وی ادامه داد: کلیت این طرح به این شکل است که در فاز اول این طرح نظرمان این بود که صرفا تشخیص مانع بدهد با ماژول هایی که روی دستگاه نصب شده که ایمنی کاربر نابینا را افزایش بدهد این طرحمان را دو قسمت کردیم یک دتکتور هست که روی سینه ی کاربر قرار میگیرد به گردنش آویزان می شود و یک هدفن است که روی گوش کاربر قرار می گیرد و سنسور ها و هدفون بلوتوثی که روی دستگاه نصب شده است موانع جلو کاربر را شناسایی می کند و با پیغام و کلام های واضحی که از قبل ضبط شده است و بدون این که نیاز به تفسیر و آموزش داشته باشد، نوع و فاصله مانع را به آسانی به کاربر می دهد و کاربر از کنار موانعی که پیش رو وجود دارد عبور می کند و در تستی که بر روی نابینایان انجام دادیم بازخورد بسیار مطلوبی را از آن شاهد بودیم که البته در بحث بهبود سرعت حرکت نابینا موفق نبودیم چون به خاطر پیام هایی که می داد درصد احتیاط کاربر را بالا می برد و در نتیجه از سرعت حرکت کاربر کم می شد ولی ایمنی کاربر بالا بود در حالی که در طرح های قبلی مانند عصای اورترا کین که دستگاه به روی آن نصب می شد این طور نبود و پیغام خروجی که به کاربر می داد به وسیله ویبره بود که باید کاربر آموزش می دید تا استفاده کند که بسیار خسنه کننده بود و ذهن ناخود آگاه کاربر را درگیر می کرد، البته باید تلاش بیشتر برای ارتقا این طرح انجام داد قطع به یقین بهبود پیدا کند و البته اگر اشخاص دیگری هم مایل به کار روی این طرح بودند با کمال میل می توانم همکاری کنم.

وفایی در پاسخ به این سوال خبرنگار که چه تلاش هایی در راستای تجاری سازی این طرح انجام داده اید ابراز کرد: برای بحث تجاری سازی باید دستگاه باید فشرده سازی شود و با توجه به تست هایی که روی نایبینایان انجام داده ایم پارامتر هایی مد نظر آن ها بود که باید بهبود پیدا می کرد و این که کسانی باید باشند که حمایت کنند تا به ثمر برسد و تجاری سازی شود.

وی در پاسخ به این سوال خبرنگار که چه انتظاری از مسئولین دارید گفت: تنها انتظار از مسئولین حمایت است و من خودم را نخبه نخواهم دانست ولی به عنوان دانشجو و فردی که دنبال تحصیل است درخواست دارم نخبگان و افرادی که زحمت می کشند و عمر خود را صرف تحقیق و پژوهش و اختراع می کنند را به حال خود رها نکنند چون اگر فرد در گذران زندگی خود مشکل داشته باشد دیگر نمی تواند به امورات علمی خود مشغول شود.

مخترع ابزار کمک حرکتی نابینایان در پاسخ به این که چه توصیه ای به جوانان و دانشجویان دارید ابراز کرد: در مرحله اول فرد جوانی که می خواهد فعالیت پژوهشی انجام دهد باید راه و مسیرش را درست انتخاب کند چون با توجه به بحث کنکور و این که فرد رشته را انتخاب نمی کند بلکه رشته است که دانشجو را انتخاب می کند و فرد کنکوری رشته های متعدد را انتخاب می کند و با اولویت آخر خود پذیرفته میشود که چه بسا مورد علاقه خودش هم نیست و باعث تلف شدن استعداد های خود می شود و باید تجدید نطری در ساختار کنکور و انتخاب رشته ایجاد کنند چون برای رسیدن به موفقیت قدم اول انتخاب رشته صحیح است تا فرد با نارصایتی از رشته خود باعث سرخوردگی نشود.

وی با اشاره به حمایت دولت از نخبگان خاطر نشان کرد: جزو بنیاد ملی نخبگان نیستم و صرفا در حال انجام اختراع هستم و اگر بخواهم صادقانه بگویم وضع تولید کننده های داخل واقعا
امیدوار کننده نیست و امیدوارم که با مسئولین حمایت کنند چون اگر یک کشور صنعت نداشته باشد عملا دانشگاه هم هر کاری کند نمی تواند موفق شود چون صنعت پویا است که می تواند طرح های موفق و دانشگاهی را به اجرا بگذارد و برای کشور تولید ثروت و علم کند

‌