به گزارش ایران سپید به نقل از روابط عمومی بنیاد آفرینش‏های هنری نیاوران، «اصوات پایدار» پروژه‎ای بر مبنای پخش اصوات است. در این شیوه هنری هنرمند به جای بهره‎گیری از المان‎های دیداری از المان‎های شنیداری استفاده می‎کند.  این شیوه از دهه 60 میلادی در اعتراض به سبک‎های موسیقایی حاکم در آن زمان از سوی برخی از هنرمندان پیشرو ابداع شد. در چیدمان صوتی هنرمندان می‎کوشند تا مخاطب خود را با بعد دیگری از صوت به جز اصوات موسیقایی آشنا کنند. صداها در این سبک اساساً ملودیک نیستند.