. ۲۰۰ سی سی شیرابه می‌تواند ۶ متر مکعب زمین رودخانه‌ای را مسموم کند و ما با اقداماتی ساده و عملی در زندگی شخصی خودمان می‌توانیم آسیبی که دام‌ها و انسان‌ها از این شیرابه‌ها می‌بینند را کاهش دهیم.

زباله‌های تر کدام هستند؟

· میوه‌ها(پوست، هسته و میوه‌های خراب‌شده)

· سبزیجات

· پوست تخم‌مرغ

· تفاله چای

· غذاهای پخته‌شده

· استخوان مرغ و ماهی

· گل و گیاه  

· علف‌ها و برگ‌های خشک‌شده

زباله‌های خشک کدام هستند؟

· پلاستیک(ظرف شیر، ماست و...)

· شیشه

· کاغذ(روزنامه‌ها و...)

· لیوان کاغذی و پلاستیکی

· جعبه‌ها(جعبه پیتزا تا جعبه‌های اسباب‌کشی)

· دستمال کاغذی‌هایی که با آن غذا را تمیز کرده‌اید(خیس نیستند)

· کارتن‌های مقوایی(شیر، آبمیوه، کاغذهای تافی، آدامس و...)

· باتری

· تیغ

· لامپ

· نوار و سی‌دی

· داروها و آمپول‌ها

زباله‌های عفونی، بانداژها، پوشک بچه، نوار بهداشتی و امثال آن را روزانه از خانه خارج کنیم و آن را با زباله‌های تر مخلوط نکنیم.

مدیریت پسماند در سطوح پیشرفته در قدم‌های بعدی به شهرداری مرتبط است. تا زمانی که سطل‌های مجزا وجود ندارد، حداقل کاری که هر شهروند می‌تواند بکند، تفکیک زباله به دو نوع تر و خشک به طور کلی است. درست است که بسیاری از این موارد هم بهتر است از یکدیگر تفکیک شوند  اما حداقل کاری که از شهروندان بر می‌آید تقسیم پسماند خود به این دو نوع است.