وی اظهار داشت: کم شنوایان و ناشنوایان نیز جز معلولان محسوب می شوند و باید از آنها حمایت شود اما اکنون به این قشر اهمیت لازم داده نمی شود.
قبادی اضافه کرد: برای نمونه وسیله کمک شنوایی سمعک یکی از نیازهای ضروری کم شنوایان است که قیمت بالایی دارد و نیاز است هزینه های مربوط به آن تامین شود اما تحت پوشش خدمات بیمه نیست. 
رئیس کانون ناشنوایان ایران از همه ارگان های دست اندر کار ارائه خدمات به افراد دارای معلولیت خواست تا بیشتر به ناشنوایان توجه کنند و افزود: بسیاری از برنامه های اجراشده برای افراد دارای معلول، هیچ نفعی برای ناشنوایان نداشته و امید است لایحه حمایت از حقوق افراد معلول نفعی برای ناشنوایان داشته باشد.
قبادی در ادامه افزود: بزرگترین مشکل کانون ناشنوایان ایران، نداشتن بودجه و تنخواه است؛ اگر اعتباری در اختیار کانون قرار گیرد می تواند خدمات رفاهی به ناشنوایان ارائه دهد.
وی همچنین با یادآوری مشکل رابطان ناشنوا برای ترجمان زبان اشاره برای افراد شنوا اظهار داشت: رابطان ناشنوا چون حقوقی دریافت نمی کنند، تمایلی به همکاری با کانون ناشنوایان ایران ندارند.
رابط ناشنوا شخصی است که می تواند زبان اشاره ویژه ناشنوایان را برای افراد شنوا ترجمه کرده و منظور ناشنوا را به روشنی بیان کند و گفته های افراد شنوا را نیز برای افراد ناشنوا با زبان اشاره نمایش دهد. 
براساس آمار اعلام شده از سوی سازمان بهزیستی کشور، ناشنوایان، 14 درصد جمعیت معلولان کشور را تشکیل می دهند و اکنون 170 هزار ناشنوای شدید یا مطلق تحت حمایت بهزیستی قرار دارند.