در این میان، گلاره عباسی یا به قول روشندلان «فرشته نجات»، با خوشرویی برای راهنمایی و دادرسی به سراغ آن‌ها می‌رود و سعی می‌کند راهکارهایی برای نیازها و مشکلات‌شان پیدا کند.
نابینایان با یکدیگر آشنا می‌شوند، گپ می‌زنند و با مهمانان این مراسم همچون؛ امیر دژاکام، رویا نونهالی، مهراوه‌شریفی‌نیا، لاله اسکندری، افشین هاشمی و علی سرابی از تجربه‌های جدیدی که مدتی است سوینا برایشان مهیا کرده صحبت می‌کنند.طرح سوینا یا «سینمای ویژه نابینایان»، طرحی‌ست که مدتی می‌شود امید و روزنه درخشانی در زندگی هر کدام از آن‌ها به وجود آورده است.
زمان می‌گذرد تا جایی که اجرا شروع می‌شود و روشندلان جوان و کم‌سن و حتی میانسال، امروز برای اولین بار به تماشای تئاتر می‌نشینند و این اولین اجرای تئاتر در ایران برای نابینایان است. نمایش «اشکها و لبخندها» قرار است به عنوان سرآغازی برای آسوده تماشا کردن تئاتر توسط نابینایان و کم‌بینایان باشد.
سه طبقه‌ی تالار وحدت با حضور ۳۵۰ نفر از روشندلان و همراهان شان پر شده است و آن‌ها با شور و علاقه هر چه تمام برای شروع اجرا آماده می‌شوند.
نمایش موزیکال 《اشکها و لبخندها》به کارگردانی هادی قضات ساعت ۱۸ به مدت دو ساعت با اجرای ۱۱۵ بازیگر خردسال و بزرگسال و با رهبری ارکستر نصیر حیدریان بر صحنه می‌رود. این نمایش بر اساس قطعه موسیقایی اشکها و لبخندها ساخته ریچارد راجرز تولید شده‌است و روایتگر داستان خانواده «فون تراپ» است. داستان پدری که با هفت فرزند در غم از دست دادن همسرش روزگار را می‌گذراند. پدری که فرزندانش را آن طور که باید و شاید نمی‌شناسد و مهر پدری را در حق‌شان تمام نمی‌کند تا اینکه روزی معلم سرخانه که گویا راهبه نیز هست زندگی هر ۸ نفر آن‌ها را تغییر می‌دهد و خانواده فون تراپ را با اعجاز موسیقی به زندگی شاد برمی‌گرداند و عشق واقعی را در وجودشان سرازیر می‌کند.
استقبال نابینایان از نمایش بسیار غیرقابل پیش‌بینی و دلنشین بود. آن‌ها با نمایش می‌خندیدند، با نمایش ناراحت می‌شدند، با نمایش امیدوار می‌شدند و گاهی اثر را مورد نقد و بررسی قرار می‌دادند.
هادی قضات، کارگردان نمایش «اشکها و لبخندها» از تجربه اجرا برای نابینایان و دریافت انرژی مثبت از تماشاگران گفت: امروز ۳۵۰ نفر از جامعه نابینایان اولین تجربه تماشای تئاتر خود را با نمایش موزیکال «اشکها و لبخندها» گذراندند، من از ابتدای شروع نمایش حس جالبی داشتم و از لحظه ورود به صحنه متوجه حس عجیب و خالصی شدم که هیچ وقت آن را در داخل و یا خارج از کشور تجربه نکرده بودم.
«اشکها و لبخندها» قضات درباره تجربه همراهی نابینایان با دیگر مردم در سالن تئاتر خاطرنشان کرد: من معتقدم که حس بینایی با توجه به زندگی امروزی و تجارت تبلیغات که دنیای تجملات را برای ما بوجود آورده، باعث شده که دیگر حواسمان کم کار، تنبل و ضعیف شوند. دوستان نابینا از این ضعف برخوردار نیستند و این ما هستیم که باید توجه مان را به دیگر حواسمان بالا ببریم. نمایش «اشکها و لبخندها» به علت ضرب آهنگ و سرعت بالای اثر این قابلیت را به دوستان نابینا می دهد که قصه را همراه با دیگر مخاطبان دنبال کنند و من بسیار خوشحالم که تمام مخاطبان امروز به همراه نابینایان توانستند این نمایش را بیشتر از آنکه ببینند، بشوند.
این کارگردان همچنین در پاسخ به تولید آثار متنوع و متفاوت برای قشر نابینایان بیان کرد: بسیار خوشحالم که این نمایش فرصتی شد تا اولین تجربه تماشای تئاتر دوستان نابینا رقم بخورد. اهالی حوزه فرهنگ و هنر باید برنامه هایی را برای موفقیت طرح سوینا و همراهی نابینایان طراحی کنند و خود به این نتیجه برسند که تولید محتواهای متفاوت و متنوع برای قشر نابینایان امری مهم و ضروری است که باید به آن بها بدهند و از آن حمایت کنند.
سپس؛ علی علیمردانی، مسئول سایت و رادیو سوینا درباره طراحی سایتی برای نابینایان گفت: سوینا با هدف ارائه یک سری خدمات اینترنتی برای دسترس پذیری نابینایان بر سایت و رادیو، طرح خاصی را ارائه داد و برای اولین بار یک نسخه وب سایتی راه اندازی کرد که برای نابینایان یک وبسایت دسترس پذیر است. به این معنا که افراد نابینا می‌توانند با استفاده از نرم افزار «اسکرین ریدر» به محتوای داخل سایت دسترسی پیدا کنند و مانند یک فرد بینا از تمام قابلیت‌های این سایت استفاده‌ی بهینه کنند. همچنین ویس برخی از فیلم‌ها و سریال‌ها در سایت گذاشته شده‌است که نابینایان آن‌هارا گوش می‌دهند و میزانسن‌ها، حالات صحنه و چهره را توسط یک گوینده با تمام جزییات درک می‌کنند.
علیمردانی با تاکید بر آغاز فعالیت رادیو سوینا نیز خاطرنشان کرد: فعالیت رادیو سوینا نیز از ۲۱ مرداد و همزمان با اکران فیلم سینمایی «آشغال‌های دوست‌داشتنی من» آغاز شد و نابینایان می‌توانند برنامه‌های رادیویی، تئاتر و تعدادی از کتاب‌های صوتی را گوش بدهند.
حال با یکی از نابینایان جوان به نام حسین حیدری که جوانی ۲۳ ساله است گفتگو می‌کنیم و او درباره‌ی آغاز طرح سوینا و شروع تجربه لذت‌بخش فیلم دیدن می‌گوید:
طرح سوینا آغاز فعالیت مثبت و خوبی‌ست که اگر حمایت شود، می‌تواند در فرهنگسازی حضور قشر نابینایان در جامعه کمک کند. در اکران فیلم‌های گذشته تجربه بسیار عالی کسب کردم و از جزئیات اتفاقات فیلم، حالات بازیگران باخبر شدم و برای اولین بار یک فیلم را بدون کمک و وابستگی به یک فرد دیگر دیدم که وجودم را از لذت سرازیر کرد.
این جوان نابینا خواسته‌ی خود از گلاره عباسی و مسئولان هنری را اینطور بیان کرد: در کشورهای پیشرفته، امکان تماشا فیلم برای نابینایان به این صورت است که هدفونی برای آن‌ها در سالن سینما وجود دارد که با گذاشتن آن می‌توانند تمامی توضیحات فیلم و جزییات صحنه‌ها و دیالوگ‌ها را بشنوند و فیلم را درک کنند. من امیدوارم این امکان در سینمای ایران نیز بوجود بیاید.
حسین حیدری در پایان صحبت‌هایش اشاره کرد: طرح سوینا باید با حضور جامعه نابینایان ادامه پیدا کند چراکه حضور ما در این طرح می‌تواند قشر نابینا را به جامعه بشناساند.
حالا از سالن نمایش خارج می‌شوم و این اولین بار است که نمایشی را نه تنها با لذت دیده‌ام، بلکه بسیار خوب شنیده‌ام و این تجربه تماشای کار با نابینایان است./ مشرق
