به گزارش ایران سپید به نقل از ایسنا، برخی ها به صورت مادرزادی و برخی دیگر به سبب حادثه ای دچار آن شده اند، حادثه ای که برای هرکسی ممکن است رخ دهد.وقتی در خیابان های این شهر شلوغ و بعضا غیر استاندارد می بینیم شان تصور می کنیم که این افراد برای گذراندن امورات روزمره زندگی شان هم با مشکل روبه رو هستند؛ اما بسیاری از آنها ثابت کرده اند که نه تنها زندگی روزمره خود را به راحتی مدیریت می کنند؛ بلکه می‌توانند به موفقیت هایی دست یابند که شاید برای ما باور پذیر هم نباشد.
نمونه این از این افراد رضا ابرقویی است، معلولی که با همت و پشتکار خود توانسته در زمنیه های مختلف موفقیت های گوناگونی را بدست بیاورد.
رضا ابرقویی کارمند بهزیستی استان قم و از مفاخر جامعه معلولین کشور است که با اراده و پشتکار بی نظیر توانست مدارج علمی و فرهنگی را پشت سر بگذارد و علاوه بر اینکه دکترای زبان انگلیسی و بورد تخصصی از دانشگاه انگلیس دارد از قاریان ممتاز کشور نیز به شمار می‌رود.
این معلول پرتلاش و موفق در گفت وگو با ایسنا عنوان کرد: همزمان با شروع تحصیلاتم در دانشگاه، تدریس را هم شروع کردم و بعد از مدتی توانستم آموزشگاه خودم را راه اندازی کنم و به مرور زمان نیز کتاب های متعددی را نوشتم.
وی ادامه داد: در شهرهای مختلف مانند اصفهان، تهران و کاشان به دنبال شغل رفتم و برخی اوقات کیلومترها پیاده روی می کردم تا به محل کارم برسم؛ اما خدا را شکر با تلاش و پشتکار توانستم به جایگاه خوبی برسم تا جایی که برای ترجمه به چندین کشور اروپایی و آسیایی سفر کردم.
وی با بیان اینکه معلولین متفاوت هستند و هرکدام در زمینه های مختلف مانند درسی، شغلی، ورزشی و...استعدادهای متفاوتی دارند، تصریح کرد: معلولین مشکلات فراوانی در زمینه های مختلف از جمله مشکلات ترددی برای معلولین جسمی حرکتی، پیدا کردن شغل و... بر سر راه دارند؛ اما خداوند به این افراد استعدادهای خاصی داده است که با این استعدادها و تلاشی که می‌کنند، می توانند به درجات خوبی برسند.
وی با اشاره به اینکه از مشکلات حاد معلولین پیدا کردن شغل است که در افراد نابینا بیشتر وجود دارد، اظهار کرد: بر اساس قانون سه درصد از ظرفیت هر اداره‌ای را باید معلولین تشکیل دهند؛ اما ارگان ها و سازمان‌ها اطمینان نمی‌کنند و به همین علت معلولین در پیدا کردن شغل با مشکل مواجه هستند و زمانی هم که شغلی نداشته باشند مشکلات معیشتی به وجود می آید.
وی بابیان اینکه یک فرد با وجود معلولیت به چه موفقیت هایی باید برسد تا رسانه ها به دنبال معرفی آن بروند، افزود: در استان قم معلولی داریم که به صورت کامل یک ویلچر را می سازد و یا معلولی که کارخانه تولید قطعات مورد نیاز کارخانه های بزرگ مانند ایران خودرو را دارد و بسیاری دیگر که در سطوح بالا تحصیلی، ورزشی و.. موفق هستند؛ اما ناشناخته مانده اند.
وی بیان کرد: سازمان بهزیستی می تواند با این نوع افراد قرارداد ببندد و مثلا تمام امور مربوط به ویلچر معلولین توسط خود معلولین انجام شود و یا با احداث شرکتی که وسایل معلولان را تولید می‌کند معلولین در آن مشغول به کار شوند؛ اما متاسفانه بهزیستی به جای اینکه برای معلولین شغل های پایدار و مناسب با استعداد آنها پیدا کند و در روند استخدام آنها تلاش کند آنها را به گرفتن مستمری عادت می‌دهد که این یک روند اشتباه و غیر اصولی است که هیچ خلاقیت و ایده ای نیز در آن وجود ندارد.
وی اظهار کرد: بهزیستی کشور و رسانه ها می‌توانند با شناسایی ومعرفی معلولین موفق باعث شوند که سایر معلولین نیز از افسردگی و خموشی خارج شوند و به دنبال اهداف و آرزوهای خود بروند؛ مثلا شبکه قم که گاهی ساعت ها برنامه هایی را پخش می‌کند که مطالبه اجتماعی ندارند می توان با اختصاص دادن ساعاتی در هفته به معرفی این نوع معلولین باعث تحول در زندگی معلولین شود.
ابرقویی ادامه داد: با معرفی این افراد میتوان کاری کرد تا جامعه بفهمد که معلولیت باعث نشده زندگی آنها پیشرفتی نداشته باشد و این نگاه که افراد معلول نمی‌توانند کاری انجام دهند ازبین برود؛ زیرا معلول هایی در ادارات داریم که به اندازه چندین آدم سالم کار می کنند.
وی افزود: از طرف دیگر نیز می توان با شناسایی و دسته بندی تخصص ومهارت معلولین با مدیران و ارگان‌های مختلف رایزنی شود تا این افراد مشغول به کار شوند که خود این امر می‌تواند انگیزه بزرگ برای سایر معلولین ایجاد کند.
وی خاطرنشان کرد: معلول با وجود همه مشکلات تلاش خودش را می کند؛ اما سازمان ها به خصوص بهزیستی نیز باید با انگیزه دادن و کمک کردن آنها را حمایت کند؛ زیرا افراد برای ادامه راه خود به تشویق و حمایت نیاز دارند و بهزیستی به خوبی می‌تواند این رسالت را به عهده بگیرد.
تفاوتی ندارد که معلولیت از چه نوعی باشد مهم آن ها ثابت کرده اند که برای موفق شدن با هر مانعی مبارزه می کنند؛ اما رسیدن به موفقیت را نباید فقط به دوش خود این افراد گذاشت و ما نیز وظیفه داریم که اگر سنگی از جلوی پای این افراد بر نمیداریم حداقل با نگاه های اشتباه و ... مانعی برای ادامه مسیرشان نیز نشویم.