وی درباره امکانات تالار مولوی و اینکه تا چه اندازه توانسته ایده هایش را در این تالار عملی کند، توضیح داد: چون اجرای این نمایش در کشور مجارستان هم کار سنگینی به حساب می آید و آماده سازی آن زمان‌بر است برای اجرا در ایران نیاز به کمک داشتیم که خوشبختانه این اتفاق افتاد و توانستیم ظرف مدت ۲ روز نمایش را برای اجرا آماده کنیم. تنها مساله این بود که در مجارستان ما بخشی از نمایش را با لوله های آلومینیومی اجرا کردیم که این امکان در ایران فراهم نشد و به ناچار با لوله های آهنی کار را اجرا کردیم که اجرا را کمی برایمان سخت می کرد اما در نهایت با کمک دوستان ایرانی اجرا به خوبی انجام شد.
این کارگردان تئاتر درباره داستان و مضمون نمایش بیان کرد: کِرمی که در نمایش تبدیل به پروانه می شود یک مرگ و بعد یک زندگی را تجربه می کند. این تجربه برای انسان ها هم رخ می دهد. انسان ها مدام در حال تغییر هستند و از یک مرحله به مرحله دیگر می رود. آدم ها وقتی به جایی در زندگی شان می رسند، فکر می کنند که کامل شده اند اما بعد متوجه می شوند که برای تکامل یافتن کارهای دیگری پیش رو دارند و باید در خودشان تغییرات دیگری به وجود بیاورند.
وی درباه طراحی صحنه نمایش و استفاده از پارچه های کشی در لباس بازیگران و طراحی صحنه عنوان کرد: ایده این نوع طراحی از یکی از همکاران طراحم است که پیشنهاد داد از یک سری پارچه انعطافی که خاصیت کشی دارند استفاده کنیم. ۱۰ سال قبل که با همکارم کار را شروع کردیم ایده استفاده از پارچه های کشی مطرح شد که بسیار به من کمک کرد و انقلابی در کارهایم به وجود آورد. وقتی به دیدن تئاتر می نشینید خیلی کنتراست رنگی وجود دارد و همه چیز در یک صحنه تاریک رخ می دهد و تنها تضاد رنگ ها به نمایش درمی‌آید اما وقتی بتوانید فضا را عوض کنید و از یک سری رنگ های ملایم تر استفاده کنید و آن تیرگی و شدت نور را کمتر کنید می توانید فضاهایی را بازسازی کنید که حس خوشایندتری به مخاطب بدهد. در این نمایش نیز ما از این نوع طراحی نور و رنگ بهره گرفتیم.
مدیر کمپانی تئاتر «لیوینگ پیکچر» در پایان صحبت هایش درباره استفاده از تصاویر به جای دیالوگ در آثارش گفت: هدفم این است که بیشتر از تئاتر تصویری استفاده کنم و کمتر از دیالوگ بهره ببرم. در اجرای نمایش دیگرم در جشنواره نیز از متن استفاده نشده است و کلا علاقه ای به نمایش های دیالوگ محور ندارم.
نمایش «دگردیسی پروانه شدن» اول و دوم بهمن ماه در دو نوبت ۱۷ و ۱۹ در تالار مولوی به صحنه رفت.
