روزنامه «ایران سپید»

شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰

۱۹ محرم  ۱۴۴۳

۲۸ آگوست ۲۰۲۱

سال بیست و پنجم شماره ۶۷۸۲ 

خبرگزاری جمهوری اسلامی       مدیر مسئول: سهیل معینی

سامانه پیامکی: 3000465040

نشانی پستی: تهران- ص.پ. 158755388

تلفن: 84711371

شماره انتشارات: 5-88548892

وب سایت: www.iransepid.ir

پست الکترونیک: iransepid@icpi.ir

......عناوین امروز.....

*تغییراتی در ساختار وزارتخانه ای دولت

*آسان‌ترین راه برای دانلود ویدئو‌های یوتوب به صورت صوتی

*من یک صداپیشه هستم

*مهارت هایی جهت جارو کردن

*سارقی که در دیوار مخفی می شد

*7 تغییر بزرگی که تا سال ۲۱۰۰ در دنیا رخ میدهد

 

.......سخن هفته

*تغییراتی در ساختار وزارتخانه ای دولت

 به هر حال در آستانه معرفی کابینه جدید هستیم اما همانطور که به این بهانه در مورد تغییراتی در ساختار وزارتخانه ای دولت برخی صحبت ها شروع شده است، امیدواریم که این تغییر در ساختار وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی که سازمان بهزیستی سازمان اصلی متولی حوزه معلولان هم  ذیل آن است اتفاق بیافتد. واقعا وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی در برگیرنده دو وزارتخانه عمدتاً اقتصادی یعنی وزارت تعاون  و وزارت کار است و یک  بخشی از آن به خدمات اجتماعی اختصاص دارد در حالی که ابعاد  خدمات اجتماعی پیچیدگی هایش می طلبد که  یک وزارتخانه تخصصی در زمینه خدمات اجتماعی در کشور ایجاد شود و امیدواریم این مهم در این دولت اتفاق بیافتد و بخش های تعاون و کار از بخش اجتماعی منفک شوند.

زیرا واقعاً تناسبی بین این دو وجود ندارد و عملاً بخش عمده ای از انرژی و عملکرد وزیر تعاون عملاً صرف امور کارگری و حل وفصل مشکلات کارگری کشور که این روزها هم  کم نیست خواهد شد و بخش تعاون هم یک بخش کاملاً اقتصادی است و آن بخش خدمات اجتماعی در واقع همیشه در حاشیه قرار می گیرد در نتیجه امیدواریم که واقعاً در دولت جدید فکری شود و یک وزارتخانه بزرگ خدمات اجتماعی با محوریت مدیریت و برنامه ریزی خدمات اجتماعی شکل بگیرد که در آن صورت می توانیم در واقع شاهد دستاوردهایی مثل سیاست گذاری های صحیح، یک کاسه شدن منابع بخش حمایت اجتماعی و اجرای نظام چند لایه رفاه اجتماعی و سایر دستاوردهایی بودیم که در واقع انتظار وجود داشته است که انقلاب آن ها را به وجود آورد برای مردم و متاسفانه تا حالا مقرر نشده است و به شکل صحیحی توسعه پیدا نکرده است به امید این روز.

 

......فناوریهای امیدبخش

*آسان‌ترین راه برای دانلود ویدئو‌های یوتوب به صورت صوتی

اگر کاربر شبکه یوتوب باشید تا به حال به این نتیجه رسیده‌اید که می‌توان از این بستر به عنوان ابزاری مناسب برای یادگیری یا سرگرم شدن استفاده کرد. طبیعتاً خیلی وقت‌ها ممکن است با ویدئویی مواجه شوید که ارزش نگهداری دارد و دلتان بخواهد آن را در آرشیو شخصی برای خودتان حفظ کنید. برای بسیاری از ما تصویر فایل‌ها معمولاً اهمیتی ندارد و ترجیحمان نگه داشتن دانلودی‌های یوتوب به صورت صوتی است. این کار باعث می‌شود حجم کمتری از حافظه گوشی یا رایانه‌مان هم اشغال شود. از این رو در این نوشته بنا داریم ابزاری را با شما به اشتراک بگذاریم که امکان دانلود از یوتوب به صورت صوتی را فراهم می‌کند.

در گام نخست باید URL یا نشانی فایل یوتوب را به دست آورید. برای این کار، ویدئو را پخش کنید و با فشردن کلید‌های Alt + D به نوار آدرس رفته و آن را کپی کنید. سپس وارد سایت YouTube to MP3 Converter شوید.

لینک URL ویدئوی یوتیوب را در کادر ویرایشی که به همین منظور تعبیه شده وارد کنید و روی کلید Go کلیک کنید:

پس از چند لحظه، ویدئوی یوتیوب مورد نظر شما در این صفحه لود می‌شود. از منویی که در پایین کادر ویرایش ظاهر می‌شود، ، فرمت فایل MP3 و کیفیت مورد نظر خود را انتخاب کنید:

در بازبینی فرمت‌ها خواهید دید که  شما گزینه‌های انتخابی زیادی مانند ۶۴kbps MP3 و ۱۲۸kbps MP3 و ۱۹۲kbps MP3 و ۲۵۶kbps MP3 و ۳۲۰kbps MP3 دارید. این یک قاعده کلی است که هرچقدر نرخ بیت بیشتر باشد؛ کیفیت صدا بهتر خواهد شد. اما این نکته را هم در نظر داشته باشید که هر چقدر نرخ بیت پایین‌تر باشد؛ فایل MP3 کوچک‌تر است.

بنابراین، شما باید میان کیفیت صدا و حجم فایل یکی را انتخاب کنید و سراغ بهترین گزینه بروید. البته به نظر می‌رسد فایل‌هایی که از این طریق دانلود می‌کنید، نهایتاً با همان نرخ ۱۲۸ هم از نظر کیفی کاملاً رضایتبخش خواهد بود. این نکته را هم در نظر بگیرید که اگر ویدئوی مورد نظرتان فاقد موزیک است، (مثلاً فایل آموزشی یا سخنرانی) می‌توانید از نرخ‌های کمتر هم استفاده کنید. وقتی کیفیت و فرمت فایل خود را انتخاب کردید؛ خیلی ساده دکمه کانورت (convert) را پیدا کنید و با فشردن دکمه فاصله آن را فعال کنید.

باید لحظاتی منتظر بمانید تا پروسه تبدیل کامل شود. سپس، سه گزینه پیش‌روی شما قرار می‌گیرد. گزینه اول که Download و برای دانلود فایل صوتی روی دستگاه محلی شما است.

گزینه دوم یک کد QR یکتا برای شما تولید می‌کند تا بتوانید با اسکن آن، به طور مستقیم فایل صوتی MP3 را پخش و گوش کنید:

گزینه سوم هم اجازه می‌دهد فایل صوتی را روی حساب کاربری دراپ‌باکس خود ذخیره کنید.

 

.........گزارش ویژه

*من یک صداپیشه هستم

نابینایان اصفهان هم وارد عرصه ی دوبلاژ شدند. مؤسسه ی «نما آوای جام جم» اصفهان، در یک اقدام تازه، امکان دوبله ی فیلم ها و انیمیشن ها را برای نابینایان فراهم کرده است.

در این مؤسسه، چند تن از نابینایان علاقه مند به این هنر جذاب، با طی کردن دوره ی آموزشی، خود را برای دوبله ی فیلم ها و انیمیشن ها آماده می کنند.

فرزاد نوابی فر، مسئول آموزش دوبله به نابینایان در مؤسسه ی نما آوای جام جم، در گفت و گو با ایران سپید، جزئیات اقدام تازه ی این مؤسسه را تشریح می کند. با این توضیح که نوابی فر، قبل از تشریح برنامه های آموزش دوبله به نابینایان، به اختصار خود را معرفی می کند: من فعالیت دوبله و آموزش این هنر را از سال هشتاد و نه، زیر نظر زنده یاد صدر الدین شجره آغاز کردم. به علت علاقه ای که به دوبلاژ داشتم، از کلاس های استاد نصر الله متقالچی، استاد سعید مظفری و استاد امیر منوچهری و کارگاه های آموزشی بهره مند شدم و حدود ده سال است که در این عرصه فعالیت می کنم.»

نوابی فر آموزش دوبله به نابینایان را حاصل پیشنهاد و پیگیری های یکی از نابینایان عنوان می کند: «موضوع آموزش دوبله به نابینایان، بر اساس پیشنهاد آقای مسعود کاوشانی، یکی از نابینایان علاقه مند به دوبله مطرح شد. آقای کاوشانی این پیشنهاد را به آقای بدیع صنایع، مدیر مؤسسه ی نما آوای جام جم مطرح کرد و ایشان هم از این پیشنهاد استقبال کرد. وقتی آقای بدیع صنایع موضوع را با من در میان گذاشت، درباره ی راهکار آموزش دوبله به نابینایان پرسید. من هم در پاسخ گفتم بهترین راهکار، گرفتن تست از نابینایانیست که به این هنر علاقه مندند. بر همین اساس، با در نظر گرفتن جنس صدا و فن بیان، از چند دوست نابینا تست گرفتیم. خوشبختانه این دوستان قبلاً دوره های فن بیان را گذرانده بودند و عملاً با این هنر آشنایی داشتند. در آغاز کمی تردید داشتند؛ اینکه آیا چنین کاری عملیست یا نه. طی صحبت هایی که با هم کردیم، قرار شد کار را آغاز کنیم و چنین کردیم.»

فرزاد نوابی فر برای پیشبرد هرچه بهتر امر آموزش، سکانس های خاصی از فیلم ها را انتخاب می کند: «برای اینکه روند آموزش بهتر پیش برود، من تصمیم گرفتم سکانس هایی از فیلم ها را انتخاب کنم که در آن سکانس ها، بده بستان بین شخصیت ها کندتر از دیگر سکانس ها باشد. بعد از انتخاب سکانس ها، با بچه ها درباره ی کلیت فیلم صحبت کردم و بخش هایی را که قرار است تمرین کنیم، برایشان توضیح دادم. بعد بر اساس سن و جنس صدایی، به آن ها رل دادم. متن ها را هم به بریل تبدیل کردم و در اختیار بچه ها گذاشتم. ما قدم به قدم پیش رفتیم. من فیلم را برای بچه ها گذاشتم و توضیحات لازم را دادم. بچه ها هم چند بار فیلم را گوش کردند و بر اساس توضیحات من و دریافت خودشان، شروع به دوبله ی فیلم کردند. بعد از اینکه بچه ها رل هایشان را گفتند، من نسخه ی دوبله ی فارسی آن فیلم را برایشان گذاشتم تا متوجه شوند چقدر از نظر آکسان گذاری و ایجاد حس، به فیلم نزدیک شده اند.

به هر حال معیار ما در این کار، واحد دوبلاژ سازمان صدا و سیما در تهران است. استاندارد ما، نوع بیان و حسیست که بزرگان دوبله در تهران در دوبله ی فیلم ها منتقل می کنند. به این شکل کارمان را شروع کرده ایم و همچنان ادامه می دهیم. روالی که من برای ادامه ی پروسه ی تمرین در نظر گرفتم، انتخاب صدا ها و شخصیت های مختلف و تست زدن صدا های بچه ها روی آن شخصیت ها بود. به همین علت من سکانس های یک یا دو دقیقه ای را انتخاب کردم. حالا فرق نمی کند این سکانس ا مربوط به انیمیشن باشد یا فیلم رئال. در طول این چند ماه، ما سکانس های یکی دو دقیقه ای از چهار پنج فیلم را انتخاب کردیم و تکنیک هایی مثل فریاد زدن، خندیدن، گریه کردن حتی مسواک زدن و تکنیک های نظیر این ها را که در دوبله به کار می روند، تمرین کردیم. در واقع ما بر اساس جنس صدایی خود بچه ها، رل ها را انتخاب کردیم. با این تکنیک، عملاً بچه ها به کوک صدای خودشان رسیدند و الآن می توانند بر اساس امکانات صدایی ای که دارند، رل بگویند.»

مسئول آموزش دوبله به نابینایان در مؤسسه ی نما آوای جام جم، در طول تمرین با نابینایان، از هنرجو های بینا هم استفاده می کند: «در طول تمرین، من از هنرجو های بینای خودم دعوت کردم تا در کنار دوستان نابینا، کارمان را ادامه دهیم. به این شکل که دوستان نابینا متن بریلی را که در اختیار داشتند، می گفتند و هنرجو های بینا هم متن خودشان را. در حال حاضر هم کار تمرین ما ادامه دارد و قرار است یک انیمیشن چهار پنج دقیقه ای را به عنوان کار نهایی دوبله کنیم. اما هنوز تصمیم نگرفته ایم که این کار تماماً به وسیله دوستان نابینا دوبله شود یا مشارکت هنرجو های بینا را هم داشته باشیم.»

فرزاد نوابی فر بر این نکته تأکید می کند که نابینایان به واسطه ی داشتن قوه ی شنیداری بالا، قادر به انجام کار دوبله مثل افراد بینا هستند. او برای نزدیک کردن دوبلر های نابینا به شخصیت اصلی فیلم، از تکنیک توضیح صحنه بهره می برد: «من درباره ی شخصیتی که دوبلر نابینا قرار است جای او حرف بزند، توضیحاتی می دهم. مثلاً فلان شخصیت الآن در کتابخانه مقابل پارتنرش نشسته یا در جای دیگر حالتی عصبی دارد و فریاد می زند یا صدایش را بالا می برد. من تمام این موارد را توضیح می دهم. ضمن اینکه دیالوگ نقش مهمی ایفا می کند. از دیگر سو، بچه ها صدا را می شنوند و قوه ی شنیداری بالایی دارند. وقتی روی این توانایی تمرکز می کنند، به نظر من تا هفتاد درصد بخش بصری را جبران می کنند.»

فرزاد نوابی فر چشم انداز وسیعی برای آینده ی این اقدام ترسیم می کند: «هدفی که ما از ابتدا دنبال کردیم این بود که بچه ها مثل افراد بینای علاقه مند به دوبله، بتوانند در این عرصه کار کنند. وقتی با آن ها صحبت می کردم، شروع به درد دل می کردند و می گفتند که چه خون دل هایی خورده اند تا به این نقطه برسند. در طول کار تمرین هم این بیم را داشتیم که مبادا کار با موانعی مواجه شود و بچه ها سرخورده شوند. برای عبور از این مرحله، مدام با آن ها صحبت کردم و نهایتاً گفتم که شما در این راه، به نوعی پیش قدم هستید؛ یک کار تازه را تجربه می کنید. پس چیزی را از دست نمی دهید. چشم انداز من وسیع است؛ چون دیدم که بچه ها به خوبی از عهده ی این کار بر می آیند. منتهی برای رسیدن به نقطه ی ایده آل، نیازمند زمان و همچنین حمایت های گسترده ای هستیم.»

می خواهم یک صداپیشه ی حرفه ای شوم

خانم علی اکبری، یکی از هنرجویانیست که با مؤسسه ی نما آوای جام جم کار دوبله می کند. به قول خودش، از دیرباز عاشق این کار بوده و حتی در مقاطعی فعالیت هایی هم داشته است: «آقای مسعود کاوشانی با من تماس گرفت و ایده را مطرح کرد و خواست تا با هم و کمک چند دوست دیگر، این کار را انجام دهیم. من سال هاست به شکل آکادمیک با صداپیشگی آشنا شده ام و تمام شاخه های این هنر را می شناسم. مدت کوتاهی هم در کارگاه های آموزشی آقای نصر الله متقالچی شرکت کردم. تمام رویداد های دوبله را از طرق مختلف مثل بازدید از صفحات دوبلر ها در فضای مجازی تعقیب می کنم و به طور کلی سال هاست این هنر در زندگی من حضور دارد.»

خانم علی اکبری کمی بیشتر درباره ی دوره هایی که آموزش دیده توضیح می دهد: «از سال نود و یک در همین مؤسسه ی نما آوای جام جم دوره های آموزشی را گذراندم. دوره های فن بیان و گویندگی را نزد زنده یاد صدر الدین شجره گذراندم. فعالیت های پراکنده ای هم در این زمینه داشتم. بعد از پایان دوره های آموزشی، با نگاهی جدی، فعالیت های مقطعی ای در زمینه ی آموزش فن بیان انجام دادم و بعضاً در مواردی، متن خوانی کردم. همین امور جسارت مرا بالا برد و به این دلیل از واژه های آکادمیک و حرفه ای در عنوان فعالیت هایم استفاده می کنم. معتقدم هر کسی نمی تواند گویندگی را آموزش دهد. به همین دلیل من فقط اموری مثل فن بیان، مهارت های سخنوری و قدرت کلام را آموزش می دهم.»

کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان با نیاز های خاص را دارد و تجربه ی خود از کار دوبله را بسیار مثبت ارزیابی می کند: «دوبله هنریست که خیلی ها به آن علاقه دارند و سعی می کنند جذب آن شوند. زمانی که من آموزش فن بیان و گویندگی را شروع کردم، به این هنر نزدیکتر شدم؛ اما از همان زمان این پیش فرض را داشتم که دوبله، صد درصد به بینایی نیاز دارد. بنا بر این آن زمان دور این کار را خط کشیدم. گفتم نمی خواهم سرمایه ی روانی و مالی ام را روی کاری بگذارم که می دانم پایانش شکست است. شما امروز را نبینید که امکان تولید پادکست برای همه و مخصوصاً نابینایان فراهم شده و حضور هنری نابینایان نسبت به گذشته پر رنگتر شده. گرچه فاصله ی امروز با سال های نود و یک و دو زیاد نیست، اما آن زمان حتی توانایی نابینایان در حوزه ی فن بیان، گویندگی و اجرا با تردید همراه بود. وقتی آقای کاوشانی این موضوع را مطرح کرد، من همچنان به شروع کار امید نداشتم. چون در شاخه های دیگر گویندگی که خودم را تواناتر می دیدم، با بیمهری هایی مواجه شده بودم که دیگر نمی خواستم آن سرخوردگی ها را تجربه کنم. خاصه آنکه من همان زمان دفتر دوبله را باز نکرده بسته بودم.

وقتی این پیشنهاد به من شد، با تردید کار را شروع کردم و با فضایی کاملاً متفاوت مواجه شدم. واقعاً برایم عجیب بود! آیا اینجا بدون هیچ مشکلی ما را جدی می گیرند؟ آیا این کلاس ها، همان مدینه ی فاضله ایست که من به دنبالش بودم؟ آقای نوابی فر با نگاهی خلاقانه، کار را شروع کرد. او بدون آنکه ما را وادار به استفاده از تکنیک های آموزشی اش کند یا ما را بالاجبار با روش های آموزشی خود سازگار کند، تلاش می کرد خیلی منعطف، تکنیک های آموزشی خود را با ما مطابقت دهد. این فضا کاملاً متفاوت با فضا هایی بود که من قبلاً با آن ها مواجه شده بودم. نسبت به آن ها خیلی نو بود. خیلی تجربه ی متفاوت و شیرینیست. توانایی ها، مهارت ها و هنر من مثل دیگر اعضای گروه دیده می شود. در این گروه به من به عنوان یک صداپیشه نگاه می شود و این خیلی ارزشمند است. من دوست دارم از این فرصت استفاده کنم و به این کار نگاهی حرفه ای و هنرمندانه داشته باشم.»

خانم علی اکبری در چشم انداز خود از این کار، رسیدن به نقطه ای را می بیند که یک صداپیشه ی حرفه ای شده است: «می خواهم یک صداپیشه ی حرفه ای و شناخته شده شوم. هیچ کس در آغاز راه نمی تواند مدعی شود که باید رل اول بگوید. من هم خیلی دور ها را نمی بینم. سعی می کنم هدف گذاری واقعببینانه تری داشته باشم. الآن ایستگاه اول را رد کرده ام و به دنبال این هستم که به ایستگاه دوم برسم. به جایی که فراتر از دوره ی تمرین و آموزش، به عنوان یک صداپیشه ی حرفه ای در مجموعه های انیمیشنی، سریال های تلویزیونی و فیلم های سینمایی دوبله کنم. حتی به جنبه های اقتصادی این کار هم فکر می کنم.»

محبوبیت دوبلاژ در میان مردم و علاقه ی ویژه ی نابینایان به این هنر، مربوط به امروز نیست. در حقیقت، از زمانی که نابینایان صاحبان صدا های ماندگار را شناختند و به وسیله ی آن ها توانستند شاهکار های سینمای جهان و ایران را تماشا کنند، به این هنر علاقه مند شدند و نهال آرزوی دوبلر شدن از همان زمان در دلشان کاشته شد.

در اوایل دهه ی هشتاد، زنده یاد همایون ایرانپوی این احساس را در میان نابینایان یافت و تصمیم گرفت با آموزش گویندگی و فن بیان و همچنین دوبله، رؤیای دیرینه ی این شهروندان را جامه ی عمل بپوشاند. اتفاقاً در زمان حیات او، یکی دو انیمیشن هم به وسیله ی نابینایان دوبله شد.

بعد از زنده یاد ایرانپوی، نصر الله متقالچی، یکی از دوبلر های شاخص ایران، این راه را ادامه داد. در این مسیر، انجمن هنرمندان نابینا و کم بینا هم از هیچ تلاشی برای شناساندن و توسعه ی دوبله ی نابینایان دریغ نکرد. اما این جریان به دلایلی متوقف شد.

حالا می شنویم نابینایان اصفهانی تحت یک دوره ی آموزشی همراه با تمرین، می خواهند وارد عرصه ی دوبله شوند. اقدامی که شاید نور امید را در دل دیگر نابینایان برای ورود به این عرصه روشن کند.

 

.....خانه داری به سبک نابینایی

*مهارت هایی جهت جارو کردن

در این بخش به نکات و جزئیاتی در مورد جارو کردن می پردازیم.

 استفاده از جارو دستی

 در گذشته از جارودستی برای تمیز کردن خانه استفاده می کردند و حالا هم در بسیاری از مکان ها می توانید از آن استفاده کنید مانند جارو کردن بالکن یا حیاط. طبیعتا می دانید که در هنگام جارو کردن در واقع جارو از  قسمت عقب به جلو کشیده می شود و زمانی که می خواهید جارو را دست بگیرید باید به حالت مورب در دست قرار گیرد تا راحتر از  قسمت عقب به جلو کشیده شود و نه به صورت مستقیم یا صاف به عنوان مثال همانطور که عصای سفید را در دستانتان به حالت مورب جای می دهید. هنگام جارو کردن بهتر است به صورت ردیفی جارو کنید و از یک قسمت شروع کنید و همینطور به سمت جلو شروع به جارو زدن کنید که می توانید با استفاده از آب یا بدون آب و یا فقط صرفاً جهت تمیز کردن زباله ها جارو کنید.

همینطور به حالت ردیف و قسمت بندی و زباله ها را در هر قسمت و ردیف در انتهای آن ردیف یا قسمت جمع کنید که در واقع این ردیف و قسمت ها به اندازه حیاط یا بالکن بستگی دارد که  به چند قسمت یا ردیف به طور مساوی تقسیم و جارو کنید. سپس زباله ها را با استفاده از خاک انداز که به صورت مورب در دستانتان قرار می دهید و در قسمت جلو زباله قرار گیرد و دسته خاک انداز در دستانتان و با استفاده از جارو زباله ها را درون خاک انداز می ریزید و سپس زباله ها را درون نایلکس یا سطل زباله خالی کنید.

استفاده از جارو برقی

شاید بسیاری از افراد فکر می کنند که استفاده از جارو برقی بسیار راحت است و حداقل هر فردی در زندگیش یک بار تجربه جارو کردن با استفاده از جارو برقی را داشته باشد. در این بخش به نکات ظریف اشاره می کنیم تا بتوانید بهتر از این وسیله استفاده کنید و رضایت خاطر از جارو کشیدن داشته باشید.  مورد اول اینکه باید جای تک تک وسایل را به خاطر داشته باشید به عنوان مثال اگر قرار است اتاقی را جارو کنید باید بدانید بوفه ، میز، صندلی در کجای اتاق قرار دارد.

مورد دوم اینکه باید کل اتاق را به صورت قدم زدن بررسی کنید اگر وسیله مانند چادر یا جانماز روی زمین است  آن را بردارید.

مورد سوم اینکه جارو برقی قسمت های مختلف دارد. قسمت میله ای شکل که در قسمت جلوی آن یک نوع برس پهن قرار می گیرد. برس ها در جارو برقی انواع مختلفی دارند. یک نوع برس که به شکل یک لوله باریک است که از این وسیله برای تمیز کردن قسمت هایی که برای گرفتن گردوخاک در کنار گوشه بوفه، پشت و گوشه های مبل ها  از این نوع برس استفاده می شود.

نوع دیگر برس که به حالت گرد و لبه های آن حالت مویی شکل است. از این نوع برس برای تمیز کردن روی مبل ها و کنارهای آن استفاده می شود. سپس برای جارو کردن اتاق یا پذیرایی در ابتدا از انتهای اتاق شروع می کنید به حالت ردیفی از ابتدای اتاق تا به انتهای اتاق به صورت ردیفی و تقسیم شده جارو می کنید. بهتر است در زمان استفاده از جاروبرقی صندل یا پوششی در پا نداشته باشید که به راحتی بتوانید زباله های ریز را در هنگام جارو کشیدن به خوبی حس کنید و از جارو در آن قسمت ها در همان لحظه استفاده کنید. برای جارو کردن زیر مبل ها یا زیر میزناهار خوری بهتر است که صندلی ها را جا به جا کنید تا بتوانید به راحتی جارو کنید. در بسیاری از جارو برقی ها این ویژگی وجود دارد و آن این است که روی برس آن دکمه ای وجود دارد برای حالت قرار گرفتن داخل یا خارج قرار گرفتن برس استفاده می شود.

زمانی که برس در حالت داخل قرار گیرد برای جارو کردن روی سرامیک یا موکت استفاده می شود. در حالت قرار گرفت خارج برس که برای جارو کردن فرش استفاده می شود که  در واقع  باعث از بین رفتن پرزهای روی فرش  نشود. در هنگام جارو کردن فرش به این نکته هم باید متوجه کنید که  گره های فرش یا به اصطلاح خواب فرش به یک سمت متمایل است که در هنگام جارو کردن باید مخالف خواب فرش باشد که اگر در لابه لای  گره های فرش زباله ای باشد توسط مکش جارو جذب شود.  نکته ای در مورد ریشه های فرش که بعضی افراد از چسب یا قرار دادن در داخل فرش برای مرتب و تمیز شدن استفاده می کنند اما در کل در هنگام جارو کردن باید لبه های فرش را بلند کنید   و زیرلبه ها را جارو بکشید  که در واقع زمانی که فرش روی سرامیک قرار می گیرد سر می خورد و زباله های ریزی در قسمت زیر فرش جمع می شوند. در انتهی کار جارو کردن می توانید با استفاده از مسواک یا وسیله نوک تیز ضایعات برس را به خوبی تمیز کنید.

تمیز کردن جارو برقی

بعضی از جاروها کیسه یک بار مصرف دارند و این نوع  کیسه ها را می توانید از بازار تهیه کنید. در داخل هر بسته سه یا چهار عدد کیسه وجود دارد. البته برای خرید کیسه باید نوع و مدل جارو برقی را بدانید. باز کردن جاروها متفاوت است بعضی از جاروها از بالا باز می شوند و بعضی از آن ها با فشار دادن یک کلید باز می شوند و به دوقسمت تقسیم می شوند که در یک قسمت کیسه جارو قرار دارد  و در قسمت دوم موتور جارو برقی قرار گرفته است. در بسیاری از جارو برقی ها کیسه های زباله یکبار مصرف نیست و بعد از پر شدن باید آن را خارج کنید و درون یک کیسه پلاستیکی بزرگ قرار می دهید و با استفاده ازدستکش پارچه ای نازک زیرا ممکن است شیشه شکسته ای در زمان جارو کردن درون کیسه قرار گرفته باشد و باعث زخمی شدن دستتان شود و کیسه را خالی می کنید. دقت کنید که صورتتان در هنگام خالی کردن کیسه روبرو قرار نگیرد به دلیل گرد و غباری که در کیسه وجود دارد. کیسه جاروهایی که یک بار مصرف نیستند را با توجه به تعداد دفعات جارو زدن هر ماه یکبار یا هر دو هفته یکبار می توانید کامل بشورید و  بعد از کامل خشک شدن  درون جارو برقی قرار دهید .

 

.......حوادث

*سارقی که در دیوار مخفی می شد

مجرم تحت تعقیب که با ایجاد یک حفره در دیوار خانه ‌اش هنگام حضور مأموران در آنجا مخفی میشد پس از دو سال با هوشیاری کارآگاهان پایگاه ششم پلیس آگاهی دستگیر شد. دی سال ۹۸ همزمان با سرقت ۱۵۰ میلیون تومانی از یک خانه در تهران نو صاحب خانه شکایتی در کلانتری ۱۲۸ مطرح کرد و پرونده وارد مرحله پیگیری شد. در ادامه بررسی‌ها مشخص شد سرقت از سوی مردی به ‌نام امید انجام شده که همسایه طبقه اول خانه شاکی است و دارای سوابق کیفری از جمله سرقت منزل، تخریب، ورود به عنف و فروش مواد مخدر بوده و از سوی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۸ تهران نیز تحت تعقیب است اما وقتی مأموران برای دستگیری وی به خانه ‌اش رفتند متواری شده بود. سرهنگ کارآگاه شهرام سلطانی سرپرست پایگاه ششم پلیس آگاهی تهران در این باره گفت: از آن تاریخ به بعد امید متواری و با وجود تلاش مأموران کلانتری و ورود به مخفیگاه او موفق به شناسایی و دستگیری وی نشدند.

سرانجام کارآگاهان دریافتند وی در خانه ‌ای واقع در منطقه رودهن زندگی میکند اما خانه‌ اش مجهز به دوربینهای مداربسته است. با این حال کارآگاهان روز یازدهم مرداد با اطمینان از حضور متهم در خانه به آنجا رفتند اما در کمال ناباوری فقط همسر و فرزند وی در خانه حضور داشته و عنوان کردند امید در خانه نیست. این در حالی است که کارآگاهان اطمینان کامل از حضور وی در منزل داشتند و هیچگونه راه خروجی برای فرار متصور نبود. کارآگاهان برای گره گشایی از این معما با استفاده از شم کارآگاهی به یک قاب آیینه که روی زمین به دیوار چسبیده بود مشکوک شده که پس از بررسی متوجه سوراخ و حفره‌ای عمیق در دیوار شدند که به ‌صورت بسیار ماهرانه با در چوبی و کاغذ دیواری با سایر قسمت‌های ساختمان همسان‌سازی شده بود اما پس از برداشتن دریچه متهم را که داخل دیوار مخفی شده بود مشاهده و دستگیر و برای انجام تحقیقات تکمیلی به پایگاه ششم منتقل کردند.

سرهنگ سلطانی در ادامه گفت: متهم با ایجاد حفره‌ای در دیوار هر زمان که مأموران کلانتری و پلیس امنیت برای دستگیری وی مراجعه می‌کردند در آن مکان مخفی شده و دستگیر نمی‌شد. بدین ترتیب متهم با قرار مجرمیت برای تحمل کیفر به ندامتگاه معرفی و پرونده تحویل بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۱۵ تهران شد.

 

.......کشکول

*7 تغییر بزرگی که تا سال ۲۱۰۰ در دنیا رخ میدهد

در این گزارش از تغییرات بزرگی خواهیم گفت که احتمالاً تا سال ۲۱۰۰ در دنیا رخ خواهد داد. نوادگان ما شاید بالاخره بتوانند اگر دلشان خواست سنشان را روی ۳۰ نگه دارند، اما ممکن است ندانند ابر پف کرده چه شکلی است. جمعیت کره زمین هر لحظه در حال افزایش است و ما آنقدر در سیاره خود دست برده ایم که ممکن است تا پایان سال ۲۱۰۰ دیگر قابل شناسایی نباشد. اینطور که به نظر میرسد تا آن زمان مردم در دنیای کاملاً متفاوتی زندگی خواهند کرد.

۱- میتوانیم فاصله برلین تا نیویورک را سه ساعته طی کنیم.

در سال ۲۱۰۰ قاره‌های اروپا و آمریکای شمالی احتمالاً به وسیله ‌ی تونلی که از اقیانوس اطلس گذشته به یکدیگر متصل هستند. در سرتاسر این تونل لوله‌های غیر قابل نفوذی نصب شده که قطار‌ها میتوانند در آن با سرعت حداکثر ۷ هزار کیلومتر بر ساعت حرکت کنند. محیط غیر قابل نفوذ تونل، به لطف وجود میدانهای مغناطیسی و دخیل نبودن آب و هوا امکان سفر قطار از برلین تا نیویورک در عرض تنها ۳ ساعت را فراهم میسازد.

۲- هیچ جنگل بارانی‌ وجود ندارد.

تا همین حالا هم نیمی از جنگلهای بارانی دنیا از میان رفته است و اگر سرعت تخریب به همین میزان ادامه یابد، تا سال ۲۱۰۰ همه‌ی آنها نابود خواهند شد. از آنجایی که ۷۵ درصد از موجودات زنده‌ ی روی کره زمین در جنگلهای بارانی هستند که انسان هنوز بسیاری از آنها را کشف نکرده، بسیاری از این موجودات زنده هم از میان خواهند رفت، چون جای دیگری برای رفتن ندارند.

۳- ممکن است آدمها دیگر پیر نشوند.

انسانها حتی در گذشته هم همواره به دنبال راهی بودند تا جوانتر از سن واقعی خود به نظر برسند. اما در آن زمان هنوز نمیدانستیم که واقعاً به چه دلیل پیر میشویم، نکته‌ ای جزئی که نقشی اساسی در پیدا کردن راهی برای توقف روند پیری دارد. امروزه محققان میدانند ما به دلیل خطا‌هایی پیر میشویم که به مرور زمان در سطح سلولی انباشته میشوند. با این حال، ممکن است تا سال ۲۱۰۰ از یک مکانیسم اصلاح خطا برخوردار شویم که این فرآیند را معکوس سازد. در حقیقت دانشمندان تاکنون نزدیک به ۶۰ ژن شناسایی کرده اند که بر روی روند پیری اثر میگذارند؛ بنابراین ممکن است نوادگان ما بتوانند انتخاب کنند که بعد از ۳۰ سالگی دیگر پیر نشوند.

۴- بیست و یک کشور ممکن است به بیابان بدل شده باشند.

حوضه مدیترانه بسیار بیشتر از آنچه ظرف ۱۰ هزار سال گذشته رخ داده، تغییر خواهد کرد، مگر آنکه راهی پیدا کنیم تا دمای هوای کره زمین زیر ۲ درجه باقی بماند. این بدان معنی است که جنگلها تبدیل به زمینهایی پوشیده از خار و خاشاک و سپس بیابان میشوند. این امر نه تنها بر روی مناطق جنوبی اسپانیا، بلکه بر روی ۲۰ کشور دیگر حوضه مدیترانه نیز اثر میگذارد.

۵- ممکن است تا سال ۲۱۰۰ منابع غذایی مان به پایان برسد.

اگر به عادتهای غذایی امروزمان ادامه دهیم، دنیا قادر نخواهد بود تا سال ۲۱۰۰ غذای کافی برایمان فراهم سازد. در حقیقت، به گفته‌ ی دانشمندان، حتی اگر همه‌ی انسان‌ها گیاهخوار شوند هم زمینهای کشاورزی توان تأمین غذای ۱۰ میلیارد نفر را نخواهند داشت. به علاوه، تا سال ۲۰۳۰ هر کسی استطاعت خرید غذا را نخواهد داشت. بعضی مواد غذایی ممکن است ۱۳۰ تا ۱۸۰ درصد گرانتر شوند.

۶- سطح آب دریا‌ها ممکن است ۲۵۰ سانتیمتر بالا بیاید.

در سال ۱۹۹۳ یک ماهواره شروع به ثبت میزان سطح آب دریا‌ها کرد. از آن زمان سطح آب دریا‌ها ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر بالا آمده است. با این سرعت، تخمین زده میشود تا سال ۲۱۰۰ سطح آب دریا‌ها به ۲۵۰ سانتیمتر برسد. این بدان معنی است که بسیاری از خطوط ساحلی در سرتاسر دنیا در معرض خطر قرار دارند. با بالا آمدن سطح آب دریاها، چیز‌های زیادی در معرض خطر قرار میگیرد، از جمله پلها، جاده‌ها و تأسیسات آبی – این لیست پایانی ندارد. در حقیقت این امر میتواند منجر به ایجاد امواج توفانی و همینطور جاری شدن سیل هم شود و حتی منابع آب شیرین آلوده به آب شور شوند، امری که میتوانند بر روی اکوسیستم‌های طبیعی و منایع آبی کشاورزی اثر بگذارد.

۷- سیاره ما ممکن است حالتی گلخانه‌ای پیدا کند.

نوادگان ما ممکن است در سال ۲۱۰۰ نتوانند از سایه‌ی خوشایند یک ابر لذت ببرند، چون ممکن است ابر‌ها تا آن زمان از میان رفته باشند. از آن جایی که ابر‌ها پرتو‌های نور خورشید را انعکاس میدهند و سیاره‌ی ما را خنک نگه میدارند، بدون وجود آنها دمای هوای کره زمین ممکن است به ۱۰ درجه سانتیگراد برسد. این بدان معنی است که احتمالاً کره زمین حالتی گلخانه‌ای پیدا میکند، یعنی اقیانوسها به داغی یک اجاق میشوند، خشکسالی و سیلابهای ناگهانی افزایش مییابد و هوا مملوء از گاز کربن دی اکسید میشود. درنتیجه، کره زمین رفته رفته به جای ناخوشایندی برای زندگی کردن بدل میشود، درست همانطور که برای موجوداتی بود که ۵۷ میلیون سال قبل در آخرین دوره‌ی گلخانه‌ای کره زمین میزیستند.