به گزارش ایران سپید برای دستیابی به نتایج این پژوهش گفتگوی ما را با آقای دکتر محمد کمالی،عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ایران و مجری این پژوهش بخوانید:

ما به فکر افتادیم در باره تاثیر بحران کرونا بر روی زندگی افراد دارای معلولیت پژوهشی انجام دهیم. بر این اساس پرسشنامه ای تدوین شد و آن را از 25 فروردین تا 1 اردیبهشت بر روی برخی از کانالها و گروههای اینترنتی افراد دارای معلولیت قرار دادیم . در این مدت در سایت پرس آن لاین ،1403 پرسشنامه تکمیل شد که . بر این اساس نرخ پاسخگویی به پرسشنامه ما 60 درصد بوده است.

س: مشارکت گروههای معلولان به تفکیک هم مشخص است؟

ج: بله 68*3 درصد از معلولان جسمی حرکتی یعنی 953 نفردر این پژوهش شرکت کردند ،ناشنوایان 7 درصد، افراد دارای اختلال روانی مزمن 2*7 درصد و والدین کودکان با اختلال هوشی و ذهنی و اوتیسم هم 6*4 دهم درصد شرکت کردند

س: نابینایان چه میزان مشارکت داشتند؟

ج:  مشارکت افراد دارای اختلال بینایی 155 نفر یعنی 11*1 درصداست  ، که البته نسبت به تحقیق قبلی ما رشد قابل ملاحظه ای داشت ولی به نظرم هنوز جا دارد بیش از این باشد علیرغم اینکه ما کانالهای زیادی را برای ارتباط با نابینایان انتخاب کردیم و اطلاعیه را در آنها منتشر کردیم ولی میزان مشارکت به اندازه مورد قبول ما نبود. برای اینکه مشکلات را درآوریم باید با خود افراد به طور جداگانه در تماس باشیم البته در اوایل کار یکی از خانمهای نابینا برای ما پیام گذاشته بود که من مشکل دارم و اگر کسی گزینه ها را برایم بخواند می توانم پاسخ دهم.

س: البته میزان آشنایی افراد با کامپیوتر و گوشی هوشمند بر روی میزان مشارکت تاثیرگذار است اما چه تحلیلی بر روی نتایج به دست آمده دارید؟

ج: البته هنوز تحلیل کامل انجام نشده است و باید یکسری کارهای آماری انجام دهیم. برای تحلیل نتایج در برخی از موارد باید جدولهای متقاطع گرفته شود.مثلا 17*5 درصد گفته اند کرونا به میزان کم یا خیلی کم قابل پیشگیری است. باید جدول متقاطع بگیریم  تا ببینیم کدام گروه به چه میزان این را اعلام کرده است. یا وقتی از مشکلات و کمک گرفتن می پرسیم باید بر اساس نوع معلولیت نتایج را بررسی  کنیم. از جمله نتایج مهم این پژوهش این بود که 45 درصد افراد پاسخگو متاهل بودند 42 درصد مجرد بودند و 3 درصد سایر بودند و از بین متاهلین حدود 10 درصد یعنی 140 نفر همسرشان هم دارای معلولیت بود. البته این نقد به ما وارد است که یک جامعه آماری تصادفی را انتخاب نکردیم بلکه جمعیتی را که به اینترنت دسترسی داشتند و از تلگرام و واتساپ استفاده می کردند انتخاب کردیم ولی نکتهی ای که برای من جالب است این است که 24*8 درصد پاسخگوها از تهران بودند و این نشان می دهد که 76*2 درصد از پاسخگویان از سایر استانها هستند. که نشانه توزیع خیلی خوب پرسشنامه است. ما معتقدیم نظرسنجی ما توانسته تصویری از تاثیر کرونا را بر جامعه معلولانی که به پرسشنامه پاسخ داده اند نمایش دهد. ما در نظرسنجی شدت معلولیت را از خود افراد پرسیدیم تقریبا 69 درصد افراد بر اساس کارت بهزیستی معلولیت شدید و خیلی شدید داشتند و فقط 7*7 درصد معلولیت خفیف داشتند. این یافته نشان می دهد دسترسی معلولان شدید یا خیلی شدید به اینترنت خیلی خوب فراهم بوده.دیگر اینکه 395 نفر از ویلچر استفاده می کردند یعنی 28*7 درصد افراد و در مورد عصای سفید از 155 نفر تنها 46 نفر از عصای سفید استفاده می کردند.3*9 درصد اعلام کردند اعضای خانواده یا خودشان به کرونا مبتلا شده اند.دو نکته مهم دیگر این است که تقریبا 67 درصد سلامتی خود را بیش از افراد غیر معلول در معرض تهدید کرونا می دیدند. و 58 درصد اضطراب و استرس بیشتری نسبت به افراد غیر معلول تجربه می کردند ..در ارتباط با دسترسی به ابزار خودمراقبتی مثل ماسک و وسایل ضدعفونی کردن تقریبا وضعیت مناسبی داریم و بیش از 50 درصد افراد،دسترسی داشتند  و از آناستفاده می کردند. در مورد آموزش از طریقه رسانه ها ،61 درصد تلگرام را در آموزش موارد مربوط به کرونا موثر می دانستند تماشای تلویزیون نیز بیشترین زمان را در ایام قرنطینه و فراغت به خود اختصاص دادهبود .نکته دیگری که با بحث افراد عادی هم مطابقت داشت حدود 96 درصد خود را در قرنطینه خانگی قرار دادند  و در سفر نوروزی هم 1*7 درصد به سفر رفته بودند که با تحقیقی که آقای دکتر فاضلی بر روی نمونه 24 هزار نفری انجام داده بود که در آن 1*8 درصد به سفر رفته بودند تطابق خوبی را نشان می دهد.