روزنامه «ایران سپید»

پنجشنبه 22 آذر 1397

5 ربیع الثانی 1440

13 دسامبر 2018

سال بیست و سوم شماره 6022

صاحب امتیاز:

خبرگزاری جمهوری اسلامی      

مدیر مسئول: سهیل معینی

سامانه پیامکی: 3000465040

نشانی پستی: تهران- ص.پ. 158755388

تلفن: 84711371

شماره انتشارات: 5-88548892

وبسایت: www.iransepid.ir

پست الکترونیک: iransepid@icpi.ir

.........عناوین این شماره.......

بندپی از بهزیستی به استانداری رفت 2

گفتگوی ایران سپید با نقاش نابینا/ نادیده هایم را میکشم 3

با پیوستن ایران به سازمان ICH صادرات دارو تسهیل میشود 7

قصه زنی که آمریکا را برای آگاهی بخشی در مورد آرپی بسیج کرد «بخش اول» 11

هدف ما قهرمانی آسیاست 14

ازدواج پسر 25 ساله با مادر 73 ساله فرید 16

چاردیواری 17

اطلاعرسانی

...........سیاسی

* بندپی از بهزیستی به استانداری رفت. در جلسه روز چهارشنبه هیئت دولت که به ریاست روحانی، رئیس جمهوری برگزار شد، عزیز ا... شهبازی، انوشیروان محسنی بندپی و علیرضا آشناگر به ترتیب به عنوان استانداران استانهای البرز، تهران و سمنان، از هیئت وزیران رأی اعتماد گرفتند.

* حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهوری در گفتگویی مفصل با نشریه اندیشه پویا از عملکرد روحانی در حوزه های مختلف دفاع میکند و معتقد است که دولت او آخرین فرصت برای عبور از یک گزار سخت است.

* آیت ا... سبحانی، مرجع تقلید شیعیان گفت: مطلع شدیم در تهران تئاتری برگزار شده که دختران با کلاه گیس در آن بازی میکنند. این حرکت در جمهوری اسلامی چه معنایی دارد که به معاون وزیر ارشاد تذکر دادیم تا هرچه سریعتر به این مسئله رسیدگی کند.

* سردار حاجیزاده، فرمانده هوافضای سپاه گفت: آماده ایم به خودروسازان کمک کنیم تا این صنعت بومی شود.

.............گزارش ویژه

* گفتگوی ایران سپید با نقاش نابینا/ نادیده هایم را میکشم: نمایشگاه نقاشی جوانی نابینا چند روزی است در فرهنگسرای ملل، دنیای تازه ای پیش روی شهروندان گشوده است. دنیایی از توانمندی نابینایی که با توجه به محدودیتهای جسمیش تلاش میکند دنیای خود را به دیگران نشان دهد، دنیایی که فقط لمسش کرده است. هاتف شرار، این هنرمند نابینا با کنار هم قرار دادن آثارش نمایشگاهی برپا کرد و دلیل این گفتگویمان شد. امروز بخش پایانی صحبتهای این هنرمند را میخوانید: سؤال- چرا نقاشیهایتان را با رنگ روغن میکشید؟ «تکنیکم رنگ روغن نیست. برای رنگآمیزی از رنگهای اکریلیک استفاده میکنم؛ چرا که رنگ روغن دیر خشک میشود و کار کردن با آن به مراتب سختتر است، اما رنگ اکریلیک بلافاصله خشک میشود و کار کردن را برای من آسانتر میسازد.» 21 تابلو در این سالن به نمایش درآمده است. آیا همه کار خودتان است؟ «خیر! از این تعداد فقط 9 تابلو برای من و مابقی برای دوستم هادی شعبانی است. اگر بخواهم او را برای خوانندگانتان معرفی کنم، هادی شعبانی فارغ التحصیل رشته سینما از دانشگاه تهران است و نقاشی را از شش سالگی فرا گرفته است. اکنون 30 سال است که تجربه کار با تکنیکهای مختلف را دارد. او همچنین دوره های عکاسی را در فرانسه گذرانده است و با توجه به معلولیت حرکتی که دارد، جوان فعال و خوش ذوقی در عرصه هنر است. بعد از آشنایی و همکاری بیشتر با او تصمیم گرفتیم نقاشی را به صورت آکادمیک به نابینایان آموزش دهیم. البته شعبانی پایه گذار آموزش عکاسی به نابینایان است و اولین باریست که فردی میخواهد چنین آموزشی را به نابینایان علاقمند دهد.» آیا نمایشگاه نقاشیتان را به مناسبت روز جهانی معلولان برگزار کردید؟ «بله! برگزاری این نمایشگاه دو پیام دارد. اول آنکه این نمایشگاه را برای بالا بردن سطح درک جامعه نسبت به توانمندی معلولان برپا کردیم تا نشان دهیم معلولان هم مثل سایر افراد میتوانند کار کنند. پیام دیگر این نمایشگاه برای معلولان است تا به آنها نشان دهیم که میشود فعال بود و برای رسیدن به خواسته های ناممکن هم تلاش کرد.» این نقاشیها فروشی است؟ «بله! قیمتهایی که برایشان در نظر گرفتیم از پایه 700 هزار تومان تا دو میلیون تومان، بسته به سایز تابلو است. البته این قیمتِ نقاشیهای من است و نقاشیهای دوستم شعبانی قیمتهای بالاتری دارد. ما تصمیم گرفتیم نیمی از مبلغ فروش آثارمان را صرف آموزش و توانبخشی کودکان معلول در روستاهای محروم کنیم.» یادگیری هنر چقدر در زندگیت تأثیرگذار بود؟ «برای پاسخ به این سؤال وام میگیرم از جمله ای افلاطون که میگوید: آن مدینه فاضله که ما به آن فکر میکنیم، ورود آن با هنر آغاز میشود. چه برای معلولان و چه برای افراد عادی. شاید افرادی که امروز و روزهای دیگر از این نمایشگاه دیدن میکنند مفهوم آثار را متوجه نشوند، چون با دنیای نابینایان آشنایی ندارند و با توضیح میتوانیم به آنها نشان دهیم دنیایی که ما تصور میکنیم این گونه است.» این نمایشگاه تا کی ادامه دارد؟ «بازدید کنندگان از 18 آذر که افتتاحیه نمایشگاه است تا جمعه 23 آذر از ساعت 9 صبح تا 20 شب میتوانند از این نمایشگاه دیدن کنند. اگر اجازه دهید دو نکته را به خوانندگانتان بگویم: اول روی سخنم با افراد عادی است که باید بدانند اگر نابینایی رانندگی، نقاشی یا عکاسی نمیکند، دلیل بر ناتوانیش نیست، بلکه معلولیت محدودیتی را به همراه دارد که اجازه نمیدهد همچون دیگران برخی فعالیتها را انجام دهیم. روی دیگر سخنم با معلولان است؛ شاید گاهی توقعات زیادی از دیگران و وابستگیهایی که با کمی تمرین از میان میروند سبب شده است نسبت به معلولان نگاه دیگری داشته باشند. فرد معلول باید حرکت کند و پویا باشد. آن زمان است که محدودیتهای پیش رویش هموار میشود.» این گفتگو به پایان رسید. ما هم در هوای سرد پاییزی، همراه ترافیک همیشگی خیابانهای پایتخت به محل کار بازگشتیم تا برای شما بنویسم از آنچه که دیدیم و شنیدیم.

............بهداشت و سلامت

* با پیوستن ایران به سازمان ICH صادرات دارو تسهیل میشود: سخنگوی وزارت بهداشت در نشست خبری در مورد وضعیت صادرات دارو گفت: در حال حاضر میزان و ظرفیت کارخانه های تولید دارو سه الی چهار برابر نیاز داخلی است. در این حالت تنها راه بقای کارخانه های تولید دارو،  صادرات است که وزارت بهداشت برای افزایش صادرات به تولید کنندگان تسهیلاتی میدهد؛ همچنین تولید کننده را مجبور به رعایت استانداردهای لازم کرده ایم و هم از شرکتهای کوچک و دانش بنیان حمایت میکنیم. خبر خوشی که در این زمینه هست، این است که به تازگی در شورای ICH، ایران به عنوان عضو ناظر پذیرفته شد. این شورا 16 عضو دائم و 28 عضو ناظر دارد. ما اولین کشور منطقه هستیم که علیرغم تحریمها به عضویت این سازمان درآمده ایم. منافع عضویت در این سازمان این است که راههای صادرات داروی ایرانی شکل میگیرد. با به کار بردن استانداردهای لازم در این زمینه کشورهای دیگر داروهای ما را شناسایی میکنند؛ ثبت دارو تسریع میشود و هم کیفیت داروها بالاتر میرود. هدف این شورا این است که استانداردهای کیفیت، اثربخشی و ایمنی دارو، یکسان و استاندارد شود. دکتر حریرچی در مورد زیر میزی که برخی پزشکان میگیرند، گفت: زیر میزی در طرح تحول سلامت کاهش یافت و در بخش دولتی تقریباً به صفر رسید. قبل از طرح تحول در حدود 50 درصد بیمارستانها جراحی بدون پرداخت زیر میزی ممکن نبود و این به یک رویه تبدیل شده بود. در تهران هنوز موفق نشده ایم زیر میزی را به صفر برسانیم، ولی نسبت به گذشته به کاهش بیش از 90 درصدی رسیده ایم، اما زیر میزی هنوز در بعضی عملها مثل جراحی زیبایی و سزارین وجود دارد. در این زمینه سازمان تعزیرات حکومتی روش برخورد خود را با متخلفان تغییر داده است. قبلاً ممکن بود کسی بارها تخلف داشته باشد، ولی از یکی شکایت شود و تعزیرات به آن رسیدگی کند که در اغلب موارد از شاکی رضایت گرفته میشد. اما الآن اگر کسی بیش از یک بار تخلف داشته باشد، پرونده های دیگرش هم بررسی میشود. در بخش سرپایی نیز نظارتها را آغاز کرده ایم. معاون اول وزیر بهداشت در خصوص کاهش آسیب در معتادان ادامه داد: گاه معتادان به اصطلاح اووردوز میکنند؛ یعنی بیش مصرفی دارند و در حال مرگ قرار میگیرند. گاه فرد به قصد خودکشی این کار را میکند، ولی گاه پیش میآید معتادی به عنوان مثال پس از آذادی از زندان به میزان سابق از مواد استفاده میکند که چون بدنش به آن میزان عادت ندارد، دچار اووردوز میشود یا این بار ماده خالص به دستش رسیده است. در حال حاضر به توصیه سازمان بهداشت جهانی، اگر کشورها بتوانند آموزش خوبی به مردم بدهند و از رشد مصرف مواد مخدر پیشگیری کنند، میتوانند داروی آنتاگونیست مواد مخدر "نالوکسان" را برای بیمار تجویز و در اختیارش قرار دهند. این دارو به شکل خوراکی تزریقی و جدیداً استنشاقی وجود دارد. با تولید نوع استنشاقی این دارو، کشورهای بیشتری این پروتکل را انجام داده اند و دارو را در داروخانه ها و مکانهایی که احتمال اووردوز در آنها بیشتر است، در اختیار افراد قرار میدهند؛ البته این دارو عوارض خطرناک و جدی ندارد و تنها از نشئگی معتاد پیشگیری میکند. این دارو در حال حاضر در ایران مصرف بیمارستانی دارد. حریرچی در خصوص پیامهای بهداشتی که هنرمندان و افراد معروف به مردم میدهند، خواست تا این افراد قبل از انجام این کار محتوای پیام خود را با یک انجمن یا مرجع علمی چک کنند؛ چون محتوای گفته شده زیاد مهم نیست، مهم این است محتوایی که مردم درک میکنند چیست. در این موارد ممکن است حتی یک درصد خطا در انتقال پیام، عوارض مهمی  پیدا کنند. گاه ترجیح این است که آن حرف را نزنند. «کباری»

* گلواژه: خداست که شما را از آن تاریکیها نجات میدهد (گاهی که او را به تضرع و زاری و از باطن قلب میخوانید) و از هر اندوهی میرهاند. باز هم به او شرک میآورید! انعام، آیه ۶۴

............از شش نقطه جهان

* قصه زنی که آمریکا را برای آگاهیبخشی در مورد آرپی بسیج کرد «بخش اول»: بیماری «retinitis pigmentosa» که پزشکان به طور اختصار آن را آرپی «RP» میخوانند، یکی از بیماریهای ناشناخته، اما رایج مربوط به دستگاه بینایی است که طبق آمار تا کنون چیزی در حدود 3.5 میلیون نفر از مبتلایانش در سراسر دنیا شناخته شده اند. اولین زنگ خطرها را در خردسالی به صدا در میآورد و سال به سال که بزرگتر میشوی جهانت کوچکتر و تاریکتر میشود. تا جایی که دنیای بینایی تو خلاصه میشود در یک کورسوی نور؛ بدون توان تشخیص اشیا یا چهره ها. این که بتوان زوایای ناشناخته این بیماری را کشف کرد و شرایط زندگی بهتری را برای مبتلایان آرپی فراهم آورد، نیاز به سرمایه گذاری مادی و معنوی کلانی دارد که در بیشتر مواقع دولتها از آگاهی کافی نسبت به ضرورت سرمایه گذاری در این حوزه بیبهره اند. لذا نیاز است کسانی که شناخت کاملی از این آسیب بینایی دارند و از مقبولیت اجتماعی نسبی نیز برخوردارند، نسبت به ایجاد این آگاهی تلاش کنند. Helen Harris یکی از همین افراد است که طی چندین دهه تلاش کرده دنیا را به جای بهتری برای زندگی مبتلایان به آرپی تبدیل کند. او که در 1936 و در یک خانواده پرجمعیت از مهاجران ایرلندی در ایالت پنسیلوانیا به دنیا آمد از 8 سالگی با معضلات مرتبط با بینایی دست به گریبان بود. والدینش شبکوری او را امری عادی به حساب میآوردند و مشکلات ناشی از آسیب بیناییش در دوران دبیرستان هم نتوانست به نگرانی آنها منجر شود. با جدیتر شدن مشکل بینایی هلن در سنین جوانی، پزشکان احتمال دادند وجود توموری در سر هلن این اختلالات را به وجود میآورد، اما با بررسیهای بیشتر، ابتلای وی به بیماری آرپی را علت این اختلال تشخیص دادند. این خبر برای زنی که نقاشی از مهمترین علاقمندیهایش بود و به عنوان طراح دکوراسیون داخلی فعالیت میکرد، بسیار دردناک بود، اما هلن پس از غلبه بر افسردگیهای ناشی از دریافت چنین خبری، سعی کرد به فعالیتهای هنری خود ادامه دهد. روی بوم نقش میزد و از نقاشی به عنوان هنری یاد میکرد که باعث شده او بتواند نقص بیناییش را فراموش کند. چرا که مشغول به کاری است که مستقیماً نیاز به بینایی دارد، اما او علیرغم محرومیتش از این توانایی، هنوز میتواند این کار را به بهترین شکل ممکن انجام دهد. 32 ساله بود که بالاخره آرپی ضربه های آخرش را هم زد و او هم به جرگه کسانی پیوست که چشمانشان جز دیدن نور، کاربرد دیگری برایشان نداشت. برای پیاده روی به پارکی چند خیابان پایینتر از محل سکونتش رفته بود که در برگشت متوجه شد دیگر جایی را نمیبیند. به سختی و در حالی که در مسیر چند باری با موانع سر راهش برخورد کرد و زمین خورد، راه خانه اش را یافت و از فردای آن روز تصمیم گرفت نحوه استفاده از عصای سفید را یاد بگیرد. «ادامه دارد»

* گلواژه: این زندگانی چند روزه دنیا افسوس و بازیچه ای بیش نیست. عنکبوت، آیه ۶۴

.............ورزشی

* هدف ما قهرمانی آسیاست: ایرج عرب درباره انتخابش به عنوان سرپرست باشگاه پرسپولیس گفت: به عنوان یک هوادار و عاشق پرسپولیس، همه سعی و توانم را به کار خواهم گرفت تا روند موفقیت باشگاه همچنان ادامه داشته باشد. از آقای وزیر تشکر میکنم که به من اعتماد کردند. وی در پاسخ به این سؤال که آیا با برانکو ایوانکوویچ برای جذب بازیکن صحبتی انجام داده است یا خیر؟ گفت: ما با برانکو در هماهنگی کامل هستیم. سرمربی تیم هم به طور کامل همراه باشگاه است و مشکلی از این بابت نداریم. به امید خدا از جمعه که بازی ما به پایان برسد، تمام هم و غم ما این خواهد بود که تیمی قدرتمند برای نیمفصل دوم آماده کنیم. عرب همچنین درباره مشکلات مالی باشگاه پرسپولیس و اینکه آیا بازیکنان قصد اعتصاب دارند؟ اظهار کرد: در زمانی که آقای گرشاسبی حضور داشتند، بخش زیادی از بدهیها پرداخت شد، اما کماکان باشگاه بدهیهایی دارد. ما یک برنامه کوتاه مدت داریم که میخواهیم آن را ظرف سه الی چهار روز آینده اجرایی کنیم تا مشکلات اولیه را حل کنیم. با یک برنامه ریزی بلندمدت، مشکلات بعدی باشگاه را مرتفع میکنیم تا انشاء ا... تیم امسال با قدرت در لیگ قهرمانان آسیا حاضر شود و به قهرمانی برسد؛ چرا که هدف ما در این دوره قهرمانی آسیاست.

* انصراف سه کاندیدا از سمتهای مختلف: سه کاندیدای تصدی پستهای مختلف کمیته ملی پارالمپیک انصراف خود را اعلام کردند. بر این اساس، خسرو قمری کاندیدای تصدی پستهای هیأت اجرایی و بازرسی، از هر دو سمت اعلام انصراف کرد. بهروز برجسته نیز که کاندیدای تصدی پستهای هیأت اجرایی و بازرسی بود، از پست بازرسی انصراف داد و هادی رضایی نیز که برای هیأت اجرایی و نایب رئیسی کاندیدا شده بود، از پست نایب رئیسی آقایان انصراف داد. مجمع عمومی و انتخاباتی کمیته ملی پارالمپیک روز شنبه، ۲۴ آذر از ساعت ۹ صبح در محل آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک برگزار میشود.

.............حوادث

* ازدواج پسر 25 ساله با مادر 73 ساله فرید! شکایت در دادگاه! رفتارهای عجیب زن 73 ساله حکایت از دلدادگی او به یک پسر 25 ساله را داشت. فرید 41 ساله که برای شکایت از ناپدری جوانش به دادسرا آمده بود، خطاب به بازپرس گفت: چهار سال پیش تازه پدر از دنیا رفت و مدتی پس از مرگ پدر مادرم خانه پدری را فروخت و با پول آن خانه ای کوچکتر خرید و با سود مابقی آن پول روزگار خود را میگذراند. مدتی بعد متوجه رفتارهای عجیب مادرمان شدیم، بطوری که مانند دختران 20 ساله لباس میپوشید. به همین دلیل به مادر 73 ساله خود مشکوک شدیم و رفت و آمدهای او را زیر نظر گرفتیم تا اینکه متوجه شدیم وی با یک پسر 25 ساله ازدواج کرده است و در کمال ناباوری متوجه شدیم که مادرمان خانه خود را به نام آن پسر زده و تمامی پولها را در اختیار وی قرار داده است!. اکنون برای شکایت از آن پسر بخاطر کلاهبرداری و سوء استفاده از مادرم به اینجا آمده ام.

............چاردیواری

* با سلام. در هفته پیش رو با دو مناسبت متفاوت مذهبی رو به روییم. نخست تبریک ولادت امام حسن عسکری (ع) و دیگر، تسلیت وفات حضرت معصومه (س). البته در پایان هفته سنت دیرینه این مرز و بوم را نیز داریم که همان بلندترین شب سال و شب زایش آفتاب است که در این خصوص هفته آینده سخن و مطلب خواهیم داشت. گروهی از دوستان روز جهانی معلولان  را تبریک گفتند که از این افراد سپاسگزاریم، اما حرف و حدیثهای اصلی ما و شما: آقای اسماعیل صادقیان از کرمانشاه داستان غریبی را در بیحرمتی به شخصیت نابینایان توسط برخی نهادها و ادارات بیان کردند که خلاصه آن، تقاضای افراد امین همراه برای تأیید امضای ایشان در دفترخانه رسمی و همچنین بانک برای اخذ وام است که به هیچ عنوان نه قانونیست و نه قابل پذیرش. در همین مورد گفتنیست دفترخانه ها هنگام امضای اسناد الزامآور حقوقی و مالی خواهان همراهی فرد معتمدی که اسناد را برای فرد امضا کننده و متعهد به مفاد اسناد بخواند، درخواست میکنند که طبیعیست و به نفع فرد نابینا. اما الزام به داشتن فرد امین برای تأیید امضای فرد نابینا یا ضمانتِ ضمانت فرد نابینا توسط امین، درخواست غیر قانونی و ناموجه است. در همین مورد داستان غریب دیگری روی داده است و آن داستان آقای حاجنصیری، خواننده قدیمی ایران سپید است. دفترخانه مورد مراجعه ایشان حتی رضایتنامه ایشان را برای گرفتن گذرنامه همسرش و حق خروج او برای سفر به عتبات را نپذیرفته است و خواهان امضای فرد دیگری در این مورد شده است که به راستی داستان عجیب و غریبیست و قابل پیگیری. آقایان ایران نژاد، همتی و خانمها سکینه عسکری و خواهرشان از عدم دریافت سبد کالا گله کرده اند. البته آقای همتی از مرند با اشاره به گفته رئیس جمهوری مبنی بر پرداخت سود سهام عدالت معادل ۱۷۵ هزار تومان گله کردند که چرا سود دریافتی ایشان ۱۴۵ هزار تومان بوده است؟ آقای هانی عباسی با قدردانی از گزارش اقتصادی تشریح بودجه سال آینده کشور، خواهان گزارشهای مشابهی در مورد بودجه سایر کشورها که به احتمال قوی منظورشان کشورهای توسعه یافته است و توضیح علت بیثباتی بودجه در ایران شده اند. آقای فرزندی از اصفهان از کمرنگ شدن ستون فرهنگی گله کردند و آقای احیایی با قدردانی از گزارش مراسم گرامیداشت دکتر خزائلی و صندوق رفاه دانشجویی، تلفن ۸۳۳۳۸ را برای پیگیری وضعیت سهام عدالت عزیزان خواننده و کسب اطلاع در این مورد معرفی کردند که اطلاعرسانی مفید و به جاییست. آقای امین درخشان خواهان درج احادیث در گلواژه ها شدند که این تقاضا نبود این امر را القا میکند، در حالی که در گلواژه ها از احادیث نیز استفاده میشود. آقای لبافی از چرایی عدم تخصیص بودجه کافی برای قانون حمایت از حقوق معلولان در سال آینده هم پرسش و هم گله دارند که به بخشی از این مشکل و چرایی آن در یادداشت سخن هفته روز شنبه خواهیم پرداخت. مجالی نیست، مگر آرزوی فرصت گفتگوی دوباره و تأکید بر حفظ امیدواری در هر شرایط زمان.

..........اطلاعرسانی

* به مناسبت فرا رسیدن شب یلدا، انجمن علمی-فرهنگی دانشجویان و دانشآموختگان نابینای ایران برگزار میکند: دورهمی دوستانه همراه با شعر و آواز ویژه شب یلدا. زمان: چهارشنبه 28/9/97 از ساعت 18:30 لغایت 21. مکان: خیابان خواجه عبد ا... انصاری، خیابان چگینی یا بیستم، کوچه جوانه، پلاک 3 (به دلیل محدودیتهای انجمن برای حضور در این مراسم، ثبت نام دوستان الزامی است.) مهلت ثبت نام 26/9/97 شماره تماس: 22880088 – نشستی دیگر از سلسله نشستهای ادبی شامل خوانش، شرح و نقد اشعار شرکت کنندگان و دیگر شاعران با حضور شعرا و اساتید گرانقدر، از جمله دکتر عبد الحسین لطیفی، دکتر مرتضی جوان و دیگر اساتید جامعه نابینایان کشور روز چهارشنبه 28/9/97 ساعت 16:30 لغایت 18:30 در محل انجمن علمی-فرهنگی دانشجویان و دانشآموختگان نابینای ایران برگزار خواهد شد.

شماره تماس: 22880088