از آنجا که معلولان در هر جامعه جمعیت عضو فعال و مهمی از آن جامعه را تشکیل می دهند باید با رویکرد گردشگری در دسترس بیشتر آشنا شویم و آن را همچون گونه‌های گردشگری در برنامه ریزی های کلان اقتصادی قرار دهیم.

چهارباغ عباسی، یکی از مهمترین خیابان‌های شهر اصفهان برای گردشگری به شمار می‌رود. در حقیقت این خیابان شاهراه و رگ حیاتی گردشگری شهری اصفهان است. با این وجود معبری نامناسب برای معلولان جسمی حرکتی و نابینایان است. این خیابان در حقیقت یک موزه از درختان کهنسال و یک مرکز بزرگ خرید برای گردشگری به شمار می رود؛ اما نبود چراغ راهنمایی مناسب برای عبور و مرور و نداشتن زیرساز سنگفرش آن را برای عبور ویلچر  نامناسب می کند. از سوی دیگر پل‌های کوچک نصب شده روی جوی‌های آب عمدتا عرض کمی دارد یا برای عبور چرخ‌های ویلچر معلولان آسیب نخاعی مشکلات و مخاطراتی ایجاد می کند. با این حال اگر پل مناسبی برای عبور باشد هم معمولا یک موتور سیکلت بر سر راه آن پارک شده که عملا پل را غیرقابل استفاده می کند.

در سال‌های اخیر با نصب موزاییک‌هایی برای مسیریابی نابینایان از سوی شهرداری، کمی از مشکلات عبور و مرور نابینایان به این خیابان رفع شده است ولی پارک شدن موتور سیلکت یا قراردادن وسایلی از سوی صاحبان فروشگاه‌ها بر روی این موزاییک‌ها مانع رفت و آمد نابینایان از این مسیر می‌شود.

همه این عوامل باعث می‌شود تا از چهارباغ عباسی یک خاطره از گردشگری پرمخاطره در ذهن گردشگران معلول آسیب نخاعی باقی بماند.

با این وجود تبدیل خیابان چهارباغ عباسی به پیاده‌راه در مناسبت‌های مختلف و سه شنبه هر هفته، می‌تواند کمکی به چاره‌اندیشی در زمینه مناسب‌سازی معابر شهری باشد تا با گذشت زمان و پیگیری و مطالبه‌گری شهروندان، موانع از سر راه برداشته شود. این موضوع امیدها را برای ایجاد زیرساخت‌های گردشگری در دسترس در شهر اصفهان تقویت و فعالان گردشگری شهری را به سرمایه‌گذاری در زمینه گردشگری معلولان تشویق می‌کند.

آذین عطریان- کارشناس ارشد برنامه ریزی گردشگری