به گزارش ایران سپید  افراد با درآمد بدون شغل در کشور از سال ۸۴ تا ۹۵ رشدی دو و نیم برابری داشته‌اند و جمعیت آن ها به ۴.۸ میلیون نفر رسیده است.

در شهر تهران 147هزار نفر از ساکنان دو منطقه مرفه‌نشین (1و2) دارای درآمد بدون شغل هستند؛ یعنی کسانی که شغلی ندارند اما از طریق سود بانکی، اجاره املاک، ارث و... درآمد دارند و آن‌ طور که آمارهای مرکز آمار از‌ سال 1395 نشان می‌دهد این افراد عموما ساکن مناطق یک و دو هستند.

از سوی دیگر بخش مهمی از افراد دارای درآمد بدون شغل، بازنشستگان هستند که منطقه 2 از این نظر در تهران بخش مهمی از جمعیت را به خودش اختصاص داده و در حقیقت به یک سرای سالمندان بزرگ بدل شده است اما نکته دیگر در این بررسی، توجه به محله‌هایی است که افراد در آن دارای درآمد بدون شغل هستند و بر این اساس مناطق «شهرک غرب»، «ایوانک» و «گاندی» پیشتازند.

افراد دارای درآمد اما فاقد شغل حالا مدتی است به پدیده‌ای در اقتصاد و جامعه ایران بدل شده. دقیقاً در سال‌هایی که دولت‌ها و سیاستگذاران به دلیل رشد بیکاری در کشور مورد نقد بودند، پدیده متفاوتی در اقتصاد ایران رشد کرده است.

در دوره پرنوسان نرخ بیکاری و طولانی‌ شدن صف انتظار برای یافتن شغل، گروهی در اقتصاد ایران رشد کردند که مرکز آمار از آنها با عنوان «افراد با درآمد بدون کار» یاد می‌کند. رشدی 2.5 برابری طی 11سال اخیر. گروهی که تعداد آنها از 1.9‌ میلیون نفر در ‌سال1384 به 4.8 ‌میلیون نفر در‌ سال 1395 رسیده است.افراد با درآمد بدون شغل از سال 84 تا 95 رشدی دو و نیم برابری داشته‌اند.

آمار این افراد در سال‌های گذشته با رشد روبه‌رو بوده اما همواره مشخص نیست شغلی که درآمد این افراد را تشکیل می‌دهد، چیست و مرکز آمار ایران هم بیشترین درآمد خانوارهای بدون فرد شاغل را «درآمد متفرقه» گزارش داده است. از سوی دیگر، آمار دقیقی از شهرستان‌های دیگر هم در دست نیست.

حالا ما فقط می‌دانیم تهران 147هزار بیکارِ بادرآمد دارد و اطلاعی از شهرهای دیگر وجود ندارد که بدانیم کدام‌یک از شهرها بیشترین پردرآمدهای بیکار را در خود جای داده‌اند. بیکارهای بادرآمدی که بخش عمده آنها بازنشستگان‌اند. /تسنیم