به گزارش ایران سپید پیشینیانِ ارکسترهای امروزی، حوالی سالهای ۱۶۰۰ پدیدار شدند. برجستهترین و بارزترین مثال ارکسترهای پیشین، ارکستر مورد نیاز برای اجرای اپرای ارفئو از ساختههای کلودیو مونته وردی است. در اواخر قرن هفدهم، آهنگساز فرانسوی، ژان-باپتیست لولی، برای بارگاه سلطنتی یک ارکستر ترتیب داد که تقریباً اکثر آن از سازهای زهی بود، ولی شامل سازهای بادی چوبی، نظیر ابوا و فاگوت و حتی فلوت نیز میشد. در قرن هجدهم، یوهان استامیتز و دیگر آهنگسازان در آنچه که به عنوان مکتب مانهایم شناخته شده است، آهنگسازیهای اولیه برای ارکستر سمفونی مدرن را پایه گذاری کردند. هر آهنگ از چهار قطعه برای ترکیب سازهای شامل قسمت بادیهای چوبی(فلوت، ابوا و فاگوت)، بادیهای برنجی(فرنچ هورن، ترومپت)، کوبه ایها (۲ تیمپانی) و قسمت زهی (ویولنهای اول و دوم، ویولا، ویولونسل و کنترباس) تشکیل میشد. کلارینت در این دوره در ارکستر پذیرفته گردید. در حالی که سازهای اصلی دوره های قبل مانند هارپسیکورد، لوت و لوت باس بهتدریج به فراموشی سپرده شدند.

قرن نوزدهم دورهای پربار برای ارکستر بود. بادیهای چوبی از دو عدد به سه یا چهار عدد برای هر ساز افزایش یافتند و بادیهای برنجی به وسیله ترومپت سوم، هورن سوم و چهارم و افزوده شدن ترومبون تقویت و تکمیل شدند.آهنگسازانی نظیر هکتور برلیوز، ریشارد واگنر و نیکولای ریمسکی کورساکف و در قرن بیستم ریشارد اشتراوس، گوستاو مالر و ایگور استراوینسکی وجود و خلق ارکسترهایی در ابعاد بیسابقه و وسیع از لحاظ صدایی را امری بدیهی و لازم شمرده بودند. نمونههای بزرگ ارکسترهای اواخر قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم ارکسترهایی با نزدیک به صد نوازنده را ثبت کرده و نیز ممکن بود شامل طیف گسترده ای از سازها و وسایل مورد نیاز مربوط به یک آهنگ خاص باشند. هرچند از حدود سالهای ۱۹۲۰ آهنگسازان رو به سوی چینش ارکسترهای کوچک کردند که گاه شامل  سازهای قدیمی مکمل هم میشدند.

در یک ارکستر، بنا به نیاز، سازبندی میتواند متفاوت باشد. این چینش تابعی از پارتیتور نوشتهشده بهوسیلهٔ آهنگساز و همچنین تغییراتی است که در اثر تنظیم مجدد اتفاق میافتد. این سازبندی به دستههای زیر تقسیم میشود:

• سازهای بادی چوبی

• سازهای بادی برنجی

• سازهای کوبه ائی

• سازهای زهی

• سازهای کلیدی

این دسته بندی را میتوان فارغ از سبکهای مختلف موسیقی، به تمام این سبکها تعمیم داد. فرقی نمیکند که راجع به موسیقی ایرانی صحبت کنیم یا کانتری و راک. به هر حال بسته به نوع موسیقیِ تصنیف شده، از یک یا چند گروه از سازها که شامل دسته بندی فوق میشوند در آرایش قطعات استفاده میشود.