در منطقه محل سکونت خواهران الجزایری فقر ریشه چندین ساله دارد و روزها شبیه هم بوده و مردم امیدی به فردایشان ندارند و بزرگترین آرزویشان از تهیه قوت روزانه فراتر نمیرود و این هم برای خانوادههایی مثل این خانوادهای که سه دختر روشندل را در دامان مادری که ارادهای از سنگ و صبر ایوب دارد، پرورش داده، سخت است.
والدینی که با جان و دل به تربیت دخترانشان همت گماردهاند
مادری که با وجود شرایط دشوار زندگی از تربیت دخترانش غافل نشده و در همان کودکی در کنار آنان بوده تا بزرگ شده و به بانوان امروز جامعه تبدیل شدهاند.
پدر خانواده نیز سختیهای خاص خود را تحمل کرده و دختران روشندل را برای فراگیری علم و دانش به مدرسه نابینایان در شهر «قسنطینه» الجزایر برده تا با توشهای علمی که حفظ کل قرآن را برایشان میسر ساخته است، به خانه بازگردند.
صبرینه، دختر دوم زبان نابینایان(خط بریل) را میآموزد و کمک میکند که دیگر خواهرانش قرآن را حفظ کنند و در نهایت هر سه موفق به حفظ کل کلام وحی میشوند.
او همچنین احکام تجوید را به منظور تلفظ صحیح مخارج حروف یاد میگیرد.
در ایام ماه رمضان این سه دختر با قرائت چهار حزب در روز، آیات را مرور میکردند.
وحیده: با اراده قرآن را حفظ کردیم
وحیده میگوید: حفظ قرآن از کارهای غیر ممکن نیست و ما با اراده توانستیم در آن موفق باشیم، شنیداری قرآن را حفظ کردیم و با گوشدادن به صدای قاریان محفوظاتمان را تثبیت میکنیم.
امروز این افتخار مدیون والدینی است که شرایط را برای دختران نابینا فراهم کردند تا چالشها را پشت سر گذاشته و حافظ قرآن شوند، پدر، آنان را با وجود دوری مسافت به مدرسه میبرد و مادر هم به آنها اجازه میداد که با فراغ بال به جای پرداختن به کارهای منزل، قرآن بیاموزند.
اکنون این خواهران قرآنی به حمایت بیشتری نیاز دارند تا خط فقر را پشت سر گذاشته و در میادین قرآنی و فعالیتهای مختلف ورود کنند و از سیستمهای مختلفی که به آنان در تثبیت محفوظات کمک میکند، بهرهمند شوند.
توصیه به دختران جهان؛ در دریای قرآن غوطهور شوید
آنان به همه دختران در هر جای جهان توصیه میکنند که در دریای قرآن غوطهور شوند تا وحی منزل، تاجی برای آنها و خانوادههایشان باشد.
هرچند صبرینه و خواهرانش از خانوادهای فقیر و نیازمند حمایت، پرورش یافتهاند؛ اما خانه کوچک آنان امروز به منارهای تبدیل شده است که با نور قرآن میدرخشد.