وی افزود: باید به کودک خود بیاموزیم قسـمت های خصوصی بدن او را هیچکس نباید لمس کند، ببیند و اگر کسی خواست این کار را کند، نبایـد به او اجازه دهد، بایـد بلافاصله فریاد بزند و طلب کمک کند. 
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان اظهارکرد: باید به کودک گفته شود فقط پزشک و والدیـن اجازه دارند به قسمت های خصوصی او دست بزنند یـا نگاه کنند؛ آن هـم بــه دلیــل معاینــه یا کمک بـرای لباس پوشـیدن یا بررسی مشکلی کـه در قسمت های بدن به وجود آمده است. 
وی ادامه داد: باید به کودک آموخت وقتی در مکانهای عمومـی مثل رسـتورانها، پارک یا مدرسه، به دستشویی می رود حتمـا در را از داخـل ببندد و به هیچکس اجازه ندهد در ایـن هنگام کنار او حضور داشـته باشد یا او را نگاه کند. 
عربگل تاکید کرد: والدین حتما به یاد داشته باشند در سنین خردسالی زمانی که می خواهند لبـاس کـودک را عـوض کنند یا او را بـرای رفتـن بـه دستشویی آمـاده کنند هرگز در حضـور دیگران لباس های او را در نیاورید و به کودک بیاموزند کـه باید برود ب دستشـویی و لباس خود را در بیاورد، یا اینکه نبایـد در حضور دیگـران بـدون لباس باشد و باید بـه اتاق خود برود و آنجا لباس خود را عـوض کند. 
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: هنگامی کـه کـودک بـه سـنی رسید کـه والدین فکـر می‌کنند می توانـد به تنهایـی به جایـی مثـل سـوپرمارکت، مدرسـه یـا منـزل اقـوام، برود باید مطمئـن شوند کـه کـودک اصول مراقبـت از خـود را آموخته و در صـورت وقـوع اتفاقـی می تواند از پـس خود برآیـد. 
وی گفت: در مکانهـای خلـوت و زمانهایی کــه تــردد افـراد کم اسـت یـا هـوا تاریک شـده، والدین نباید اجـازه دهنـد کــودک به تنهایــی و بـدون آنان جایـی رود. در مکانهای شلوغ باید مواظب کـودک خود باشد و او را تحت نظـر داشته باشند. 
عربگل بیان کرد: کودکان در سنین یک تا سه سالگی شوق راه رفتن، دویدن و کشف کردن محیط اطراف را دارند و خطر را کمتر احساس می‌کنند. این کودکان ممکن است زمانی از والدین خود دور شوند. مراقبت از ایـن گروه سنی دوچنـدان اهمیت دارد. 
وی ادامه داد: کـودکان پرتحرک و ناآرام کمتر خطر را احساس می‌کنند و ممکن است در خیابان یا پارک بی محابا از والدین خود دور شوند از این رو والدینی که نمی توانند از فرزند خردسال خود به تنهایـی مراقبت کنند، بهتر است از فـرد دیگـری کمک بگیرند تـا کنترل بیشتری روی کودک داشته باشد. 
روانپزشک کودک و نوجوان با بیان اینکه برخی از کودکان راحت تر و سریعتر با غریبه ها ارتباط برقـرار می‌کنند، اظهار داشت: مانند کودکان بیش فعال، کودکان برونگرا و اغواگر، ایـن بخش از کـودکان بیشتر خود را در معرض خطر و حادثه قرار می دهند و در نتیجـه به مراقبت و آمـوزش بیشتری نیاز دارند. 
وی افزود: در مقابل این دسته کودکان، هستند کودکانی کـه از نظرهوشی و ذهنی کمتر از سن خود هستند یا کودکان مبتلا بـه برخی بیماریهای روانپزشکی که ممکن است توانایی مراقبت از خود را نداشته باشند، سـاده لوح و زودباور باشند و زودتر از سایر بچه ها فریب بخورند. ایـن دسته از کـودکان نیـز نیاز بـه مواظبت، مراقبت و آمـوزش بیشتری دارند. 
عربگل با تاکید بر اینکه پوشش و مراقبت از کودک می تواند او را از خطر آزار و اذیت افراد مهاجم محافظت کند، ادامه داد: لباسی کـه پوشش مناسبی بـرای بدن کـودک ایجاد نمی‌کند یـا کودکی کـه ظاهری جذاب و زیبا دارد، ممکـن است توجـه مهاجـم را بیشتر جلب کند. در عین حال کـه اعتماد و دیـد مثبـت به دیگران از اصول سلامت روانی است، بایـد توجـه کرد که فرد مهاجـم می تواند همسایه، معلم خصوصی کـودک، فروشنده سـوپرمارکت محل، یکی از اقـوام و غیره باشد. بنابراین والدین باید هوشیار باشند و اصول مراقبت از خود را بـه طرز صحیحی بـه فرزندان آموزش دهند. به نقل از ایرنا