به گزارش ایران سپید  هر ساله تمام نابینایان روز 15 اکتبر را به عنوان روز جهانی عصای سفید جشن میگیرند. نابینایان و تشکلهای آنان با استفاده از این فرصت، جهانیان را هرچه بیشتر در خصوص نابینایی و آثار آن و همچنین در مورد شیوه زندگی افراد دارای آسیب بینایی آموزش میدهند؛ همچنین با استفاده از این فرصت، از موفقیتهای حاصله توسط نابینایان سخن میگویند و از دستاوردهایی خبر میدهند که با کوشش نابینایان نصیب جوامع میشود. روز عصای سفید همچنین فرصتی است برای آگاهی رسانی به جوامع برای شناخت عصای سفید به عنوان سمبل و نشانه زندگی مستقل نابینایان و کمبینایان و در عین حال، نشانه ای از شأن و کرامت افراد دارای آسیبهای بینایی که منطبق است با مفاد ماده 3 پیمان نامه جهانی حقوق افراد معلول که تأکید بر ضرورت رعایت احترام به شخصیت اجتماعی افراد معلول است.

روز عصای سفید همچنین منطبق است بر مفاد ماده 9 این پیمان نامه، دال بر ضرورت دسترسی پذیری همه شهرها برای نابینایان و کمبینایان و نیز منطبق است با مفاد ماده 20 پیمان نامه دال بر ضرورت رفع کلیه موانع در برابر تحرک همه جانبه افراد معلول و نیز بند 11 اهداف توسعه پایدار هزاره سوم دال بر دسترسی پذیری همه شهرها و اماکن استقرار جمعیت انسانی برای افراد معلول.

اما 15 اکتبر سال جاری (2018) مبتنی است بر شعار ضرورت آموزش مهارت تحرک و جهتیابی با عصای سفید توسط نابینایان و کمبینایان ساماندهی میشود. این آموزش به این دلیل مورد تأکید قرار میگیرد که تضمین کننده تحرک مستقل افراد نابینا و کمبینا و حضور آنها در هر مکان دلخواه و متعاقب آن، تضمین کننده مشارکت مؤثر اجتماعی افراد نابینا و کمبینا است. علیرغم اهمیت توصیف شده عصای سفید در امکانپذیری تحرک ایمن و مستقل افراد نابینا و کمبینا، یکی از مهمترین چالشها در برابر این افراد و در اکثر کشورهای در حال توسعه گرایی این عصاها برای اکثریت نابینایان نیازمند است.

لذا وظیفه دولتهاست که منابع لازم را هم جهت دسترسی نابینایان و کمبینایان به عصای سفید با کیفیت تأمین کنند و هم امکان آموزش استفاده کنندگان از عصای سفید در زمینه چگونگی تحرک و جهتیابی نابینایان با کمک عصای سفید. مشکلات نابینایان و کمبینایان حتی با داشتن این امکان اساسی و ضروری تحرک در سطح جامعه تمام نمیشود، زیرا این افراد با موانع بسیار فرا روی حرکت آزادانه و مستقلشان در سطح شهرها رو به رویند؛ موانعی مانند عدم ایمنی محیطی برای نابینایان و کمبینایان و عدم نشانه های محیطی قابل لمس و تشخیص با عصا جهت کمک به تردد ایمنتر افراد نابینا.

از همین رو اتحادیه جهانی نابینایان از کلیه 190 کشور عضو، خواهان تدوین برنامه های اجرایی ملی به آنها و به این ترتیب زمینه ساز تحقق مشارکت همه جانب شهروندان نابینا و کمبینای کشورهای عضو در مسیر توسعه پایدار این کشورهاست.