بارها هنگام راه رفتن در خیابان با مانع برخورد می‌کند، زمین می‌خورد دوباره سر پا می‌ایستد و برای رد شدن از خیابان منتظر است کسی دستش را بگیرد.
 
عبور از خیابان و معابر برایش راحت نیست و هزاران مشکل دیگر که اگر خوب فکر کنی باز هم گوشه‌ای از مشکلات نابینایان برایت قابل تصور نیست، آری اینها تنها بخشی از زندگی افراد نابینا است.
                                 
در این گزارش با دو نفر از نابینایان جامعه قرآنی خراسان جنوبی به گفتگو نشستیم تا حرف های ناگفته آن را با جان و دل گوش کنیم و سپس به گوش مسئولان برسانیم.
زهرا ملکی حافظ 22 جزء قرآن کریم است، این بانوی سربیشه ای با وجود اینکه 60درصد نابینایی دارد، اما به حفظ قرآن توجه زیادی دارد.
او 22جزء از قرآن کریم را در مدت 5 سال حفظ کرده، نابینایی اش مادر زادی بوده وگویا مادر بزرگش هم دچار این بیماری بوده است، از زندگی گلایه ای ندارد ولی دلش از مسئولانی پر است که حرف و عملشان یکی نیست.
حافظ نابینای قرآن کریم گفت: اینکه توانسته ام 22 جزء از قرآن را حفظ کنم مدیون زحمات پدر ومادر وتشویق‌های دوستانم هستم.
وی افزود: در هر راهی که میخواهی قدم بگذاری قطعا سختی‌هایی نیز وجود دارد، اما باید تحمل کرد، واین تحمل‌ها باعث شده در زندگانی ام خیر وبرکت زیادی نصیبم گردد.
این حافظ نابینا قرآن کریم بیان داشت: من از طریق نوار، قرآن را حفظ می‌کنم واز مسئولان درخواست دارم در محل زندگی ما که شهرستان سربیشه است، موسسه قرآنی راه اندازی شود تا بهتر بتوانیم ازمحضر اساتید قرآنی استفاده ودر این راه گام برداریم.
ملکی اظهار داشت: یکی ازمهم ترین اهداف زندگی من این است که کل قرآن را حفظ کنم تا حفظ کامل آن از پای نخواهم نشست.
                                
وی با بیان اینکه از ۱۸ سالگی حفظ قرآن را آغاز کرده‌ام، افزود: تشویق خانواده و دوستان باعث شد تا قدم در این راه بگذارم.
این بانوی سربیشه ای در پاسخ به این سوال که آیا نابینا بودنت مانع از حفظ قرآن نشده، گفت: ابتدا حفظ قرآن برایم سخت بود اما خداوند می‌فرماید « فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ، پس با دشوارى آسانى است» و دوباره نیز برای تاکید بیشتر این آیه را تکرار می‌فرماید.» لذا من نیز با تأسی از این آیه قدم در این راه نهادم و تاکنون به حفظ قرآن پرداخته ام.
این حافظ قرآن با بیان اینکه مشوق اصلی من در این راه، استادم، خانم محمدی و خواهرم بود، اظهار کرد: برای سومین سال پیاپی نیز توفیق حضور در مسابقات قرآنی را دارم که امیدوارم روزی به آنچه لیاقتش را دارم برسم.
وی آیه «الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکرِ اللَّهِ أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ، آنها کسانى هستند که ایمان آورده و دلهایشان به یاد خدا آرامش مى‏‌گیرد، آگاه باشید که تنها با یاد خدا دلها آرامش پیدا مى‏‌کند»، را نیز تاثیرگذاترین آیه در زندگی خود عنوان کرد.
ملکی با بیان اینکه تغییر زندگی و روشنایی، ارمغان قرآن برای من بوده است، یادآور شد: اگر افراد می‌خواهند زندگی نورانی داشته باشند باید به سمت درک هرچه بیشتر مفاهیم قرآن بروند.
این حافظ قرآن در خصوص توکل به خداوند، بیان کرد: در قرآن کریم آمده است، زمانی که حضرت زکریا ناامید شدند، روی به پروردگار آوردند و فرمودند: «فقط خداوند شنوای دعاهای بندگان است»

ملکی اظهار کرد: مهم ترین اصل در تربیت فرزند، توجه و تمسک به قرآن می باشد چرا که این کلام الهی معجزاتی دارد که سراسر زندگی انسان را فرا می‌گیرد.

این بانوی نابینای سربیشه ای با تاکید بر نقش خانواده‌ها در تربیت قرآنی فرزند، تصریح کرد: از خانواده‌ها تقاضا دارم که فرزندان خود را به خواندن و حفظ قرآن تشویق کنند تا اثرات آن را در زندگی خود ببینند.

وی یادآور شد: قرآن کریم حس جاذبه‌ای دارد که اگر کودک با آن مانوس شود، تا پایان عمر از آن جدا نخواهد شد.
مسئولان پشت تریبون‌ها حرف‌های زیبا و قشنگ می‌زنند، اما ...
محمد زنجانی دیگر نابینایی است که حافظ چند جزء از قرآن کریم است. تقریبا 18 سال پیش در اثر بیماری سرخک چشمانم دچار مشکل می شود و بعد از آن تصمیم می گیرد برای مداوا ریسک کرده و چشمانش را تیغ جراحی پزشکان بسپارد که متأسفانه این درمان به نابینا شدنش منتهی می شود.
زنجانی که امروز دارای سه فرزند است و تاکنون آن ها را ندیده است در گفتگو با خبرنگار «حوزه» در بیرجند، اظهار کرد: بعد از عمل جراحی که در بیرجند انجام شد بینایی‌ام را از دست دادم و چشمانم جز ظلمات، دیگر چیزی را نمی‌دید.
                                    
وقتی از کسب و کار و درآمدش پرسیدم لبخندی زد و این گونه گفت: من شغلی ندارم و تنها درآمدم کارهای هنری، طنز، تئاتر و تقلید صدا است، و از این طریق خرج زندگی 5 نفره را تامین می‌کنم.
وقتی از او خواستم اندکی از مشکلات جامعه نابینایان برایم بگوید سرش را پایین انداخت و پاسخ داد: مشکلات جامعه نابینایان زیاد است، آن قدر که دلم پر است و نمی‌دانم از کجا باید آغاز کنم.
قاری نابینای بیرجندی با بیان اینکه از مشکلات نابینایان هرچه بگویم کم گفته ام، ادامه داد: متاسفانه کسی نیست که به مشکلات توجه کند و خلأهای ایجاد شده را پر کند.
وی با اشاره به اینکه یکی از مهمترین مشکلات جامعه نابینایان اشتغال است، بیان کرد: تا چند وقت اخیر نابینایان با هر مقطع تحصیلی در برخی ادارات در قالب تلفن‌چی حضور داشتند، اما دیگر همین را هم از آنها گرفته‌اند و اپراتور یا همان تلفن‌های گویا را جایگزینشان کرده اند.
وی افزود: اگر بگویم صدای ما نابینایان به جایی نمی‌رسد بیراه نگفته‌ام و معتقدم اگر مسئولی هم وجود داشته باشد باز هم صدایمان به گوش او نمی‌رسد، زیرا خودم بارها به ادارات مختلف مراجعات زیادی داشته ام اما دریغ از عمل کردن حتی به یکی از وعده‌های داده شده.
زنجانی با بیان اینکه گاهی مسئولان پشت تریبون‌ها حرف‌های زیبا و قشنگ می‌زنند اما تنها در حد همان حرف باقی می‌ماند، گفت: متاسفانه در شرایطی قرار گرفته‌ایم که حتی نمی‌توانی به آن مسئول مربوطه اعتماد کنی و مشکلاتت را مطرح و درددل کنی، با این وعده‌های پوشالی مسئولان، کاری از پیش نمی‌رود چون حرف و عمل دو بال یکدیگرند و باهم به نتیجه می‌رسند. 
 
این درد دل دو نفر از افراد جامعه نابینایان خراسان جنوبی است، جامعه ای که متأسفانه کمتر مورد توجه قرار می گیرند و باعث شده تا به آنچه استحقاقش را دارند، نرسند.
ارتباطی بین ندیدن و تخصص وجود ندارد و بسیاری از معلولان می توانند در بسیاری از مشاغل به خوبی و حتی بهتر از افراد عادی کار کنند. نکته جالب این که در پست های مدیریت سازمان بهزیستی نیز در برخی مواقع مشاهده می شود که از معلولان استفاده نمی کنند.
 امیدواریم مسئولان گوش شنوایی برای شنیدن مشکلات این قشر از جامعه داشته باشند و حق اشتغال سه درصد نابینایان در دستگاه‌ها و ادارت را اجرایی کنند.