بدون هیچ شکی در ارتباط مخاطب با نمایش «رستم و سهراب» و بازیگران توانمندی که همگی از معلولان آسایشگاه کهریزک هستند نه تنها، عاملی به نام «ترحم» به واسطه معلولیت کوچکترین سهمی ندارد که این اثر تجلی معنای اراده معطوف به قدرت است.