او در ادامه به بعدی دیگر از شرایط کشش بازار کار اشاره کرد و گفت:« از سوی دیگر کشور دچار رکود مزمن و طولانی شد. رکود طولانی موجب شد متوسط رشد کشور منفی شود که سر جمع آن بالا نیست. باید ۲۰ الی ۳۰ سال تلاش مداوم کنیم تا متوسط رشد جامعه را به بالای ۶ درصد برسانیم. همین رکود بی سابقه موجب شد در دوره ای با نوعی بیکاری تجمیعی رو به رو شویم. آخرین آمار که مربوط به بهار ۹۵ و ۹۶ توسط مرکز آمار منتشر شد، نشان می دهد که ۷۰۰ هزار شغل در کشور ایجاد شده است اما خودش را نشان نمی دهد.»
وزیر کار در واکنش به این سوال که آیا ایجاد یک میلیون شغل در سال شدنی است یا خیر؟ پاسخ داد:«من ادعا نمی کنم که 700 هزار شغلی که ایجاد شده شغل کامل یا به تعبیری شایسه است.من همچین ادعایی نمی کنم ولی در تمام دنیا که شرایط ما را دارند شغل، شغل است. به طور مثال تعداد شغل‌های ایجاد شده بنابر دفترچه های تامین اجتماعی در یکی از استان هایی که رفتم ۲۲ هزار شغل بود که ۱۴ هزارتای آن دفترچه تامین اجتماعی گرفتند. منتهی شرایط طوری است که آنقدر بیکاری زیاد شده که این ایجاد شغل ها دیده نمی شود. در هر خانه ای که وارد می شوید ۳ الی ۴ نفر بیکار هستند. قدیم دختر ها کمتر میل به کار داشتند که در حال حاضر تمایل به کسب و کار توسط دختران افزایش پیدا کرده است. نرخ مشارکت برای دختران که در واقع احساسی است که افراد برای پیدا کردن شغل دارند زیاد شده و میزان شغلی که ایجاد می شود پاسخگو نیست.»
او اضافه کرد:« با برنامه ریزی می توانیم پاسخگوی این نرخ مشارکت باشیم. تقریبا سال گذشته رشد خوبی را در صنعت، کشاورزی و خدمات داشتیم. رشد اقتصادی به هر حال رشد است. انرژی و نفت موثر بود و در بخش تولید خودرو نیز برای افزایش رشد کشور موثر بوده است اما باید بدانیم که رشد اقتصادی اثر ملموسی را به سرعت در زندگی مردم ندارد. این را باید گفت.»
مشکل مهارتی کشور
وزیر کار در ادامه توصیه خود به آنهایی که دنبال شغل می گردند را به این شکل مطرح کرد:«جنس سیاست گذاری در این رابطه باید به گونه ای باشد که جامعه در آن درگیر شود. همیشه مسئله در کشور بهره وری بوده است ولی خود آدم هایی که بتوانند توانا شوند واقعا یک مسئله در کشور بوده است. در دوران صنعتی شدن کشور، جامعه پرمهارتی نشد برای همین از نظر مهارت مشکل داریم. در حال حاضر با این افرادی که رو به رو شدیم مشکل مضاعف شد. این نسلی که به دانشگاه رفت تعاملش برای کسب مهارت در جامعه بسیار ضعیف شد. زمانی که به کارآموزی تکیه می کنیم خیلی از افراد نقد می کنند اما باید این افراد مهارت کسب کنند تا بتوانند کار درست انجام شود.باید توجه داشت که نیروی کار آماده کسب شغل نیست. باید مهارت یاد گرفته شود تا کار به طور راحت تر پیدا شود.»
‪ ‬
ربیعی با اشاره به کاهش قدرت خرید مردم گفت:«در شهرهای بزرگ قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده است به همین ترتیب استراتژی حداقل دستمزد را در کشور اتخاذ کردیم. در چهار سال تلاش کردیم بیشتر از تورم دستمزد رشد پیدا کند. در هیچ دوره ای این اتفاق نیفتاده است.»
او بیان کرد:« یک عده ای همچنان فکر می کنند شغل یعنی استخدام اما دیگر دوره آن تمام شده است. باید بدانیم شغل به مثابه استخدام دولتی را دیگر خیلی اندک خواهیم داشت. باید بدانیم شغل به مثابه استخدام دولتی تمام شده است. من زنی کم سواد اما پر مهارت را دیدم که پانزده نفر را شاغل کرده بود. من در یکی از کشور ها مشاهده کردم همین که یک نفر پرنده دارد و فالی را انتخاب می کند خودش یک شغل است. مشکل ما این است که این ها را بیمه نمی کنیم.»
ربیعی در تحلیلی از شغل کاذب گفت:« مفهوم شغل کاذب اشتباه شده است. شغل کاذب یعنی شخصی به جای ۱۰ ساعت کار کردن ۲ ساعت کار کند. البته قبول داریم که در این دوران نتوانستیم رشدی را داشته باشیم که تولید را راه اندازی کند و به سمت استخدام نیروی کار برویم. به همین ترتیب یک برنامه ای را داریم که دولت جا های پرکشش بازار نسبت به اشتغال را تحریک کند. مانند پوشاک.»
چرا بیمه های ایرانی یکسان نیست؟
وزیر کار با اشاره هدفگذاری بیمه سلامت برای رفاه اجتماعی مردم گفت:« مطالعات ما نشان می دهد که ۷ میلیون ایرانی بیمه اجتماعی ندارند. خوشبختانه کاری که در وزرات خانه انجام دادیم بیمه سلامت بوده است. خیلی ها آن موقع می گفتند شما ۲۰۰ هزار نفر هم نمی توانید بیمه سلامت کنید. من آن زمان بررسی کردم که خیلی ها به دلیل نداشتن یک بیمه به تله فقر می افتند. این افراد هم بیشتر در حاشیه نشینی شهر بودند که هدفگیری کردیم و ۱۱ میلیون شخص از این طریق بیمه کردیم که ۲ میلیون حذف شدند. نزدیک ۱۰ میلیون نفر حاشیه نشین شهری دفترچه بیمه سلامت گرفتند.»
او ادامه داد:« در بیمه بازنشستگی برنامه ای تحت عنوان بیمه فراگیر را دنبال می کنیم که تامین منابع مالی صورت بگیرد که بین لایه کمتر حداقل دستمزد نیز عده ای بتوانند بیمه بخرند. نظام بیمه ای در سال های نخست بعد انقلاب اصولی بود. اما سازمان تامین اجتماعی به سازمانی تبدیل شد که به منابع مردم متکی است و در حال حاضر کاملا خصوصی است. خود کارگر و کارفرما سهم می گذارد و خودشان اداره می کنند.»
ربیعی اظهار کرد:«از طرف دیگر ده ها نوع بیمه دیگر در کشور ایجاد شد. مانند صندوق فولاد. اگر امروزه ما به صندوق فولاد رسیدگی نکنیم، بحران شدیدی خواهد شد. در واقع در سفره مردم شریک ایجاد کردیم که عده دیگری را حمایت کنیم. بنابراین یکی از مشکلات ما این است که باید صندوق ها را سامان دهیم.»
وزیر کار گفت:«صندوق بازنشستگی، فقر و بیکاری سه موضوع اصلی است که باید وزارت کار آن ها را سامان دهد. اگر بتوانیم همبستگی بین بیمه درمان را با بیمه بازنشستگی داشته باشیم، افراد به سرکار بروند از محل کار حق بیمه بگیرند و درمان را از آن دهیم. باید این چرخه را کامل کنیم. باید چرخه درمان را به چرخه شغل پیوند دهیم. اگر اینکار انجام نشود هزینه درمان در کشور به قدری زیاد خواهد شد که میانه راه دچار مشکل خواهیم شد.»