به گزارش ایران سپید این عینکها با بزرگنمایی، تصویر اجسام را نزدیک آورده و دیدن آنها را برای افراد کم بینا میسر می سازند. ایران سپید در راستای اطلاعرسانی به جامعه هدف خود و از آن جا که این تکنولوژی این روزها در بین کم بینایان سراسر کشور مطرح است، گزارشی از تجربه برخی کم بینایان از این عینک منتشر میکند. با آزمایش سایر دوستان کم بینا، در آینده نیز امکان انتشار چنین تجربیاتی وجود خواهد داشت و ما از دوستان کم بینا میخواهیم آنها را با ما در میان بگذارند. لازم به ذکر است، انتشار این تجربیات از سوی ایران سپید، نشانه هیچ جهتگیری و سوگیری تبلیغاتی از سوی این روزنامه مبنی بر قابل استفاده بودن یا بالعکس آن برای دوستان کم بینا نیست. بدیهی است نابینایان و کم بینایان ایران مانند سایر نقاط جهان زیر بمباران اخبار درست و نادرست بسیاری خواهند بود که برای عملکرد صحیح در این زمینه باید از شتابزدگی، امیدواری نابجا و سوگیری غیر علمی اجتناب ورزید. چرا که طی تماس با تعدادی از چشمپزشکان، آنها از وجود این عینک و نحوه کارکردش اظهار بی اطلاعی کرده اند؛ در حالی که در کشورهای پیشرفته دنیا زمانی که تکنولوژی جدیدی میآید، ابتدا به متخصصان آن حوزه ارجاع و نظر علمی آنها پرسیده میشود. در همین جا به اطلاع خوانندگان میرساند: تور هفتگی معاینات بالینی عینک هوشمند ای سایت قرار است در استانهای مختلف برگزار شود و  این هفته چهارشنبه و پنجشنبه  مورخ 13 و 14 تیر ماه در استان اصفهان برگزار میگردد. جهت تعیین وقت و تست اولیه با شماره 09118001209 تماس حاصل فرمایید. تأکید میکنیم که از آن جا که انجمنهای نابینایان برخی استانها برای آزمایش این عینک بر روی بینایی اعضای انجمن خود اعلام آمادگی کرده اند، دوستان کم بینا برای اطلاعات بیشتر با شماره تلفن ذکر شده در اطلاعیه یا انجمن خود تماس بگیرند و ایران سپید در این خصوص نمیتواند پاسخگوی عزیزان باشد. به تازگی یک شرکت ایرانی قصد دارد در صورت قابل استفاده بودن این عینکها، امکان واردات آن را از شرکت ESIGHT برای کم بینایان ایرانی فراهم سازد. این شرکت به این منظور ارتباطاتی با شرکت سازنده عینک هوشمند ESIGHT ایجاد کرده و توانسته با فراخوان افرادی که علاقمند به تست کردن عینک هستند، زمینه آزمایش آن را برای ایشان فراهم سازد. در این فراخوان 56 نفر از افراد کم بینا از طرف ESIGHT برای تست عینک، حائز شرایط تشخیص داده شدند که مدتی پیش توانستند در چالوس عینک را برای دقایقی روی چشم خود بگذارند. شاید برای بسیاری از این افراد، تست کردن این عینک تنها یک تجربه خوشایند باشد برای اینکه توان چشم خود را محک زده باشند، اما قیمت حدود یازده هزار دلاری عینک در حال حاضر امکان تهیه آن را برای اغلب نابینایان میسر نمیسازد. شرکت واسط ایرانی اما معتقد است با رایزنی با سازمانها و وزارتخانه های ذیربط در این امور، میتوان عینک را با قیمت معقولتری در اختیار نابینایان قرار داد. آنچه در زیر میخوانید، تجربه دیدن سه نفر از دوستان نابینا در استفاده از این عینک است.... کم بینایان مازندرانی به صورت گروهی از شهرهای مختلف برای تست عینک به چالوس میآمدند. خانم خاقانی از قائم شهر یکی از این افراد است. او میگوید با یک جمع شانزده نفره از قائم شهر به چالوس رفتیم، تقریباً هر کدام از بچه ها بین یک ربع تا بیست دقیقه زمان داشتند تا عینک را تست کنند و آنها که نتیجه بهتری میگرفتند، بیشتر در اتاق میماندند. قبل از شروع کار، آموزش مختصری در مورد نحوه کار با کنترل عینک را دیده بودیم. او به درستی مشکل بینایی خود را نمیداند، اما میگوید: مشکل عصب بینایی دارم؛ البته چشم چپم نابیناست و چشم راستم به مرور کاهش دید پیدا کرده است؛ در حال حاضر شاید از فاصله کمتر از یک متر میتوانم اجسام را تشخیص دهم. وقتی عینک را روی چشم گذاشتم، توانستم حرف دندانه دار "ای" انگلیسی را خوب ببینم و جهت آن را تشخیص دهم. چند دقیقه ای هم با گوشی تلفن همراهم کار کردم و لیست مخاطبان آن را خواندم. خانم خاقانی می افزاید: البته من از قیمت عینک اطلاعی نداشتم و آن جا فهمیدم چقدر گران است. برای من که جایی شاغل نیستم در حال حاضر امکانی برای تهیه این عینک نیستَ اما امیدوارم در آینده اتفاقی بیفتد. آقایی که کار تست عینک را انجام میداد به من گفت شما نتیجه گرفته اید، اما در پایان کار نام پنج نفر از کسانی که با ما بودند به عنوان کسانی که عینک برایشان مفید است برده شد و ظاهراً ما در نسخه های بعدی عینک بهتر نتیجه خواهیم گرفت. ماریا فرجی که لیسانس ادبیات دارد و به عنوان مربی قرآن مشغول به کار است، از دیگر کسانی بود که در این گروه عینک را تست کرده و از آن نتیجه گرفته است. او میگوید شبکیه چشم من کامل تشکیل نشده و عصب بینایی هم ضعیف است. مشکل اصلی او بیشتر دید در شب است که آن جا نتوانسته آن را امتحان کند، اما میگوید: من با عینک توانستم نوشته ها را بخوانم و حتی از بالکن آن ساختمان، پلاک ماشینهایی را که پایین بودند، دیدم. او تا حدود یک متری دید قابل قبولی دارد، تا دو سه متر که میرسد به سختی قیافه ها را تشخیص میدهد. دید او از لحاظ قانونی ب 2 محسوب میشود و در خانه گاه برای دیدن تلویزیون از فاصله چند متری از دوربین شکاری استفاده میکند. او میگوید: وقتی بخواهیم با این عینک چیزی را با بزرگنمایی ببینیم، باید ثابت باشیم و با کنترل عینک را بر روی تصویر زوم کنیم. به این ترتیب قبل از زوم کردن و هنگام حرکت نمیتوان از عینک استفاده کرد؛ زیرا حرکات اجسام بسیار سریع است. آقای پاکدل، نیمه بینای دیگری است که عینک را تست کرده است. او میگوید: شبکیه چشمش نازک است و به دلیل نقص در رنگدانه های شبکیه، در دید شب مشکل دارد. به گفته اوَ مشکلش شبیه بیماری RP است. او مغازه دار است. پاکدل در مورد عینک میگوید: در حالت عادی برای دیدن یک صفحه، باید آن را خیلی نزدیک چشم بیاورم، اما با این عینک از فاصله دورتر توانستم نوشته ها را بخوانم. این عینک مثل دوربین عمل میکند. ما با استفاده از کنترل، عینک را روی جسمی که میخواهیم ببینیم، زوم میکنیم. به این ترتیب موقع حرکت، حرکات اجسام خیلی تند میشود و تا زوم نشود، نمیتوان از آن استفاده کرد. عینک با رابطهایی به کامپیوتر و موبایل وصل میشود و استفاده از این وسایل را راحت میکند. پاکدل ادامه میدهد: برای دیدن افراد از فاصله های چند متری مشکل دارم، اما وقتی این عینک را روی جسمی زوم میکردم، میتوانستم تصویر شفاف و دقیقی از آن را ببینم. او اما میگوید: اگر قیمت این عینک حدود یک میلیون میشد، شاید برای خرید آن اقدام میکردم. «کباری»