به گزارش ایران سپیدکشتی فرنگی ایران که تا چند روز دیگر پیکارهای جام جهانی تهران را پیش رو دارد، با نبود فرمانده و همه کاره اصلی خود همچنان در بهت و حیرت و اضطراب فرو رفته و شرایطی سخت تر و دشوارتر از همیشه بر اردوی تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان سایه افکنده است.

درماجرای اخیرکشتی فرنگی، همه عجولانه و شتابزده تصمیم گرفتند؛از «رسول خادم»و«حسن بابک» گرفته تا خود «محمد بنا». همینطور ملی پوشان و اعضای شورای فنی. شاید اگر آنان قدری صبوری می کردند و در فاصله دو هفته مانده به آغاز پیکارهای جام جهانی تهران، رفتار معقول تر و حرفه ای تری داشتند، امروز کشتی فرنگی ایران با این مشکل و بحران مواجه نبود.

اکنون با گذشت یک هفته از اتفافاتی که در تیم ملی کشتی فرنگی ایران رخ داد و منجر به کنار رفتن «محمد بنا» از سرمربیگری این تیم شد، تاکنون کسی برای رضایت و جلب خاطر سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی، آستین همت بالا نزده است و تاسف برانگیزتر اینکه افرادی که همیشه با او اختلاف نظر داشته و در سال های اخیر حتی چشم دیدن موفقیت های «محمد بنا» را نداشته اند، او را طرد شده کشتی فرنگی می دانند!

با رفتن بنا، اکنون نکاتی در ذهن خطور می کند که نمی تواند به دور از وافعیت باشد. به قول معروف حالا که آب ها از آسیاب افتاده و داغ بودن و گرمای آن اتفاق ناخوشایند پس از یک هفته، رفته رفته به سردی گراییده است، عقل و منطق حکم می کند که نباید یک طرفه به قاضی رفت و نوک تیز پیکان انتقاد را به سمت سرمربی کارآمد و کاریلد تیم ملی کشتی فرنگی ایران نشانه گرفت و فقط او را در این قضیه، مقصر قلمداد کرد.

چرا که «محمد بنا» عاقل تر، هوشیارتر و مدبرتر از آن است که بخواهد به همه چیز پشت پا زده و محصول زحمات چندین و چند ساله خود را ناگهان به باد بدهد. او همچون پدری دلسوز و معلم و استادی فداکار حاضر نیست به هیچ وجه شاگردانش سرافکنده از پیکارهای جام جهانی تهران خارج شده و چنین نیز اعتبار، موقعیت اجتماعی و ورزشی و شخصی خود او نیز زیر سوال رود.

نگاه بنا منحصر به رقابت های جام جهانی نبود و نیست که در واقع بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی، مسابقه های قهرمانی سال های 2014 و 2015 جهان و همینطور بازی های المپیک 2016 ریودوژانیروی برزیل، چشم انداز روشن و دورنمای افق دید او بوده و هست.

«محمد بنا» برای ساختن مجدد بنای کشتی فرنگی ایران و مستحکم ساختن آن در 9 سال گذشته، خون و دل های فراوانی خورد تا آن را به اینجا رساند. بنابراین او هیچگاه راضی نخواهد شد که بنای این رشته مدال آور و پرافتخار ایران در جهان و المپیک فرو بریزد.

در مورد سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران آنچه که به ذهن می رسد، این است که او در هفته های اخیر برای انتخاب کشتی گیران خود به منظور شرکت در مسابقه های آسیایی قزاقستان و همچنین رقابت های جام جهانی تهران از سوی «حسن بابک» مدیر فنی تیم ملی و اعضای شورای فنی کشتی فرنگی تحت فشار بوده و حق انتخاب نداشت و این برخلاف روحیه، عادت و خلق و خوی منحصر به فرد بنا است.

دخالت هایی که از جانب دیگران می شد، با تفکرات به روز «محمد بنا» به هیچ وجه جور درنمی آمد و همین مساله، آستانه صبر و تحمل او را به قدری پایین آورد تا جاییکه او عطای کار را به لقای آن ببخشد.

حال آنکه «محمد بنا» در سال های گذشته ضمن سرمربیگری تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان ایران، مدیر فنی تیم های ملی کشتی فرنگی در همه رده های سنی بود و کشتی فرنگی کشورمان را به خوبی فرماندهی، هدایت و نظارت می کرد.

به اعتقاد ما «محمد بنا» که بهتر از هر کس دیگر خصوصیات اخلاقی خود را می دانست با حضور «حسن بابک» در کشتی فرنگی نباید مسوولیت قبول می کرد و یا اینکه از همان ابتدا باید به اصطلاح سنگ های خود را با همه و از جمله بابک وا می کرد.

چند ماه پیش و پس از انتخاب «رسول خادم» به عنوان رییس فدراسیون کشتی، بنا و بابک در کنار هم به کار دعوت شدند. بابک به عنوان مدیر تیم های ملی کشتی فرنگی و بنا به عنوان سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان و قرار شد که این دو، اختلاف نظر و سلیقه را کنار بگذارند اما همان موقع چنین روزی برای کشتی فرنگی مثل روز، روشن، واضح و قابل پیش بینی بود.

چرا که دو پادشاه هیچگاه در یک اقلیم نخواهد گنجید. به خصوص آنکه «حسن بابک» که از نظر سنی کوچکتر از «محمد بنا» است اما زودتر از بنا در سال های پیش سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران شده بود، در کار مربیگری و مسوولیت سرمربیگری تیم ملی ایران، هرگز کارنامه ای به روشنی و زیبایی بنا نداشت.

در مورد «حسن بابک» باید گفت که او همچون «محمد بنا» از قهرمانان بزرگ و چهره شاخصی در تیم ملی کشتی فرنگی ایران بود و قابل احترام است و سوای مدال های قهرمانی آسیا و بازی های آسیایی که در اختیار دارد، در بازی های المپیک 1992 بارسلون در وزن 90 کیلوگرم به مقام پنجم رسید.

بابک به رغم شایستگی هایی که داشت، هیچگاه این شانس را نیافت که در مسابقه های جهانی حضور پیدا کند.

اما در مورد بنا باید گفت که او با دید و نگاه فنی خود، چندان اعتقادی به برگزاری رقابت های انتخابی تیم ملی ندارد و طرز تفکر و سلیقه خاصی در انتخاب نفرات تیم ملی کشتی فرنگی ایران برای مسابقه های گوناگون از جمله آسیایی، جام جهانی، قهرمانی جهان و المپیک دارد و این را نمی توان نقطه ضعفی در کارنامه مربیگری او به حساب آورد.

او با تکیه بر همین طرز تفکر و همین شیوه توانست تیم ملی کشتی فرنگی ایران را در سال های اخیر در بین سه تیم برتر دنیا معرفی کند در حالیکه همین تیم تا قبل از مدیریت و سرمربیگری «محمد بنا» جایگاهی در بین تیم های بیست تا بیست و هفتم دنیا داشت!

در همان سال ها، تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان که «محمد بنا» را بالای سر خود نداشت و مربیان دیگری این تیم را رهبری و هدایت می کردند (نام این مربیان که برخی از آنها هم اکنون عضو شورای فنی کشتی فرنگی هستند، محفوظ است)، با انجام رقابت های انتخابی عازم مسابقه های قهرمانی آسیا و جهان و المپیک می شد اما ملی پوشان کشتی فرنگی که با روش انتخابی عضو تیم ملی شده بودند، دست خالی و بدون مدال از مسابقه های جهانی و المپیک به کشور بازمی گشتند!

در همان سال ها، ره آورد ملی پوشان کشتی فرنگی از مسابقه های آسیایی فقط یکی دو مدال نقره و برنز بود و بس و دست یافتن حداقل یک مدال طلای قهرمانی آسیا تبدیل به یک آرزوی بزرگ و دست نیافتنی شده بود.

نتیجه اینکه، روش انتخابی تیم ملی با دانش و بینش و درایت آن مربیان هرگز در کشتی فرنگی ایران جواب نمی داد اما همان مربیان که خود می دانند برای سرمربیگری تیم ملی ایران در حد و اندازه و قواره «محمد بنا» نیستند، امروز در شورای فنی برای محمد بنا مانع تراشی کرده و همچنان بر برگزاری رقابت های انتخابی در تیم ملی کشتی فرنگی اصرار دارند!

به اعتقاد ما باید «محمد بنا» را به حال خود گذاشت و اختلاف نظرها و عقاید را از مقابل او و همچنین موانع و سنگ ها را از پیش پای او برداشت و به اصطلاح دست و پای او را نبست. باید او را آزاد گذاشت و امکانات را هم در اختیارش قرار داد. آن وقت همگان،

قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی ایران را در جهان و المپیک خواهند دید.

بنا در سال های اخیر به تنهایی بار سنگین مسوولیت تیم ملی کشتی فرنگی ایران را هم به عنوان مدیر فنی و هم به عنوان سرمربی بر دوش کشید و زحمات و تلاش های او به خوبی جواب داده است.

مگر در گذشته بنا، نفرات خود را بدون رقابت های انتخابی گزینش و روانه مسابقه های قهرمانی جهان و بازی های المپیک و جام جهانی نکرد و نتیجه دلخواه و مورد نظر را نگرفت؟

باید دور و بر «محمد بنا» را خالی کرد و او را به حال خود گذاشت و همچون گذشته تمام مسوولیت های تیم های ملی کشتی فرنگی ایران را به او داد. به اعتقاد ما نباید سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی را طرد شده و خلع شده خطاب کرد چرا که او همچنان برای مردم ایران قابل احترام و قابل دفاع است.

جا دارد «رسول خادم» رییس فدراسیون کشتی که خود از قهرمانان بزرگ کشتی آزاد جهان و بازی های المپیک بوده، در باره مشکلات بوجود آمده در تیم ملی کشتی فرنگی ایران شخصا ورود کرده و راسا تصمیم گیری کند و حق را به حقدار بدهد.