به گزارش ایران سپید این لحافدوز نابینا معتقد است میتواند حرفهایی بزند که نه تنها برای بقیه لحافدوزان بلکه از نظر سایر افراد هم مفید خواهد بود. او میگوید: من همیشه به مردم یادآوری میکنم که خدا مرا یاری کرده تا بر مشکلاتم فائق آیم، او بیتردید بر کمک کردن شما هم توانا است. دوشنبه گذشته، دایان میهمان اتحادیه بافندگان و لحافدوزان یکی از ایالتهای آمریکا بود تا تجربیات خود در زمینه های مختلف را در اختیار آنها قرار دهد. «Adele Aicon» رئیس این اتحادیه و کسی که دایان را به این برنامه دعوت کرده در باره اش میگوید: او زنی است جسور، بیباک و سرشار از شوق زندگی. ایکان میفزاید: دایان در تلاش است لحافدوزان کهنسالی را که انگیزه کار کردن را از دست داده اند و دیگر مثل سابق اشتیاقی به کارشان ندارند تشویق کند از رها کردن شغلشان صرفنظر کنند. او زنی است خود ساخته که هرگز اجازه نداده مشکلات سر راهش، مانع پیشرفت او باشند. دایان که در هنگام تولد دچار عارضه آب سیاه شده، از نابینایی خود به نام «درد سر من» یاد میکند و میگوید: من علیرغم داشتن این درد سر، از همان ابتدا به مدرسه عادی رفتم و از هیچ نوع از آموزشهای ویژه نابینایان برخوردار نبوده ام. یادم میآید که پدرم همیشه به من میگفت نباید رفتاری متفاوت از دیگران داشته باشم. همیشه تأکید میکرد که کسی استقلال مرا خدشه دار نکند. میگفت: اگر در جایی کمکی لازم داشته باشد خودش به دیگران خواهد گفت. همین مسأله باعث شده بود دایان یک شعار مهم را سرلوحه زندگی خود کند: «نگو نمیتوانم، چرا که به تو ثابت خواهد شد که اشتباه میکنی». دایان لحافدوزی را در 1998 و از یک کهنه سرباز آموخته است. او در باره تجربه های اولیه اش در این حرفه میگوید: من همیشه سعی کرده ام با اتکا به احساسم کار کنم. اوایل به جای کتان از پولیستر برای لحافدوزی استفاده میکردم، چرا که کتان بیش از حد نرم بود و به راحتی برایم قابل لمس نبود. من از طرحهای زیادی بر روی کارهای خود استفاده میکنم و به راحتی میتوانم به کمک لمس کردن، جاهایی را که کوک زده ام از محلهایی که هنوز کاری در آن انجام نداده ام تشخیص دهم. تولیدات دایان، که حتی یک نمونه از آن در دفتر رئیس جمهور اسبق آمریکا، جرج بوش نیز آویزان است، موارد زیادی از لحاف نوزاد گرفته تا پتوهای تخت دو نفره و رو قابلمه ای و ... را شامل میشود. او همیشه در سخنرانیهایش به دیگران یادآوری میکند که «وقتی من با امکاناتی که دارم، این کارها را انجام میدهم، شما با داشتن امکاناتی بیشتر از من چه کارهایی ممکن است انجام دهید»! لحاظ کردن این نکته باعث خواهد شد زندگی را با انگیزه بیشتری ادامه دهید.
