آموزش کمکهای اولیه به نابینایان
یادگیری کمکهای اولیه علاوه بر آموزش تئوری به آموزش عملی هم نیاز دارد اما از این هفته سعی داریم در ایران سپید با بخشی از این آموزشها آشنا شویم به گونه ای که بتوانیم از آنها در هنگام حادثه استفاده کنیم.
|
به گزارش ایران سپید به طور کلی این آموزشها برای همه افراد ضروری هستند و هر کس بسته به وضعیت فیزیکی خود می تواند از آنها استفاده کند به عنوان مثال یک فرد نابینا با آشنایی با کمکهای اولیه در هنگام حادثه علاوه بر اینکه می تواند از آموخته هایش برای خود و اطرافیان بهره ببرد می تواند با کمک فرد دیگری از دانسته هایش برای نجات جان افراد صدمه دیده استفاده کند. کمکهای اولیه شامل کمکهای فوری و با اهمیتی هستند که از شدت یافتن صدمه جلو گیری می کنند و یا باعث حفظ جان فرد تا رساندن او به مراکز اورژانس می شود. این کمکها تا وقتی که نیروهای متخصص امداد و نجات و اورژانس پیش بیمارستانی در محل حاضر شوند برای فرد صدمه دیده انجام می شوند. از اینرو شامل دارودرمانی نمی شوند چون این کار در تخصص پزشک است.
در انجام کمکهای اولیه اولویت بندی اهمیت زیادی دارد و هم اینکه علاوه بر توجه به سرعت، دقت فدای سرعت نشود. فرد امدادگر باید بر خود مسلط باشد ، آرامش داشته باشد و بتواند از اضطراب و نگرانی دیگران بکاهد. بعلاوه باید بتواند به سرعت محیط و شرایط وقوع حادثه را ارزیابی کند و اگر در محیط برای خود، فرد مصدوم یا دیگران احتمال خطر می دهدمصدوم را از محل دور کند. و گاه برعکس اگر احتمال دهد با حرکت مصدوم، صدمه به او بیشتر می شود در همان محل کمکهای اولیه را برای او انجام دهد.
اولویت بندی در کمکها به این معناست که اگر امدادگر به جایی برسد که چندین مصدوم وجود دارد تمرکزش روی فردی که سر وصدای زیادی دارد نمی رود چون متوجه می شود که راههای تنفسی او باز است و می تواند نفس بکشد بلکه به فردی توجه می کند که هر چه او را صدا می کند جوابی از او نمی شنود. در مرحله بعد به خونریزیهای شدید که می تواند باعث مرگ یا ایست قلبی شوند توجه می کند. کمکهای اولیه در خفگیها، مسمومیت، گازگرفتگی، نیش حشرات، سرما و گرمازدگی، شکستگیها، خونریزی، سقوط از ارتفاع و مواردی از این دست به کار می روند. امدادگر علاوه بر دانستن اقدامات علمی و عملی باید یکسری از شماره های امدادی را بشناسد که در موقع ضرورت خود یا فرد دیگری را برای تماس با آن شماره ها موظف کند و کمک و امداد بطلبد. از جمله شماره 112 که ویژه حوادث جاده ای است شماره 115 که ویژه اورژانس است و شماره 125 آتش نشانی که در حوادثی مثل آتش سوزی به کار می رود.
امدادگر تا وقتی که نیروهای کمکی به محل برسند سعی می کند با اولویت بندی کمکهای اولیه لازم را انجام دهد. این را هم باید بدانیم که شماره های امدادی را می توان با تلفن ثابت و تلفن همراه حتی بدون سیم کارت و در حالت قفل نیز شماره گیری کرد. و در هر جایی که یکی از اپراتورهای تلفن همراه آنتن دهی داشته باشند امکان ارتباط وجود دارد و اپراتورهای دیگر نیز می توانند ارتباط ایجاد کنند.
گفتیم که یکسری وسایل ساده برای انجام کمکهای اولیه لازم است که در خانه، اداره و خودرو افراد نیاز به جعبه ای برای گذاشتن وسایل دارند این جعبه باید ضد آب باشد و مقاومت لازم را داشته باشد. و درب آن بسته شود و با علامتی بر روی آن مشخص شود که ویژه وسایل کمکهای اولیه است. درون جعبه به انواع چسبهای زخم و لکوپلاست "پارچه ایگ برای بستن زخم و پانسمان ؛ پد استریل چشمی، پانسمان استریل متوسط و بزرگ ، باند ساده و کشی، قیچی، بتادین و محلول الکلی، خودکار و دفترچه، چراغ قوه، سنجاق قفلی، چند عدد باند سه گوش، مقداری پنبه،تعدادی گاز استریل، پنس و پنست یا موچین، سوت برای کمک گرفتن ،تعدادی کیسه پلاستیکی در اندازه های مختلف دستکش یکبار مصرف و ماسک پزشکی نیاز است. در خودرو بعلاوه به پتو و جلیقه های براق و علائم مثلثی شکل برای اعلان خطرنیاز است. در هفته های آینده به مباحث دیگر کمکهای اولیه می پردازیم.
لینک مطلب: | http://iransepid.ir/News/34100.html |