نوبهار در ادامه افزود آی‌قصه تاکنون بیش از ۵۰۰ قصه تولید کرده، بیش از ۱۵۰ هزار بار در اپ‌استورهای اندروید (بازار و گوگل‌پلی) نصب شده است و داستان‌های آی‌قصه بیش از ده میلیون دقیقه شنیده شده است.

مسئولیت اجتماعی آی‌قصه

پوریا عالمی، هم‌بنیانگذار و سردبیر آی‌قصه هم عنوان کرد: بعد از تولید حدود ۵۰۰ قصه برای کودکان متوجه نادیده گرفتن گروه‌ عمده‌ای از کودکانی شدیم که به دلیل محدودیت‌های مختلف نمی‌توانند از خدمات اپلیکیشن استفاده کنند. با پژوهش‌های فراوان در این حوزه و در جهت مسئولیت‌های اجتماعی بر آن شدیم در اولین مرحله با ورود به دنیای قصه و دنیای کودکان در این زمینه تغییری ایجاد کنیم. در تحقیقاتمان متوجه شدیم در رسانه، صدا و سیما، سینما و… بازنمایی افراد معلول اغلب کاملا غیر کارشناسانه و غیر منصفانه است و این رویکرد در جهان در حال تغییر است.دیگر افراد معلول تنها افرادی ترحم‌برانگیز یا دچار مجازات الهی نیستند و ما حالا به دنبال جایگزینی برای تغییر باورهای افراد هستیم و این اصلی‌ترین مسئولیت اجتماعی ماست.

عالمی در ادامه به حذف افراد دارای معلولیت در سطح جامعه اشاره کرد: اگر در رسانه، فیلم، سریال، قصه و کتاب نقش این افراد حذف شود به تدریج شاهد حذف افراد معلول از سطح جامعه خواهیم بود، آنچنان که حالا هم این افراد به خاطر تبعیض‌ها و مشکلات به سختی در جامعه حضور پیدا می‌کنند. اگر فرزندمان را از کودکی با این مسائل آشنا کنیم در آینده تمام جامعه از فرصت‌های بیشتری برخوردار می‌شوند. مثل زمانی که یک معمار و یک مهندس از ابتدا به ساخت واحدی مناسب‌سازی شده برای معلولان فکر کند. عالمی با توجه به درخواست مخاطبان به حوزه مشکلات ناشنوایان به عنوان معلولیت پنهان، اطمینان خاطر داد که در این حوزه نیز حضور فعالانه‌تری داشته باشند.

عالمی همچنین در پاسخ به پیوست مبنی بر اضافه شدن زبان انگلیسی در پلتفرم عنوان کرد: این موضوع در برنامه‌های آینده پلتفرم قرار دارد اما به زمان زیادی برای دوزبانه کردن قابلیت‌های آی‌قصه نیاز داریم. از ترجمه داستان‌ها تا صداپیشگان و سایر امکانات زیرساختی در واقع در این حوزه نیاز به زمان بیشتری داریم.

لاله زارعی مشاور محصول آی‌قصه: نابینایان با استفاده از نرم‌افزارهای صفحه‌خوان می‌توانند از امکانات و داستان‌های آی‌قصه بهره‌مند شوند.

لاله زارعی، مشاور محصول آی‌قصه نیز با ابراز امیدواری از ورود آی‌قصه به دنیای کودکان نابینا عنوان کرد:  شاید تعداد داستان‌های صوتی برای نابینایان کم نباشد اما قصه‌های صوتی تازه و جذاب برای کودکان به شدت کم است و این کار آی‌قصه برای نابینایان بسیار ارزشمند است. من در هر مرحله از مناسب‌سازی‌های تیم توسعه آی‌قصه، فرآیند امور را بررسی می‌کردم تا از لحاظ دسترس‌پذیری برای کاربران نابینا مشکلی وجود نداشته باشد. قطعا کار جای بهتر شدن دارد اما در حال حاضر نیز به درجه اطمینان قابل قبولی رسیده‌ایم و نابینایان با استفاده از نرم افزارهای صفحه‌خوان می‌توانند از داستان‌های آی‌قصه بهره‌مند شوند.

در شخصیت‌سازی افراد دارای معلولیت نیاز به اغراق و یا ترحم نیست

وحید رجبلو مدیر عامل استارت‌آپ توانیتو در بخش دیگری از نشست با توجه به تجربه زیسته خود در زمینه معلولیت به موضوع نبودن شخصیت‌ها و عروسک‌های دارای معلولیت در قصه‌ها اشاره کرد و گفت: نیازی به اغراق و ترحم نسبت به افراد معلول نیست، ما به عادی‌سازی حضور افراد معلول در جامعه و حضور آنها در قصه‌ها و فیلم‌ها احتیاج داریم. وقتی دیده بشویم کمبودها و محدودیت‌های ما هم دیده می‌شود مثل هر محدودیت دیگری که برای هر انسانی وجود دارد.

از راست به چپ: ابوذر سمیعی فعال حوزه معلولان، فریدون عموزاده خلیلی نویسنده حوزه کودک و نوجوان، وحید رجبلو مدیرعامل استارت‌آپ توانیتو

فریدون عموزاده خلیلی، نویسنده حوزه کودک و نوجوان نیز با اشاره به تغییر رویکرد شخصیت‌های داستانی در جهان نسبت به افراد دارای معلولیت اشاره کرد: دیگر وقت تغییر در داستان و فیلم‌نامه‌نویسی در این حوزه است. کمبود نگاهی واقع‌بینانه،انسانی و داستان‌های باورپذیر در این حوزه به شدت احساس می‌شود.
در بخش پایانی نشست ابوذر سمیعی، عضو هیات مدیره انجمن باران و فعال حوزه معولان نیز ژانرها و کاراکترهای مربوط به افراد دارای معلولیت را کلیشه‌ای و در چند دسته‌بندی همیشگی عنوان کرد: ژانر ترحم برانگیز، شر و شیطانی، تمسخرآلود، مجازات گناهان، نگاه اغراق آمیز و یا به طور کل حذف این افراد در داستان‌ها.

او راهکار تغییر این رویکرد را داستان‌سازی‌ها با کمک گرفتن از افراد دارای معلولیت خواند: اگر قرار است داستان‌هایی برای افراد معلول نوشته شود و یا اگر قرار است در داستان‌‌ها افراد معلول نقشی داشته باشند باید این داستان‌ها را خود معلولان و یا کسانی که در تعامل نزدیک با آنها هستند، بنویسند. باید نویسندگان از افراد دارای معلولیت مشاوره بگیرند و با انجمن‌های حوزه معلولان در ارتباط باشند. به این شکل شخصیت‌سازی در داستان‌ها شکلی واقعی به خود می‌گیرند.