به گزارش ایران سپید قانونی که ماده 28 آن بدون هیچ توضیح و تبصره ای عنوان کرده معلولان شدید و خیلی شدید از کاهش 10 ساعتی در ساعات کار هفتگی برخوردار میشوند. با ابلاغ این قانون در اردیبهشت امسال  و پیگیریهای افراد معلول ؛ بسیاری از سازمانهای دولتی خود را به اجرای آن مکلف کرده اند اما آنچه در اجرای این قانون بحث برانگیز شده است اجرای آن در آموزش و پرورش است. این در حالیست که آموزش و پرورش استثنایی که بیشترین  آمار معلمان معلول را به خود اختصاص داده است به عنوان یکی از متولیان امور معلولان برای اجرای این قانون و قوانین  دیگر حمایتی زیر ذره بین  نگاههای آنان می باشد. با ابلاغ این قانون در پانزدهم مهر ماه به ادارات آموزش و پرورش ،امیدها و نگرانیها از اجرای آن و نحوه انجام این کار بالا گرفته است . برای آشنایی با دیدگاههای معلمان نابینا و کارشناسان امور معلولان در آموزش و پرورش به سراغ آنها می رویم.

"م.س" دبیر رابط آموزش و پرورش استثنایی است. او میگوید: آموزش و پرورش قانون کاهش ساعات کار معلولان شدید و خیلی شدید را در 15 مهر ماه برای اجرا ابلاغ کرد. در این بخشنامه هیچ اشاره ای نشده که معلمان نیز مشمول کاهش ساعات کاری هستند یا قانون تنها کادر اداری آموزش و پرورش را شامل میشود؟ این در حالیست که در آن زمان پست بندیهای سازمانی در آموزش و پرورش انجام شده بود و معلوم نیست با اجرای قانون کمبود نیروی انسانی چگونه جبران میشود. البته در برخی استانها از سال گذشته زنان دارای معلولیت که مادر بودند و جزء کادر اداری آموزش و پرورش بودند طبق قانون پیشین از امتیاز کاهش 8 ساعتی کار استفاده میکنند و به عنوان مثال پنج شنبه ها در محل کار خود حاضر نمیشوند. اما با اطلاق کلی ماده قانونی جدید در حال حاضر معلمان نیز پیگیر اجرای آن در مدارس هستند. من نمیدانم منطق این دوستان چیست؟ در شرایطی که آموزش و پرورش به استخدام معلمان معلول و نابینا تن نمیدهد. و بسیاری از دوستان در آزمون فعلی استخدامی با مشکل روبرو شده اند اجرای این قانون برای معلمان معلول و نابینا چه عواقبی خواهد داشت. من خودم دبیر رابط هستم . ما در هفته 24 ساعت موظفی داریم که در صورت اجرای این قانون ساعات کار به 14 ساعت کاهش می یابد. حال ببینید اگر این قانون برای آموزگاران اجرا شود چه بر سر دانشآموزان ابتدایی خواهد آمد. مخصوصا در کلاس اول ابتدایی. در این صورت دانشآموزان دو معلم خواهند داشت با دو روش تدریس . و هیچ کدام از معلمان کلاس نمیتوانند به صورت کامل با دانش آموز آشنا شوند. چون تمام هفته را با او نمی گذرانند و از آن گذشته این دو معلم چگونه میتوانند تدریس را با هم هماهنگ کنند.این دبیر رابط ادامه میدهد: کاش در آموزش و پرورش حداقل این قانون را تنها برای کادر اداری اجرا کنند من اجرای این قانون را زنگ خطری برای معلولان می دانم زیرا از این پس ادارات دولتی هم تمایلی برای استخدام معلولان نخواهند داشت زیرا برای پر کردن یک پست سازمانی به بیش از یک نفر نیاز خواهند داشت اجرای این قانون اصلا به نفع ما نیست. چون از این پس نسل جدید بچه های معلول بیشتر با بحران بیکاری روبرو خواهند شد. طرح این قانون از سوی معلولان یک تناقض بزرگ است ما از طرفی میخواهیم به جامعه بگوییم توانمندیم و از طرف دیگر درخواست کاهش ساعات کار به دلیل ضفع جسمانی را داریم.شاید این در مورد بعضی از معلولیتها منطقی داشته باشد اما در مورد نابینایان هیچ منطقی پشت سرش نیست.این فعال حقوق معلولان ادامه میدهد: به نظر من باید دنبال اصلاحیه ای برای این قانون باشیم وگرنه ضرر آن متوجه نسل آینده ما خواهد بود. مسئله دیگری که بعد از این با آن روبرو خواهیم بود این است که چون این کاهش ساعت کاری برای معلولان شدید و خیلی شدید عنوان شده است از این پس معلولان خفیف و متوسط نیز به هر دستاویزی چنگ خواهند زد تا درصد معلولیت خود را بالاتر ببرند.مدتی پیش آقای قدمی اعلام کرده بود که در آموزش و پرورش استثنایی با کمبود معلم روبرو هستیم و باید آزمونی جداگانه برای رفع این کمبود برگزار کنیم. حتی در استان ما تعدادی از دبیران رابط را برای رفع کمبود نیرو به مدارس استثنایی منتقل کردند.این در حالیست که ما دبیر رابط هم کم داریم و از این پس دانشآموزانی که در مدارس تلفیقی درس می خوانند دبیر رابط نخواهند داشت.اگر مسئولان میخواهند به معلولان توجهی داشته باشند میتوانند این را در قالب امتیازاتی نشان دهند مثلا هزینه ایاب و ذهاب دبیران رابط را تامین کنند یا معلولان را از پرداخت مالیات معاف کنند یا حتی از امتیازات مالی استفاده کنند.

م.ح"  از معلمان و فعالان حقوق معلولان اما نظر دیگری دارد او میگوید: وقتی قانونی مصوب میشود دیگر موافقت و مخالفت با آن بی معناست.نظر من  عمل به قانون است  .اجرای قانون وظیفه همه افراد در همه سطوح است از دولت تا شهروندان و مسئولان ذیربط.حالا این قانون هر چه باشد قانون راهنمایی رانندگی تا قوانین حمایتی تا قوانین نظام بانکی. وقتی مجلس قانونی را تصویب میکند و شورای نگهبان آن را بررسی و مغایرتی در آن نمی بیند یا مغایرتها اصلاح میشود و رئیس جمهور آن را به سازمان مربوطه ابلاغ میکند همه موظفند به آن عمل کنند .در قانون حمایت از حقوق معلولان صراحتا به کاهش ساعات کاری معلولان شدید و خیلی شدید اشاره شده . کسانی که در کمیسیون مشترک دولت و در مجلس بوده اند تمام جوانب این قانون را بررسی کرده اند تنها بحثی که میماند بحث اجرای قانون است. البته قانون در برخی از سازمانها اجرا شده اما به عنوان مثال بهزیستی اصفهان که خود متولی امور معلولان است از اجرای آن سرباز میزند. ما توقع داریم این قانون و قانونهای دیگر مانند قانون استخدام 3 درصد معلولان یا قوانین مناسب سازی اول در سازمانهای متولی امور معلولان اجرا شود تا این سازمانها  الگویی برای سایر سازمانها باشند.

این فعال حوزه معلولان در پاسخ به اینکه معلمی که به عنوان مثال در مقطع ابتدایی که 10 ساعت در هفته کار میکندچه شرایطی را برای دانشآموزان پیش میآورد ؛ میگوید: ما نباید پاسخگوی این مشکل باشیم. شاید در اجرا لازم باشد از شیوه تقلیل ساعات کاری استفاده کنند  و اگر به هر دلیل قادر به تقلیل ساعات کار معلم نباشند باید اضافه ساعتی که معلم سر کلاس حضور می یابد به صورت اضافه کار به او پرداخت شود. یعنی در اجرا شاید سازمانها نیاز داشته باشند با توجه به شرایط کاری پرسنل خود تبصره هایی برای قانون بگذارند . درست مقانون مناسبسازی مترو که در انگلیس اجرا شد و ایستگاههایی که قدیمی و از لحاظ تاریخی امکان تغییر نداشتند را با گذاشتن نیروی انسانی همراه نابینایان مناسب سازی کردند. به علاوه در ادارات که ساعات موظف کاری 44 ساعت استراندمان کار مفید کارمندان اینقدر نیست برای همین اگر معلولی از قانون تقلیل ساعت کاری استفاده کند به معنای کم شدن حجم کارش نیست بلکه حجم کاری موظفش را در ساعات باقیماندهانجام میدهد. .نکته دیگر این است که حال دولت و مجلس نمیتوانند هزینه های جبرانی معلولیت را بپردازند با کاهش ساعات کاری آن را جبران میکنند. این دبیر آموزش و پرورش در پاسخ به اینکه با اجرای قانون ؛ ادارات دیگر از استخدام معلولان تفره خواهند رفت میگوید: تمام این مشکلات اشتغال در ادارات قبل از تصویب این قانون هم بوده است چون ساختار ادارات ما هنوز الکترونیک نشده و متکی بر استفاده از کاغذ است از اینرو نمیتوانند نابینایان را استخدام کنند.با این ساختار این مشکلات در آینده هم وجود خواهند داشت.دیگر دوست نابینایی که با نظر خود را با ما در میان میگذارد  . "ر. د"کارشناس آموزش و پرورش استثنایی است که سالها سابقه تدریس هم دارد.او نیز با نحوه بیان قانون موافق نیست و می گوید: در حال حاضر معلمانی که بیش از 20 سال سابقه کاری دارند از یک روز تقلیلی استفاده میکنند.حال تصور کنید معلم نابینایی را که طبق این قانون هفته ای 10 ساعت کار میکند و به علت بالا رفتن سنوات کاری مشمول قانون تقلیل ساعت کاری معلمان بالای 20 سال سابقه هم بشود. دیگر چه زمانی برای انجام تدریس خواهد داشت.از گذشته تا حال همه تلاش کرده اند که معلولان نیز به کار گرفته شوند.در حال حاضر نابینایان و معلولانی داریم که همه از توانائیهایشان استفاده میکنندو با اجرای این قانون حضور آنها در کلاس درس کمرنگ خواهد شدو .مدارس هم با کمبود و مشکل روبرو خواهند شد. من فکر میکنم منظور قانون معلولانی است که در هفته 44 ساعت موظفی دارند.از مدتی پیش من در اداره آموزش و پرورش از قانونتقلیل ساعت کاری زنان معلول استفاده میکنم و روزهای پنجشنبه را سر کار نمی روم اما به همه مراجعانم این را می گویم و بعلاوه در اداره کار انجام کار من با خودم هست و آن را در روزهای دیگر هفته انجام میدهم یعنی از این بابت فشاری از جهت تامین نیروی انسانی به اداره وارد نمیشود. در ادارات این تقلیل ساعت کاری ممکن خواهد بود.اما دانشآموز دبستانی معلولی را در نظر بگیرید که در شهرستان در یک کلاس چند پایه یا کلاس چند معلولیتی درس میخواند . کلاسی که معلم تمام وقت هم نمی تواند دروس را به پایان برساند . با این شرایط حتی با وجود تامین معلم دوم ؛ دانشآموز و خانواده او متضرر خواهند شد. اگر این مشکلات از مدارس به مناطق و از آنجا به وزارتخانه منتقل شود دیگر رغبتی به استخدام معلم معلول نخواهند داشت. برای اجرای این قانون به ویژه در آموزش و پرورش باید بیشتر برنامه ریزی شود و مثلا میتوانند به جای تقلیل ساعات کاری ؛ کسورات فیش حقوقی را کاهش دهند یا تسهیلاتی برای رفت و آمد افراد شاغل معلول قائل شوند رفت و آمد سهولت ایجاد می کند