وی ادامه داد: حدود ۹۲ درصد افراد دارای معلولیت، حمایت‌های بهداشتی و درمانی کرونا را دریافت نکردند؛ چهارمین کمک به مراکز نگهداری بابت هر نفر ۵۰۰ هزار تومان بود در حالیکه افراد دارای معلولیت خارج از مراکز نگهداری فقط ۲۵۰ هزار تومان دریافت کردند که آن هم فقط برای ۳۰ تا ۴۰ هزار نفر واریز شد.
مدیر کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت ادامه داد: مواد شوینده و ضدعفونی چند برابر گران شده و مشکلاتی را برای افراد دارای معلولیت به ویژه افراد دارای آسیب نخاعی ایجاد کرده، به طور مثال افراد دارای آسیب نخاعی فقط برای اجابت مزاج روزانه و تامین هزینه وسایلی مانند زیرانداز و سوند حداقل ۱۰۰ هزار تومان مجبورند خرج کنند.
مروتی خاطرنشان کرد: در این وضعیت به افراد دارای آسیب نخاعی، ماهانه ۷۰ هزار تومان بیشتر پرداخت نمی‌شود درحالیکه ماهانه فقط سه میلیون تومان هزینه قضای حاجت آنها است. یک بسته پوشک، حدود ۱۰۰ هزار تومان است که فقط برای چند روز کفاف می‌دهد.
وی به ماده ۶ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت اشاره کرد و گفت: طبق این ماده قانونی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است پوشش بیمه سلامت افراد دارای معلولیت تحت پوشش بهزیستی را به‌گونه‌ای تامین کند که علاوه بر تامین خدمات درمانی مورد نیاز این افراد، خدمات توانبخشی جسمی و روانی افراد دارای معلولیت را پوشش دهد اما اکنون هشت ماه و نیم از سال گذشته و ریالی از سوی بیمه سلامت برای توانبخشی پرداخت نشده است.
مدیر کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت گفت: هزینه‌های گفتاردرمانی، فیزیوتراپی و کاردرمانی را باید بیمه پردازد اما تا همین الان پولی بابت آن نداده است.
مستمری ناچیز افراد دارای معلولیت
مروتی به مستمری افراد دارای معلولیت اشاره کرد و گفت: امسال افزایش مستمری مددجویان دارای معلولیت ۱۵ درصد بوده و فردی که ۱۰۸ هزار و ۵۰۰ تومان مستمری می‌گرفت اکنون ۱۲۵ هزار تومان مستمری می گیرد.
وی خاطرنشان کرد: حدود ۴۰۰ هزار نفر پشت نوبت دریافت همین مستمری ناچیز هستند درحالیکه طبق ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت، کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید یا شدید فاقد شغل و درآمد باید به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین شود.
مدیر کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت با بیان اینکه بسیاری از افراد معلول که شغل‌هایی مانند دستفروشی داشتند با شیوع کرونا کار خود را از دست دادند، افزود: در زمینه اشتغال تقریبا کاری برای معلولان انجام نشده هرچند که بسته‌های تشویقی برای اشتغال افراد دارای معلولیت درنظر گرفته شد اما به‌موقع پرداخت نمی‌شود.
مروتی افزود: مقرر بود در ازای اشتغال هر فرد دارای معلولیت تا پنج سال به کارفرما، حق بیمه پرداخت شود اما اولا بودجه کم است و شاید به ۱۰ درصد افراد دارای معلولیت برسد و از سوی دیگر این حق بیمه‌ها آنقدر دیر پرداخت می‌شود که کارفرما اذیت می‌شود و مجبور است فرد دارای معلولیت را اخراج کند یا کارفرماهای دیگر را تشویق به اشتغال افراد دارای معلولیت نمی‌کند.
وی درباره کمک هزینه ارتقای کارآیی نیز گفت: قرار بود ۳۰ درصد حقوق افراد دارای معلولیت خفیف، ۴۰ درصد حقوق افراد دارای معلولیت متوسط و ۵۰ درصد حقوق افراد دارای معلولیت شدید را دولت به کارفرماها دهد البته کارفرما باید یا حق بیمه بگیرد یا این درصدها را که این هم به خاطر بودجه کم به یک درصد افراد دارای معلولیت می‌رسد.
مروتی تصریح کرد: حداقل مستمری به افراد دارای معلولیت پرداخت می‌شود اما این مستمری‌ها، شامل افراد دارای معلولیت خفیف و متوسط نمی‌شود یعنی نه به آنها مستمری می‌دهند و نه حمایتی از آنها می‌شود.
مدیر کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت مشکلات معلولان را در چهار محور معیشتی، بهداشتی و درمانی، اشتغال و توانبخشی تقسیم‌بندی کرد و گفت: افراد دارای معلولیت در دوران کرونا، فراموش شده‌ترین قشر جامعه هستند که هیچ اتفاق خاصی برای آنها نمی‌افتد و باید توجه داشتند که در مواقع بحرانی، اقشار آسیب‌پذیرتر مانند معلولان بیش از سایر اقشار جامعه آسیب می‌بینند.
مروتی با اشاره به قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت افزود: بخش‌های عمده‌ای از این قانون به دلیل کمبود بودجه اجرا نمی‌شود؛ چون بودجه نیست.
وی ادامه داد: علاوه بر این، افراد دارای معلولیت با مشکلات دیگری مانند رعایت نشدن حق استخدام سه درصد آن در دستگاه‌های دولتی نیز روبرو هستند. پذیرش در دانشگاه‌ها نیز از دیگر مسائل و مشکلات این قشر از جامعه است چنانکه اخیرا متوجه شدیم دانشگاه فرهنگیان شرطی گذاشته که همه پذیرفته‌شدگان سلامت کامل جسمی و روانی داشته باشند و مانع ورود یکی از نخبه‌های نابینا به دانشگاه شدند.