به گزارش ایران سپید به نظر این خواننده موسیقی سنتی، دعوت از افراد موثر، تاثیرگذار و صاحب نظر در عرصه موسیقی برای حضور در جشنواره موسیقی فجر در دوره سی و یکم قابل اتکا و حائز اهمیت است: «حالا ممکن است این حضور برای اجرا در جشنواره موسیقی باشد یا در مقام داورانی که بناست کیفیت آثار تولید شده در حد فاصل سالهای 92 تا 94 را بسنجند.»
حسامالدین سراج البته در بخشی از سخنانش با انتقاد از بخشی از مراسم افتتاحیه جشنواره گفت: «به نظر من بهتر بود در حضور اساتیدی چون لوریس چکناواریان، خانواده کامکارها، صدیق تعریف و ... فعالان حوزه موسیقی پاپ برنامه خود را در جای دیگری که مناسب اجرای چنان برنامهای بود اجرا میکردند. البته که آن مراسم دارای محاسن بسیاری هم بود ، به عنوان مثال حضور آقای شهرداد روحانی و نوازندگی پیانوی ایشان اتفاق خوبی بود. به خصوص اینکه ایشان از چهرههای شناخته شده موسیقی کلاسیک در ایران و دارای اعتبار بینالمللی نیز هستند. از سوی دیگر تکنوازی سنتور اردوان کامکار هم از بخشهای جالب توجه مراسم افتتاحیه جشنواره موسیقی فجر در دوره سی و یکم بود.»
سراج در ادامه با بیان اینکه میان موسیقی جدی کلاسیک و ایرانی از یک سو و موسیقی پاپ از سوی دیگر تفاوت بنیادینی وجود دارد افزود: «به نظر من توجه به موسیقی کلاسیک و ایرانی باید در صدر اولویتها قرار داشته باشد و هم عرض دانستن این دو موسیقی با موسیقی پاپ چندان درست نیست. البته که موسیقی پاپ دوره خاصی دارد و من اطمینان دارد دوره ای فرا میرسد که در آن جوانهای ما دوباره به سمت موسیقی که منبعث از حکمت و معرفت است باز خواهند گشت. با این وجود اما برای قرار گرفتن در یک شرایط ایدهال نیازمند برنامهریزی مدیران فرهنگی نیز هست. »
این خواننده آواز ایرانی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اهمیت بخش بینالملل جشنواره موسیقی فجر تاکید کرد: «در این زمینه حرکتهای خوبی آغاز شده که امیدوارم به سرمنزل مقصود برسند. دعوت کردن از موزیسینهای مطرح باعث میشود جشنواره موسیقی فجر محدود به ایران نباشد. بنابراین میتوان امیدوار بود با ادامه این روند جشنواره فجر محدود به ایران نباشد و موزیسینهای کشورهای دیگر به این جشنواره به عنوان یک فستیوال معتبر توجه کنند و برای ارائه موسیقی خود به ایران بیایند. تحقق این هدف نیازمند توجه همه جانبه به بخش بینالملل جشنواره موسیقی فجر است که امیدوارم با اقدامات انجام گرفته در آیندهای نه چندان دور به آن دست یابیم. »