گزارشی از برنامههای توانبخشی صلیب سرخ در افغانستان"با وجود اینکه خدمات توانبخشی جسمی صلیب سرخ جهانی در افغانستان طی سال گذشته میلادی رکورد جدیدی بر جای گذاشته، اما نیاز بسیاری از معلولان بی پاسخ میماند و این امر باعث نگرانی این سازمان است." |
به گزارش ایران سپید به نقل از ایسنا، نمایندگی کمیته بینالمللی صلیب سرخ از کابل با بیان مطلب فوق نوشته است: در سیامین سال شروع برنامههای توانبخشی کمیته بینالمللی صلیب سرخ، رکورد ارایه بیش از ۲۲ هزار عضو مصنوعی و دیگر وسایل ارتوپدی به همراه ۲ هزار ویلچر، ۱۸ هزار عصا و تعداد زیادی جلسات فیزیوتراپی به افراد نیازمند به دست آمد.
در سال گذشته میلادی، بیش از ۱۲ هزار نفر از معلولان افغانستانی برای اولین بار با مراجعه به مراکز توانبخشی این سازمان در افغانستان برای دریافت خدمات توانبخشی ثبت نام کردند.
آلبرتو کایرو، مدیر برنامه توانبخشی کمیته بینالمللی صلیب سرخ در افغانستان میگوید: «رکورد تعداد معلولان افغانستانی که به دنبال کمکهای توانبخشی هستند بازتاب سطح بالای نیازها است. با در نظر گرفتن تمامی افرادی که به آنها کمک کردیم و به رغم تمام تلاشهای ما، حتی به امکان کمک به همه افراد نیازمند در این خصوص نزدیک هم نشدهایم.»
طبق آمار افغانستان در سال ۱۳۹۴، حدود یک و نیم میلیون نفر از جمعیت ۳۳ میلیونی افغانستان دارای نوعی از معلولیت جسمی بودهاند.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ خدمات توانبخشی خود را در کابل از سال ۱۳۶۷ و با ارائه خدمات اتصالات اندام مصنوعی و جلسات فیزیوتراپی برای کمک به بازیابی توانایی حرکت معلولان آغاز کرد.
امروزه، این سازمان هفت مرکز توانبخشی در کابل، مزارشریف، هرات، جلال آباد، گل بهار، فیض آباد و لشکرگاه دارد.
طی این مدت سخن گفتن درباره معلولیت راحتتر شده است و مقامات افغانستانی توجه بیشتری به این موضوع دارند. با این وجود، به دلیل محدود ماندن فرصتهای مشارکت در اجتماع و اشتغال، پیشداوریها و تبعیضها همچنان ادامه دارد.
کایرو که از زمان گشایش برنامه توانبخشی جسمی کمیته بینالمللی صلیب سرخ کار خود را آغاز کرده باور دارد که: «جمعیت معلولان از کمبود فرصتهای شغلی، تحصیلی و توانبخشی رنج میبرد و این موضوع منجر به فقدان اعتماد به نفس و عزت نفس ایشان میشود. با این حال، جامعه و خانواده آنها را پس نزده است. آنها کماکان به فرصتهای بیشتری نیاز دارند تا زندگیشان را از نو آغاز کنند.»
کمیته بینالمللی صلیب سرخ مشارکت معلولان در جوامعشان را از طریق آموزشهای شغلی، وامهای خرد برای آغاز کسب و کارهای کوچک، و برنامههای ورزشی مانند بسکتبال با ویلچر، فوتسال و فعالیتهای بازپروری تسهیل میکند.
همچنین این سازمان به افراد دارای معلولیت آموزش داده و آنها را در مراکز توانبخشی جسمی خود به کار میگیرد؛ تقریباً تمامی ۷۵۰ کارمند این مراکز خود از بیماران سابق هستند که آموزش دیده و به عنوان فیزیوتراپیست، پرستار، تکنسین ارتوپدی، مدیر اداری و مسئول لجستیک استخدام شدهاند.
هرچند که امروز وضعیت در افغانستان درد و رنج بسیاری را برای غیرنظامیان به وجود آورده اما هزاران معلول در نتیجه برنامه توانبخشی کمیته بینالمللی صلیب سرخ شاهد بهبود زندگیشان هستند.
عبدالرزاق، بیمار قطع نخاعی ۴۵ ساله میگوید: «تصور این که زندگی من بدون کمک کمیته بینالمللی صلیب سرخ چگونه میبود برایم ممکن نیست. زندگی من سخت است، خیلی سخت، اما برنامههای کمک رسانی کمیته بینالمللی صلیب سرخ آن را قابل تحمل کرده است. من احساس میکنم که من و خانوادهام به دست فراموشی سپرده نشدهایم.»
مراجعان به مراکز توانبخشی کمیته بینالمللی صلیب سرخ در افغانستان از طریق مینهای زمینی، بقایای مواد منفجره باقی مانده از جنگ و جراحات ناشی از شلیک گلوله دچار معلولیت شدهاند.
این سازمان به افرادی که مشکلات و بیماریها مادرزادی دارند و آنهایی که در تصادفات صدمه دیدهاند نیز کمک رسانی میکند.