هفته ای که در پیش است، در جهان با نام ایدز همراه شده است. بیماری مهلکی که سالهاست گریبان بشریت را به سختی می فشرد. چهارشنبه گذشته، در جمع سکانداران بهداشت و سلامت کشور، تازه هایی از ایدز شنیدیم که هوش از سر هر شنونده ای می ربود. در این نشست معاون بهداشتی وزارت بهداشت، دکتر سیاری، معاون پیشگیری از بیماریهای واگیر، دکتر گویا و دکتر صداقت، مسئول کمیته کشوری ایدز و مسئولان آموزش و پرورش و سازمان زندان ها از ایدز گفتند. آنجا شنیدیم که شعار امسال سازمان جهانی بهداشت به دلیل حساسیت خاص سنین 19-10 سال، ناپختگی آنان، پنهان کاریشان و مراجعه نکردن به مراکز درمانی، آموزش ندیدن و شروع میل به روابط جنسی به ایدز و جوانان اختصاص یافته است. دکتر گویا میگفت: 2 میلیون نفر از بیماران ایدزی جهان از خیل 35 میلیونی آنان در این سنین قرار دارند. او همچنین آمار بیماران مبتلا به ایدز ایران را 27041 نفر اعلام کرد. یعنی کسانی که بیماری ایدز در آنها شناخته شده است. به این آمار باید شمار کسانی را که نمیدانند به ایدز مبتلا شده اند، هم افزود. به این ترتیب آمار مبتلایان حدود 90 هزار نفر میشود. آموزش و پرورشی ها هم درباره حساسیتشان به این موضوع گفتند که یک جزوه 8 صفحه ای در غالب یک ساعت درسی فوق برنامه تهیه کرده اند که سالهاست به دانش آموزان دبیرستانی ارائه میدهند. مسئولان سازمان زندانها هم میگفتند توانسته اند با آموزشهایی که به زندانیان، پرسنل و خانواده ها داده اند، جلوی پیشرفت بیماری را بگیرند. آنها می گفتند برنامه ای برای در دسترس گذاشتن سرنگ یکبار مصرف ندارند، چون برنامه متادن درمانی را برای همه معتادان زندانی اجرا میکنند. گفته ها حاکی از این بود که مطابق با کنترل جهانی که در زمینه ایدز صورت گرفته و از سرعت رشد بیماری کاسته شده، در ایران هرچند آمار ابتلا به ایدز در 12 سال گذشته 9 برابر شده، اما انتقال از روش اعتیاد تزریقی به شدت کنترل شده است. اما آنچه در ایران نگران کننده است، گسترش ایدز از معتادان تزریقی که به دلیل استفاده از سرنگ مشترک بیماری را به هم هدیه میکردند، به سمت افرادی است که رفتارهای پرخطر را پیشه خود کرده اند. طبق آمار ارائه شده سال گذشته، 2/33 درصد بیماران به دلیل رفتارهای پرخطر به ایدز مبتلا شده اند. نگرانی اینجاست که در سالهای اخیر، این رفتارها بیشتر شایع شده اند. دکتر صداقت میگفت: کار تا آنجا پیش رفته که اکنون شیوع ایدز را در بین تحصیلکرده هایی میبینیم که به دلیل یک لحظه غفلت، در این دام افتاده اند و در این میان، هشدارها بود نسبت به مواد مخدر روانگردان که مصرف کنندگان را چنان به سمت ناهشیاری می برد که متوجه رفتارهای جنسی خود نمیشوند و گاه روابطی چند نفره را پیشه خود میکنند و اینکه به دلیل شیوع مصرف این مواد، احتمال می رود حتی با تلاشهای گسترده وزارت بهداشت، در آینده شیب تند ابتلا به ایدز را در کشورمان تجربه کنیم. خبرنگاران اما در این هیاهوی آمار وامانده بودند چگونه این آمار را در اختیار جامعه قرار دهند. سیاری می گفت: یادتان هست در جنگ عده ای آگاهانه پا بر مین میگذاشتند؛ حال خبرنگاران باید از خط قرمز بگذرند تا بتوانیم جامعه ای را نجات دهیم که به دلیل ناآگاهی در این دام می افتند. اما رفتارهای پرخطر و جوانانی که به صورت گروهی در خیابانها پرسه می زنند، دسته جمعی مواد مصرف میکنند و دسته جمعی ... همه نگرانیها نیست. آماری که در پایان جلسه ارائه داده شد، بسیار نگران کننده تر بود و آن هم شیوع ایدز در بین کودکان خیابانی بود. آری کودک خیابانی تنها ظاهر شهر ما را زشت و بی قواره نمیکند، تنها دل عابران ساده را به درد نمی آورد که چرا این کودکان به جای نشستن بر سر کلاسهای درس در خیابانها پرسه میزنند، تنها انتقاد عمومی را بر نمی انگیزد که مسئولان چه میکنند. آنچه امروز بر این همه افزوده شده، شیوع 45 برابری ایدز در بین این کودکان است. شیوع ایدز در بین کودکان خیابانی 5/4 درصد یعنی 45 برابر مردم عادی است. این در حالی است که شیوع ایدز در بین افراد جامعه 1/0 درصد است و در بین زندانیان 3/1 است. میدانید یعنی چه یعنی از هر   22 نفر از این کودکان یکی به ایدز مبتلاست نه اینکه تنها ناقلی باشد که از بیماری خود خبر ندارد. میگفتند تحقیقی که بر روی گروهی  1000 نفری از کودکان خیابانی انجام شده نشان میدهد 72 درصد آنها گفته اند دوستشان مواد مصرف میکند 15 درصد گفته اند خودشان مواد مخدر مصرف کرده اند. 4.6 درصدشان نیز گفته اند که مواد تزریقی استفاده کرده اند. 29 درصد 15 تا 18 ساله‌های این تحقیق نیز رابطه جنسی داشته اند. و من در این میان می اندیشیدم تنها اگر نسبت به ساماندهی این یک بخش یعنی کودکان خیابانی توجه بیشتری شود چه معضلاتی از سطح شهرهای ما رفع میشود. حضور یک کودک با این شرایط جلوی مدرسه کودک من و شما میتواند چه عواقبی داشته باشد و دهها فکر  دیگر که میآمد و میرفت. نکته جالب دیگر هشداری بود که نسبت به نا آگاهی خانم هایی داده میشد که در آرایشگاهها طعمه سود جویی برخی آرایشگرها میشوند کسانی که برای اینکه زیباتر شوند، به مصرف موادی روی میآورند که نتیجه اولیه آن ربوده شدن عقل و هشیاری و دست زدن به رفتارهایی است که آنها را در دام بیماری ایدز می اندازد. اما شاید تنها نکته امیدبخش نشست این بود که تمام کسانی که نگران هستند به بیماری مبتلا شده اند یا خیر میتوانند از خدمات مشاوره ای در پایگاههایی که به این منظور در دانشگاههای علوم پزشکی تدارک دیده شده استفاده کنند و اگر بیمار بودند از داروهای رایگانی که در اختیارشان قرار میگیرد، استفاده نمایند. (کباری)