وی افزود: به جز ایجاد رمپ هایی که اصلا استاندارد بودن آنها هم مورد تایید نیست، هیچ کاری برای معلولان در موزه‌های ما انجام نشده است.
رئیس ایکوم ایران گفت: موزه‌های تازه‌تاسیس در مناطقی مثل زاهدان برای معلولان جسمی، کارهایی انجام داده اند اما در مجموع موزه های کشور هیچ توجهی به معلولان نشده است.
وی ادامه داد: نباید فراموش کنیم که نابینایان، ناشنوایان و کوتاه قدها، معلولان ذهنی و حتی بخشی از مبتلایان به اتیسم همه جزء معلولان شمرده می شوند و ما وظیفه داریم برای آنها امکاناتی در موزه هایمان به وجود بیاوریم.
محیط طباطبایی گفت: وقتی ما برای نابینایی بروشور به خط بریل تهیه می کنیم، احساس می کند که جامعه او را فراموش نکرده است.
وی تاکید کرد: در اجلاس سال گذشته کره جنوبی، دستاوردها و تجربیات 5 سال اخیر خود را درباره کودکان و موزه ارائه کردیم ولی شاخص های 5 سال پیش ما با شرایط کنونی فرق زیادی داشته است. 
محیط طباطبایی افزود: بیشتر موزه های ما متوجه شدند که کودکان مهم هستند و بروشورهای ویژه ای برای آنها طراحی می کنند؛ راهنمای کودک قرار می دهند و از مدارس برای بازدید دانش آموزان دعوت می کنند.
وی خاطرنشان کرد: حتی رفتار و تعامل با کودکان منجر به تشکیل موزه هایی در بخش خصوصی شده که رویکرد اصلی این موزه ها کودکان هستند مثل موزه عروسک های ملل، موزه عروسک های سهرابی، موزه دکتر رهگشا در شهر بادرود و نمونه های دیگر مثل موزه سیار نیکزاد در مشهد که مخاطب اصلی خود را کودکان و نوجوانان قرار داده است.
به اعتقاد رئیس ایکوم ایران، موزه هایی که جدید تشکیل می شوند حتی در معماری هم باید به حضور کودکان، معلولان و اقشار با نیازهای خاص توجه داشته باشند./ ایرنا