|
گپی با حافظان و قاریان نابینای کشورهای اسلامی
نابینایان از کلام حق میگویندهفته ای که گذشت در جای جای مصلی صوت زیبای آیات ملکوتی و روح بخش کتاب آسمانی مان طنین انداز شد؛ آیاتی که از زبان مسلمین جهان در تهران به گوش می رسید. کلماتی که می شنوید همچون نوری است که در آن تاریکی یافت نمی شود و چراغی است که درخشندگی آن زوال نمی پذیرد. |
به گزارش ایران سپید هفته ای که گذشت در جای جای مصلی صوت زیبای آیات ملکوتی و روح بخش کتاب آسمانی مان طنین انداز شد؛ آیاتی که از زبان مسلمین جهان در تهران به گوش می رسید. کلماتی که می شنوید همچون نوری است که در آن تاریکی یافت نمی شود و چراغی است که درخشندگی آن زوال نمی پذیرد. داوران، حافظان و قاریان یک هفته گردهم آمدند تا بهترین را انتخاب کنند. این تنها مسابقه ای است که همه در آن برنده اند و بازنده در این مسابقات بی معناست. مصلای بزرگ امام خمینی 30 فروردین تا 6 اردیبهشت میزبان میهمانان کتاب خدا بود، زن و مرد، کوچک و بزرگ در شبستان مصلی گرد هم آمدند تا پای کلام وحی بنشینند و از این فرصت هرچند کوتاه بیشترین بهره را نصیب خویش کنند.این مسابقات فرصتی را ایجاد کرد تا با قراء و حافظان نابینای دیگر کشورها به صحبت بنشینیم.
26 سال سن دارد و برای یادگیری کتاب آسمانی چهار سال زمان گذاشته تا حافظ قرآن باشد و نورش چراغ راه زندگی اش. «عبدالله حمد»، نماینده نابینای کشور قطر در رشته حفظ کل قرآن در گفت‌و‌گو با توانش از تحقق رؤیای پدرش می‌گوید: «پدرم آرزو داشت یکی از فرزندان حافظ قرآن شود و برای تحقق به این رؤیا به سمت کتاب خدا جذب شدم، به برکت دعای پدرم توانستم با گذشت چهار سال قرآن را بیاموزم.
آموختن و حفظ قرآن راهم را به سوی تحصیل و دانشگاه باز کرد و موفق شدم با رتبه خوبی وارد دانشگاه شوم. در کشورم چند مرکز قرآنی ویژه نابینایان وجود دارد که بجز قرآن دیگر کتاب‌های دینی و مذهبی به خط بریل در آن یافت می‌شود. البته با به‌روزشدن وسایل ارتباطی و روی کار آمدن تبلت و دیگر وسایل ارتباطی ما نابینایان بیشتر به سمت فایل‌های صوتی و دیجیتال روی آوردیم. تاکنون دوبار در مسابقات بین‌المللی قرآن در مکه و سودان شرکت کرده‌ام که هر دفعه توانستم رتبه‌های خوبی کسب کنم.»
چند صندلی آن طرف‌تر جوان دیگری با عینک دودی نشسته، به سمتش رفتم و با دیدن کارتی که روی لباسش بود دریافتم که اهل کشور الجزایر است. با او نیز به گفت‌و‌گو پرداختم و دریافتم نخستین باری است که در مسابقات قرآنی شرکت می‌کند و همچنین نخستین حضورش در ایران است. «علاش عمار» که برای شرکت در رشته قرائت به این مسابقات اعزام شده است، می‌گوید: «23 سال دارم و از هشت سالگی به یادگیری قرآن پرداختم، 10 سال عمرم را پای حفظ و قرائت کتاب خدا گذاشتم.از کودکی این کتاب بهترین دوست و مونسم در زندگی بود. توفیق خداوند شامل حالم شده تا از کودکی با گوش دادن به صوت قاریان بزرگ و نامدار قرآن را بشناسم و قرائت کنم. همانند همسن و سال‌هایم نتوانستم بموقع به مدرسه بروم و اکنون دوم دبیرستان در رشته ادب و فلسفه هستم. با اینکه قرآن و کتاب‌های مذهبی دیگر را به خط بریل داریم اما در دیگر علوم و رشته‌ها کشورم ضعف بسیاری در منابع اطلاعاتی برای نابینایان دارد.
از اینکه برای نخستین مسابقه‌ام به ایران سفر کردم بسیار خرسندم و دراین چند روز میهمان نوازی ایرانیان شامل حالمان شده است، اگر بخواهم سطح این مسابقات را برآورد کنم باید بگویم دراین دوره رقبای خوش صدایی هستند و امیدوارم بتوانم برای کشورم رتبه خوبی کسب کنم.»
برنده یا بازنده افتخارآفرینند
سری چرخاندم تا میان این آدم‌ها چهره‌های آشنا را بیابم، چهره‌هایی که رگ و ریشه ایرانی دارند، دو نماینده نابینای ایران در این دوره از مسابقات اهل شمال کشور هستند و با لهجه زیبای شمالی به گفت‌و‌گو با توانش پرداختند. «امیدرضا رحیمی»، جوان 19 ساله گیلانی که در رشته قرائت در سومین دوره مسابقات قرآنی نابینایان جهان اسلام شرکت کرده است، می‌گوید: «اگر به جایی رسیدم فقط به خاطر حمایت‌های پدرومادرم است. از 5 سالگی به صدای دلنشین قرآن و تلاوت قاریان مطرح که از تلویزیون و رادیو پخش می‌شد، جذب شدم. والدینم دریافتند که علاقه خاصی نسبت به این کتاب الهی دارم. هفت ساله که شدم مرا برای آموزش در کلاس‌های قرآنی ثبت‌نام کردند و 10 سال بعد توانستم حافظ کل قرآن شوم.
درمسابقات مختلفی شرکت کردم و رتبه‌های خوبی به دست آوردم، به طور حتم هر فردی که نماینده کشورش در مسابقات برون مرزی می‌شود جزو بهترین هاست و دراین دوره از مسابقات هم بهترین‌های بسیاری شرکت کردند اما امید، آن چیزی است که همه به خاطرش شبمان را روز می‌کنیم، من نیز امیدوارم بتوانم در میان این همه ستاره فروزان قرآنی بدرخشم و باعث سربلندی کشورم شوم.»
در آن سوی شبستان مصلی، یکی دیگر از نمایندگان کشورمان منتظر نشسته تا نوبتش برسد و به سؤال‌های هیأت داوران پاسخ دهد. در میان این همه دلهره به سراغش رفتیم تا گپ و گفتی کوتاه با این نابینای گلستانی داشته باشیم.
در 27 سالگی موفق شد طی شش ماه، حافظ کل قرآن کریم شود. نسبت به دیگر قاریان و حافظان انگار ذهن قوی‌تر یا شاید اراده آهنینی برای از بر کردن کلام خدا داشته است. «محمدتقی کریمی فیض آبادی» اهل روستای فیض آباد گلستان است و برایمان از اضطرابش می‌گوید: «راسش چند دقیقه دیگر نوبتم سر می‌رسد تا در سکوی مسابقات بنشینم و آنچه که سال‌ها در سینه و ذهن محفوظ داشتم به زبان جاری سازم، اما شاید صحبت با شما این اضطراب را از ذهنم دور کند.
20 ساله بودم که تصمیم به حفظ قرآن کریم گرفتم اما آن زمان چشمانم یاری‌ام نکرد و خط بریل را هم نمی‌توانستم بخوانم، چند سال بعد دوباره به سراغ این مونس همیشگی‌ام رفتم و توانستم با کمک فایل‌های صوتی در عرض چند ماه حافظ کل قرآن شوم. اکنون 45 سال دارم و مدرس قرآن هستم و خدا را شکر چندین حافظ کل قرآن را تربیت کرده‌ام.
طی این سال‌ها مسابقات متعددی هم در سطح کشور و منطقه برگزار شد و به خواست خدا و اراده قوی که داشتم توانستم رتبه‌های بالایی کسب کنم. امسال در سومین دوره از مسابقات جهانی نابینایان نماینده جمهوری اسلامی ایران هستم و امیدوارم یک باردیگر لطف خدا شامل حال این بنده حقیر شود تا افتخاری برای کشور و شهرم به دست آورم. شاید گفتن این جمله کلیشه‌ای باشد، اما براستی قرائت و حفظ قرآن کریم روح انسان را جلا می‌دهد و آخرت‌مان را می‌سازد.»
این دوره از مسابقات قرآنی مانند ادوار گذشته با استقبال پرشور نابینایان روبه رو و زمینه ساز خبری خوش برای بانوان نابینای ایرانی هم بود. حجت‌الاسلام سیدمهدی سیدمحمدی، سرپرست امور فرهنگی سازمان بهزیستی کل کشور با ابراز خرسندی از درخشش بانوان در رشته‌های قرائت و حفظ در سی‌وپنجمین دوره مسابقات از برگزاری مسابقات قرآن کریم ویژه بانوان نابینا در سال آینده خبر داد تا این بانوان هم بتوانند استعداد‌های خود را شکوفا سازند.
آموختن و حفظ قرآن راهم را به سوی تحصیل و دانشگاه باز کرد و موفق شدم با رتبه خوبی وارد دانشگاه شوم. در کشورم چند مرکز قرآنی ویژه نابینایان وجود دارد که بجز قرآن دیگر کتاب‌های دینی و مذهبی به خط بریل در آن یافت می‌شود. البته با به‌روزشدن وسایل ارتباطی و روی کار آمدن تبلت و دیگر وسایل ارتباطی ما نابینایان بیشتر به سمت فایل‌های صوتی و دیجیتال روی آوردیم. تاکنون دوبار در مسابقات بین‌المللی قرآن در مکه و سودان شرکت کرده‌ام که هر دفعه توانستم رتبه‌های خوبی کسب کنم.»
چند صندلی آن طرف‌تر جوان دیگری با عینک دودی نشسته، به سمتش رفتم و با دیدن کارتی که روی لباسش بود دریافتم که اهل کشور الجزایر است. با او نیز به گفت‌و‌گو پرداختم و دریافتم نخستین باری است که در مسابقات قرآنی شرکت می‌کند و همچنین نخستین حضورش در ایران است. «علاش عمار» که برای شرکت در رشته قرائت به این مسابقات اعزام شده است، می‌گوید: «23 سال دارم و از هشت سالگی به یادگیری قرآن پرداختم، 10 سال عمرم را پای حفظ و قرائت کتاب خدا گذاشتم.از کودکی این کتاب بهترین دوست و مونسم در زندگی بود. توفیق خداوند شامل حالم شده تا از کودکی با گوش دادن به صوت قاریان بزرگ و نامدار قرآن را بشناسم و قرائت کنم. همانند همسن و سال‌هایم نتوانستم بموقع به مدرسه بروم و اکنون دوم دبیرستان در رشته ادب و فلسفه هستم. با اینکه قرآن و کتاب‌های مذهبی دیگر را به خط بریل داریم اما در دیگر علوم و رشته‌ها کشورم ضعف بسیاری در منابع اطلاعاتی برای نابینایان دارد.
از اینکه برای نخستین مسابقه‌ام به ایران سفر کردم بسیار خرسندم و دراین چند روز میهمان نوازی ایرانیان شامل حالمان شده است، اگر بخواهم سطح این مسابقات را برآورد کنم باید بگویم دراین دوره رقبای خوش صدایی هستند و امیدوارم بتوانم برای کشورم رتبه خوبی کسب کنم.»
برنده یا بازنده افتخارآفرینند
سری چرخاندم تا میان این آدم‌ها چهره‌های آشنا را بیابم، چهره‌هایی که رگ و ریشه ایرانی دارند، دو نماینده نابینای ایران در این دوره از مسابقات اهل شمال کشور هستند و با لهجه زیبای شمالی به گفت‌و‌گو با توانش پرداختند. «امیدرضا رحیمی»، جوان 19 ساله گیلانی که در رشته قرائت در سومین دوره مسابقات قرآنی نابینایان جهان اسلام شرکت کرده است، می‌گوید: «اگر به جایی رسیدم فقط به خاطر حمایت‌های پدرومادرم است. از 5 سالگی به صدای دلنشین قرآن و تلاوت قاریان مطرح که از تلویزیون و رادیو پخش می‌شد، جذب شدم. والدینم دریافتند که علاقه خاصی نسبت به این کتاب الهی دارم. هفت ساله که شدم مرا برای آموزش در کلاس‌های قرآنی ثبت‌نام کردند و 10 سال بعد توانستم حافظ کل قرآن شوم.
درمسابقات مختلفی شرکت کردم و رتبه‌های خوبی به دست آوردم، به طور حتم هر فردی که نماینده کشورش در مسابقات برون مرزی می‌شود جزو بهترین هاست و دراین دوره از مسابقات هم بهترین‌های بسیاری شرکت کردند اما امید، آن چیزی است که همه به خاطرش شبمان را روز می‌کنیم، من نیز امیدوارم بتوانم در میان این همه ستاره فروزان قرآنی بدرخشم و باعث سربلندی کشورم شوم.»
در آن سوی شبستان مصلی، یکی دیگر از نمایندگان کشورمان منتظر نشسته تا نوبتش برسد و به سؤال‌های هیأت داوران پاسخ دهد. در میان این همه دلهره به سراغش رفتیم تا گپ و گفتی کوتاه با این نابینای گلستانی داشته باشیم.
در 27 سالگی موفق شد طی شش ماه، حافظ کل قرآن کریم شود. نسبت به دیگر قاریان و حافظان انگار ذهن قوی‌تر یا شاید اراده آهنینی برای از بر کردن کلام خدا داشته است. «محمدتقی کریمی فیض آبادی» اهل روستای فیض آباد گلستان است و برایمان از اضطرابش می‌گوید: «راسش چند دقیقه دیگر نوبتم سر می‌رسد تا در سکوی مسابقات بنشینم و آنچه که سال‌ها در سینه و ذهن محفوظ داشتم به زبان جاری سازم، اما شاید صحبت با شما این اضطراب را از ذهنم دور کند.
20 ساله بودم که تصمیم به حفظ قرآن کریم گرفتم اما آن زمان چشمانم یاری‌ام نکرد و خط بریل را هم نمی‌توانستم بخوانم، چند سال بعد دوباره به سراغ این مونس همیشگی‌ام رفتم و توانستم با کمک فایل‌های صوتی در عرض چند ماه حافظ کل قرآن شوم. اکنون 45 سال دارم و مدرس قرآن هستم و خدا را شکر چندین حافظ کل قرآن را تربیت کرده‌ام.
طی این سال‌ها مسابقات متعددی هم در سطح کشور و منطقه برگزار شد و به خواست خدا و اراده قوی که داشتم توانستم رتبه‌های بالایی کسب کنم. امسال در سومین دوره از مسابقات جهانی نابینایان نماینده جمهوری اسلامی ایران هستم و امیدوارم یک باردیگر لطف خدا شامل حال این بنده حقیر شود تا افتخاری برای کشور و شهرم به دست آورم. شاید گفتن این جمله کلیشه‌ای باشد، اما براستی قرائت و حفظ قرآن کریم روح انسان را جلا می‌دهد و آخرت‌مان را می‌سازد.»
این دوره از مسابقات قرآنی مانند ادوار گذشته با استقبال پرشور نابینایان روبه رو و زمینه ساز خبری خوش برای بانوان نابینای ایرانی هم بود. حجت‌الاسلام سیدمهدی سیدمحمدی، سرپرست امور فرهنگی سازمان بهزیستی کل کشور با ابراز خرسندی از درخشش بانوان در رشته‌های قرائت و حفظ در سی‌وپنجمین دوره مسابقات از برگزاری مسابقات قرآن کریم ویژه بانوان نابینا در سال آینده خبر داد تا این بانوان هم بتوانند استعداد‌های خود را شکوفا سازند.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
کلید واژه
نظرات بینندگان
نظر شما
