معلولین قشری از جامعه هستند که دارای مشکلات متعددی هستند. مشکلات این افراد از منظر سلامت جسمی، روحی و روانی، منظر اقتصادی و منظر محیطی که در آن زندگی می کنند، قابل بررسی است.
از منظر سلامت، معلولیت ها انواع و اقسام مختلفی دارد و به دنبال درصد معلولیت تحرک و تردد فرد در محیط زندگی و کار می تواند تحت الشعاع قرار می گیرد، لذا این افراد نیاز جدی به حمایت های درمانی و وسایل توانبخشی دارند تا بتوانند در جامعه حضور پررنگ تری داشته باشند از این بعد لازم است دولت با پیش بینی یارانه برای تامین تجهیزات پزشکی مورد نیاز معلول زمینه ساز حضور جدی این افراد در جامعه و فعالیت های اجتماعی شود.
اما از منظر اقتصادی، به واسطه معلولیت این گروه افراد کمتر از فرصت های شغلی موجود در جامعه بهره مند می شوند و کارفرمایان با انگیزه کمتری از افراد معلول برای انجام فعالیت های افتصادی کمک می گیرند از این رو آسیب پذیری افراد از این منظر بیشتر می شود. به همین دلیل توجه و عنایت مضاف دولت و سازمان های مردم نهاد فعال در حوزه معلولین و خیرین می طلبد تا با حمایت لازم و فرهنگ سازی زمینه ساز اشتغال بیشتر افراد در فرصت های شغلی با توجه به ظرفیت ها و توانایی آنها باشد.
از منظر فضا، معابر و محیط زندگی نیز ممکن است یک معلول در محل زندگی شخصی برای زندگی راحت تر خود تمهیداتی اندیشیده باشد اما در خارج از محیط زندگی و در سطح شهر و جامعه معلول، قادر به اثرگذاری نیست از این رو بایستی مدیریت شهری نسبت به این موضوع حساسیت های لازم را داشته باشد و به دنبال آن با پیش بینی ها و برنامه ریزی های لازم، محیطی را فراهم کند که مناسب تردد معلولین و افرادی که معلولیت جسمی دارند، باشد.
بدون شک غفلت از ظرفیت بالقوه معلولین، هیچ خروجی به جز وضعیت فعلی شهرها نداشته است لذا فرهنگ سازی نه تنها برای شهر و شهروندان، بلکه در الویت اول برای مسئولان و مدیران شهری لازم است تا آنها درکی مناسبی از ظرفیت ها و مشکلات معلولین داشته باشند تا تصمیم گیری ها با توجه به نیازهای این قشر جامعه در پروژه های عمرانی سطح شهر، مدیریت و مناسب سازی لازم اعمال شود. اگر مدیران، نگرش ایجاد شهری مناسب برای معلولین داشته باشند، تمام پروژه های شهری به خصوص عمرانی به گونه ای مدیریت خواهد شد تا این فضا برای افراد سالم نیز رضایت بخش تر شود و دسترسی های آسانتر و مناسبتری برای افراد جامعه به ویژه معلولین فراهم شود.